Helgarpósturinn - 11.09.1986, Blaðsíða 19

Og fyrr en varir erum við aftur farnir að tala
um tónlistarlífið á fsafirði. Ekki langt frá Tún-
götu 1 er grunnur að húsi Tónlistarskólans sem
allt til þessa dags hefur hvergi átt inni. En þær
framkvæmdir stranda á peningaleysi. Hvorki
ríki né bær láta sér annt um framtakið þrátt fyrir
fögur fyrirheit bæjaryfirvalda þegar af stað var
farið.
Jónas og Sigríður hafa búið vestra í rúm 12 ár,
eða frá 1972 til 76 og aftur frá 78. í millitíðinni
voru þau við háskólanám í Múnchen í tónvís-
indadeild.. .
„.. .var þar mest að stúdera forna músík, helst
af handritum. Þetta var ótrúlega mikið grúsk og
ekki mikið um nútímatónlist þarna við skólann.
Ég notaði samt tímann mikið til að semja.‘“ Og
einhvern veginn er á viðmælanda okkar að
heyra að tónlistarlífið á ísafirði sé miklu meira
heillandi en það sem fannst í þýskri stórborg.
„Það hafa alltaf verið tónskáld hérna. Á fyrri
tíma voru til dæmis Jón Laxdal, Jónas afi, Gísli
Kristjánsson, Ragnar H. Ragnar samdi töluvert
og marga fleiri mætti nefna. Sigurður Egiil Garð-
arsson bjó hér í tvö ár, Leifur Þórarinsson í eitt.
Nú, Jakob Hallgrímsson bjó hér alllengi, sömu-
leiðis Hjálmar og hann kemur hingað á hverju
sumri til þess að semja. Þetta er alveg enda-
laust."
Það rifjast líka upp fleiri þjóðkunnir menn
sem hafa búið á ísafirði á ailra síðustu árum. Þar
voru samtíma Jón Baldvin og Bryndís, Hjálmar
H. og Sigríður Dúna, Guðjón Friðriksson blaða-
maður, Jökull Jakobsson viðloðandi og fór
meðal annars á rækjuvertíð, Þorsteinn frá
Hamri kom að sumarlagi og fleiri og fleiri og
fleiri.
Áður en við gefum tónskáldinu næði til list-
sköpunar fáum við að skoða blöðin sem liggja á
borðinu. Tónverk fyrir flautu, selló og píanó sem
Koibeinn Bjarnason ætlar að flytja ásamt Hólm-
fríði Sigurðardóttur píanóleikara og einum
sellóleikara.
„Það eru 10 blaðsíður komnar og þá um 40 til
50 eftir. Ég er samt búinn að semja helminginn
af verkinu og ætli ég klári það ekki í næstu viku.
Þau geta þá byrjað að æfa þetta eftir svona 2 til
3 vikur. Ef til vill fæ ég Hólmfríði til að kíkja yfir
þetta, en hún er hérna í bænum núna. Kannski
breytist þetta þá eitthvað. Og getur líka breyst
þegar þau fara að æfa...“
Blaðamaður og ljósmyndari kveðja tónskáld-
ið sem aftur grúfir sig yfir torráðin nótnablöð og
spilar með penna og bleki, heyrir einn sam-
hljóm ótrúlegustu tóna um leið og þeir raðast á
blað. Tónskáld að skrifa.