Helgarpósturinn - 30.04.1987, Síða 36

eftir Jónínu Leósdóttur myndir Jim Smart
Meö svokallaöri vitundarvakningu kvenna
á síöustu árum hefur skilningur á
mikilvœgi innbyröis vináttu þeirra aukist.
Konur sœkja styrk og stuöning hver til
annarrar og hjá kynsystrum sínum fá þœr
einnig útrás fyrir tilfinningar sínar,
vanlíöan, kvíöa og reiöi.
Franska skáldkonan, Simone de Beauvoir, segir í
bók sinni LE DEUXIEM SEXE aö konur tali '
aldrei viö karlmenn á sama hátt og vinkonur
sínar. Á þessu sé þó sú undantekning, ad svipad
samband geti myndast á milli kvenna og presta
eöa lœkna, sem þær þekki vel.
Hvaö svo sem fólki finnst um þessa kenningu
skáldkonunnar er það hins vegar nokkuö viöur-
kennd staöreynd, aö vinkonur eru alveg sérstakt
fyrirbrigöi í mannlífinu. Flestar konur eiga sér
eina eöa fleiri vinkonur, sem þœr geta talaö viö
um persónuleg málefni og leitaö ráöa hjá, í
þeirri fullvissu aö sá trúnaöur veröur ekki
brotinn.
Vinkonan er oft leikfélagi frá œskudögum,
gömul skólasystir, samherji í einhvers konar
félagsmálum eöa tómstundaiöju, vinnufélagi,
œttingi — svo sem móöir eöa systir — eöa
einfaldlega kona, sem rekiö hefur á fjörur
manns fyrir eina af þessum fjölmörgu til-
viljunum i lífinu. Vinkonur eru kannski oftast á
svipuöum aldri og hafa líkan bakgrunn, en
stundum er þó töluveröur aldursmunur á
vinkonum og aöstœöur þeirra gjörólíkar. Allar
vinkonur eiga þaö hins vegar sameiginlegt, aö
hœgt er aö tala viö þœr um hvaö sem er af
hreinskilni, án þess aö eiga von á aö þœr dœmi
mann eöa álit þeirra á manni breytist. „Ekta“
vinkonur þekkjast svo vel, aö fátt getur oröiö til
aö skugga beri á vinskapinn.
Viö fengum nokkrar konur til þess aö tjá sig
um þetta sérstaka fyrirbrigöi, VINKONUR.
36 HELGARPÓSTURINN