Morgunblaðið - 17.08.1958, Blaðsíða 12

12
MORCUNBT. AÐIÐ
Sunnudagur 17. ágúst 1958
lslenzku keppendurnir á EM í bridge. Fremri röð (frá vinstri): Eaufey Þorgeirsdóttir, Kristjana
Steingrímsdóttir, Eggrún Arnórsdótíir, fyririiði, Magnea Kjartansdóttir, Vigdís Guðjónsdóttir og
Hugborg Hjartardóttir. Aftari röð: Eiríkur Bald vinsson, faiarstjóri, Jóhann Jóhannsson, Stefán J.
Guðjohnsen, fyrirliði, Einar Þorfinnsson, Eggert Benónýsson, Stefán Stefánsson og Lárus Karls-
son. — Ljósm.: vig.
Evrópumeisraramótið í bridge
Á MORGUN hefst í Ósló hið ár-
lega Evrópumeistaramót í bridge.
Að venju er keppt i tveim flokk-
um, þ. e. opna flokknum, en þar
teflir hver þjóð fram sínu sterk-
asta bridge-fólki, jafnt körlum
sem konum, og í kvennaflokki.
Að þessu sinni taka sveitir frá
íslandi þátt í báðum flokkunum
og er það í áttunda sinn, sem ís-
iand tekur þátt í opna flokknum,
en í fyrsta skipti, sem send er
kvennasveit í Evrópumeistara-
mót. Þeir, sem keppa eru: í opna
flokknum: Stefán Guðjóhnsen,
Einar Þorfinnsson, Lárus Karls-
son, Jóhann Jóhannsson, Stefán
Stefánsson og Eggert Benonýs-
son, og í kvennaflokknum, þær
Eggrún Arnórsdóttir, Kristjana
Steingrímsdóttir, Laufey Þor-
geirscíóttir, Hugborg Hjartardótt-
ir, Magnea Kjartansdóttir oa
Vigdís Guðjónsdóttir. Fararstjóri
með flokkunum er Eiríkur Bald-
vinsson.
Sveitirnar voru valdar að und-
angenginni keppni, er Bridge-
samband Islands stóð fyrir og
fór sú keppni fram um sl. ára-
mót.
Þátttaka í þessu Evrópumóti
er mjög mikil og hafa 18 lönd
tilkynnt þátttöku í opna flokkn-
um, en 11 í kvennaflokknum. •—
Þegar er búið að draga um
keppnisröð og keppir Island í
opna flokknum við hin 17 löndin
í þessari röð: Þýzkaland, Sví-
þjóð, Belgíu, Noreg, Holland, ír-
land, Pólland, Finnland, Sviss,
Líbanon, Frakkland, Egypta-
land, Austurríki, Danmörku, Eng
land, ítalíu og Spán. í kvenna-
flokki í þessari röð: England,
Austurríki, Belgíu, Finnland,
Sviss, Svíþjóð, Danmörku, ír-
land, Frakkland, Noreg og Þýzka
land.
Evrópumeistaramótið
frá upphafi
Þetta er nítjánda Evrópumeist-
aramótið, sem fram fer. Árið
1932 var International Bridge
League stofnað í Scheveningen
í Hollandi og í sambandi við
þann stofnfund var haldið al-
þjóðlegt bridgemót, sem Bridge-
samband Hollands stóð fyrir.
Þetta mót var upphafið að hinu
árlega Evrópumeistaramóti. A
þessu móti varð Austurríki í
fyrsta sæti, Holland nr. 2 og Nor-
egur nr. 3.
Hið fyrsta opinbera Evrópu-
meistaramót var siðan haldið ár-
ið eftir, 1933, í London. Sjö þjóð-
ir tóku þátt í mótinu og sigraði
Austurriki, Holland varð nr. 2 og
Noregur nr. 3. 1934 var keppnin
háð í Vín og sendu nú 10 þjóðir
lið til keppninnar. Ungverjaland
sigraði, Holland varð nr. 2 og
Austurríki nr. 3.
Brússel varð fyrir valinu, sem
keppnisstaður 1935 og bættust nú
tvær þjóðir í hópinn og voru því
þátttakendur tólf FrakklanJ
sigraði og Ungverjaland og Júgó-
slavía skiptu með sér öðru og
þriðja sæti.
Þrettán þjóðir sendu lið til
Stokkhólms 1936. Austurríki sigr
I aði. Ungverjaalnd varð í öðru
sæti og Holland nr. 3.
1937 bættust í hópinn tvö lið
frá Bandaríkjunum og var því
um að ræða nokkurs konar
heimsmeístarakeppni. Austurríki
sigraði, en sveit Cullbertson fra
Bandarikjunum varð nr. 2.
Ungverjaland sigraði í mótinu
1938, sem haldið var í Ósló, en
gestgjafarnir urðu nr. 2 og Hol-
land nr. 3.
Síðasta Evrópumeistaramótið
fyrir stríð var haldið í Haag. Þar
var Svíþjóð í fyrsta sæti, Júgó-
slavía nr. 2 og Þýzkaland í
þriðja sæti.
Nú liðu 9 ár, án þess að keppt
væri og var ekki fyrr en 1948 að
ákveðið var, að keppnin skyldi
tekin upp að nýju, og varð Kaup-
mannahöfn valin sem keppnis-
staður. Tíu lönd sendu lið til
keppninnar og þar á meðal ís-
land, sem sendi nú lið í fyrsta
sinn. Þeir, sem kepptu fyrir ís-
land, voru: Árn.i M. Jónsson, Ein-
ar Þorfinnsson, Lárus Karlsson,
Gunnar Pálsson, Torfi Jóhanns-
son, Sigurhjörtur Pétursson,
Gunngeir Pétursson og Hörður
Þórðarson. England varð í fyrsta
sæti og því næst komu Svíar og
Norðmenn. íslendingar höfnuðu
í níunda sæti. Með þessu móti
má segja, að brotið hafi verið
blað í sögu keppnisbridge hér á
landi, því mót þetta varð til þess
að áhugi á keppni í bridge er-
lenais vaknaði hjá íslenzkum
bridgespilurum. Þetta sýndi sig
líka á mótinu, sem haldið var
árið eftir, 1949, í París. Þangað
sendu ellefu lönd lið til keppni.
England varð nr. 1, Svíþjóð nr.
2 og Danmörk nr. 3, en íslani
varð í 6. sæti. Fyrir ísland
kepptu þeir Árni M. Jónsson, Jóií
Guðmundsson, Einar Þorfinns
son, Lárus Karlsson, Kristinn
Bergþórsson og Gunnar Guð-
mundsson.
Á mótinu árið 1950, sem hald-
ið var í Brighton, náðu íslend-
ingar þeim bezta árangri, sem
þeir fram til þessa dags hafa
náð. Þeir urðu þriðju í röðinni
af ellefu löndum, með England
í fyrsta sæti og Svíþjóð nr. 2.
Fyrir ísland kepptu þeir Hörður
Þórðarson, Stefán Stefánsson,
Lárus Karlsson, Kristinn Berg-
þórsson, Einar Þorfinnsson og
Gunnar Guðmundsson. Vegna
þessa góða árangurs voru tveir
íslendingar, þeir Einar og Gunn-
ar, ásamt fjórum Svíum, valdir
til að keppa fyrir Evrópu í
heimsmeistarakeppninni, sem
haldin var á Bermuda. — Stóðu
þeir sig mjög vel og hlutu mikið
hrós fyrir.
Til mótsins í Feneyjum, árið
1951, komu lið frá fjórtán lönd-
um. Þar varð Italía í fyrsta sæti.
Austurríki nr. 2 og England í
þriðja sæti. ísland varð nr. 6, og
kepptu þessir fyrir Island: Árm
M. Jónsson, Lárus Karlsson,
Einar Þorfinnsson, Gunnar Guð-
mundsson, Kristinn Bergþórs-
son og Gunnar Pálsson. —
— Reykjavikurbréf
Framh. af bls. 11
lendingar segðu slitið samvinnu
við Atlantshafsbandalagsþjóðir
og kölluðu fulltrúa sinn þar
heim. Það væru a. m. k. heiðar-
leg vinnubrögð."
En er það ekki einmitt þetta,
sem er yfirlýst stefna Alþýðu-
bandalagsins? Það hefur alls
ekki farið leynt með heldur lýst
því berum orðum yfir, að vilji
þess væri að koma íslandi úr
Atlantshafsbandalaginu. Nú læt-
ur Alþýðublaðið sem því sé alveg
ókunnugt um þessa ákvörðun
Alþýðubandalagsins. En bland-
ast nokkrum íslendingi hugur
um, að kommúnistar hafa ein-
mitt haldið á landhelgismálinu
með þeim hætti að reyna að
skapa erfiðleika í sambúð okkar
og hinna Atlantshafsþjóðanna?
Því miður virðist þeim verða of
vel ágengt í því efni. Sannasc
sagt, er ekki merkilegt, þó að
þeim heppnist það, ef Alþýðu-
blaðinu, málgagni sjólfs utan-
ríkisrááðherrans, er í raun og
sannleika ókunnugt um þessa fyr
irætlun. Getur þó naumast verið
að svo sé, því að öðru hverju
hefur Alþýðublaðið sagt berum
orðum, að kommúnistar vildu
fara með málið á þann hátt að
skapa örðugleika í sambúð Is-
lendinga við aðrar þjóðir, nema
Rússa. Það er einmitt að þessu
marki, sem keppt er, og það
er þetta, sem Sjálfstæðismenn
hafa æ ofan í æ varað við. Út-
færsla fiskveiðitakmarkanna er
íslendingum of mikilsverð til
þess að inn í það mál megi
blanda nokkrum annarlegum
sjónarmiðum.
Ræðum vandann
við vini okkar
Sjálfur verður utanríkisráð-
herra að gera sér grein fyrir, að
ef í raun og veru eru horfur á
valdbeitingu hér við land, með
þeim ófyrirsjáanlegu afleiðing-
um, sem það kann að hafa, þá
ber honum skylda til að gera
sitt til að fá slíku afstýrt. Lester
Pearson, fyrrverandi utanríkis-
ráðlierra Kanada og einn af upp-
hafsmönnum Atlantshafsbanda-
Brynjólfur Stefánsson var farar-
stjóri. — í mótinu árið 1952, sem
haldið var á írlandi, varð minni
þátttaka en árið áður eða 10
lönd. íslendingum gekk ekki
eins vel og oft áður og höfnuðu
í 9 . sæti. Svíþjóð hreppti fyrsta
sætið að þessu sinni, en Frakk-
land annað og Holland þriðja.
Þátttakendur Íslands voru: Gunn
geir Pétursson, Einar Ágústsson,
Sigurhjörtur Pétursson, örn
Guðmundsson, Einar Þorfinns-
son og Lárus Karlsson.
ísland sendi ekki lið á mótio
í Helsingfors árið 1953. Ellefu
lönd sendu lið og sigraði lið
Frakklands. England nr. 2 og
Ítalía nr. 3.
Sviss var keppnisstaðurinn
1954. Fimmtán lönd sendu lið, en
ekki var sent lið frá íslandi. Röð
efstu landa varð: England, Frakk
land og Austurríki.
son, Gunnar Pálsson og Þor-
steinn Þorsteinsson.
Ef gerð er „statistik" yfir þátt-
töku og vinningahlutföll þátt-
tökuþjóðanna, þá út: lítur hún svona
Nr. Lasu Þátt taka Illut- fall
1 Ungverjaland 6 80,25
2 Austurríki 12 80,15
3 Italía 9 74,47
4 Frakkland 13 71,10
5 England 17 66.22
6 Holland ... 17 61,82
7 Svíþjóð .. .. .... 16 60,47
8 Noregur 18 48,66
9 Sviss 8 46,50
10 ísland 7 51,85
11 Belgía 15 38,25
12 Þýzkaland 8 35,11
13 Danmörk ... 16 30,57
14 Irland 10 18,42
15 Finnland ... 12 10,74
1955 var keppnin háð í Amster-
dam og voru þátttökulöndin 13,
en ísland sendi ekki lið. Frakk-
land sigraði; Italía nr. 2 og Ho,-
land nr. 3.
íslendingar tóku þátt í mótinu
árið 1956, sem haldið var í
Stokkhólmi og urðu sjöttu í röð-
inni af 16 þátttakendum. ítalía
sigraði, Frakkland nr. 2 og Aust-
urríki nr. 3. Þessir kepptu fyrir
ísland: Hörður Þórðarson, Stefán
Stefánsson, Lárus Karlsson.
Kristinn Bergþórsson, Einar Þor-
finnsson og Gunnar Guðmunds-
son. Síðastliðið ár var mótið
haldið í Vínarborg og voru
þátttakendur 17. Þar sigraöi
Ítalía, Austurríki varð nr. 2 og
England nr. 3. Island hafnaði í
fimmtánda sæti. Þá kepptu fyrir
íslarid: Árni M. Jónsson, Vii-
hjálmur Sigurðsson, Guðjón
Tómasson, Sigurhjörtur Péturs-
Það sem einkum vekur athygli
við töflu þessa er, að Noregur er
eina landið, sem tekið hefur þátt
í Evrópumeistarakeppninni frá
byrjun.
Þetta er í sextánda skipti, sem
keppt er í kvennaflokki og hafa
einkum þrjár þjóðir komið þar
við sögu. Frá því árið 1948 hafa
Dariir sigrað fjórum sinnuni,
Englendingar og Frakkar hvorir
þrisvar.
íslenzku þátttakendurnir fóru
utan i morgun og hefst fyrsta
umferðin annað kvöld kl. 7. Síð-
an verður 1% leikur á dag í
opna flokknum, en einn leikur á
dag í kvennaflokknum.
Hið árlega þing Bridgesam-
bands Evrópu verður haldið í
sambandi við mótið og mun
Eiríkur Baldvinsson sækja það
af hálfu Islands.
lagsins, hefur vakið athygli á því,
að málið í heild þurfi og eigi um-
svifalaust að ræða innan Atlants-
hafsbandalagsins, einmitt af þess
um orsökum.
Þetta er hverju orði sannara.
Svo mikið er hér í húfi, að
íslénzka stjórnin má ekki
bíða eftir ákvörðunum ann-
arra heldur gera bandamönnum
okkar grein fyrir hver alvara er
á ferðum. Og íslenzkir ráðherrar
eiga ekki að láta undirmenn
sína, hversu góðir sem' þeir eru,
eina annast þær viðræður og
reyna að skjóta sjálfum sér und-
an ábyrgð, heldur eiga þeir sjálf-
ir, einn eða fleiri, að flytja mál
þjóðarinnar og stefna til þess
móts starfsbræðrum sínum frá
bandalagsþjóðum okkar. íslend-
ingar mega ekki þjást af þeirri
minnimáttarkend, að viðræður
um málin af okkar hálfu við vini
okkar og bandamenn hljóti að
leiða til samningagerða, þar sem
við förum halloka.
Ferðalag Lúðvíks
Ætli það gæti gerzt í nokkru
landi öðru en íslandi, að einn
ráðherranna tæki sig til og færi
í opinbera heimsókn til Moskvu,
án þess að nokkurt stjórnarblað-
anna sæi ástæðu til að geta um
það? En þetta hefur gerzt hér.
SI. mánudag barst skeyti frá al-
þjóðlegri fréttastofnun um það,
að Lúðvík Jósefsson, sjávarút-
vegsmálaráðherra íslands, væri
kominn í heimsókn til Moskvu
og erindi hans sagt vera að tala
um lántöku hjá Rússum. Morg-
unblaðið sagði frá þessari frétt
daginn eftir og síðar vakti blað-
ið enn frekari athygli á henni
með því að benda á, að lántöku-
leitin gæti naumast verið eina
erindi Lúðvíks austur til Kreml.
Gögn væru fyrir því að lánið
mundi hafa verið tryggt, þegar
hinn 22. júlí sl. Ekkert stjórnar-
blaðanna hefur fengizt til að
svara fyrirspurnum um þetta né
yfirleitt að segja frá ferð ráð-
herrans.
Það ferðalag er þó í raun og
veru enn merkilegra en ella,
vegna þess að fyrst heimsótti
hann stjórnina í Austur-Þýzka-
landi. Stjórn, sem íslenzka ríkis-
stjórnin hefur sagt, að hún hafi
aldrei viðurkennt. Það var talið
ganga landráðum næst í fyrra,
þegar frétt var birt um, að hér
hefði austur-þýzk stjórnarskrif-
stofa verið opnuð. Þá var sagt
að þetta væri til þess lagað að
spilla áliti Islands út á við og
látið svo sem það mundi hafa
geigvænlega þýðingu fyrir land
og lýð. Nú fer einn ráðherranna
í heimsókn til þessarar sömu
stjórnar, án þess að stjórnarblöð-
in geri við það nokkra athuga-
semd, eða skýri fyrir þjóðinm af
hverju það var nauðsynlegt.
Af hverju mætti
Lúðvík ekki á
sjávarútvegsmála-
ráðherraf undinum
uorræiia?
Á sama tíma og Lúðvík Jós-
efsson er á sínu leyndardóms-
fulla ferðalagi um Rússland, er
haldinn fundur sjávarútvegs-
málaráðherra Norðurlanda, þar
sem landhelgismálið er m. a.
rætt. íslenzka sjávarútvegsmála-
ráðherranum var aðvitað boðin
þátttaka í þessum fundi. En
hann fór þangað ekki, vildi ekki
þiggja boðið, „gat ekki komið
því við“, að sögn Þjóðviljans.
Samtímis skrökvaði Þjóðviljinn
því upp, að landhelgismálið ætti
alls ekki að ræða, þó að það
væri vitanlega eitt aðalumræðu-
efnið!
Hér er enn eitt dæmi þess, að
fræðsla um málið erlendis og
málfærsla af okkar hálfu þar,
hvarvetna sem við verður komið
er alveg vanrækt.
Hér þarf að fara allt öðru visi
að. Ekki þarf að sannfæra okkur,
sem erum þegar fyrir löngu sann
færðir. Utlendingarnir þurfa aft-
ur á móti uppfræðslu við. Hún
er sorglega vanrækt. í synjun
Lúðvíks Jósefssonar um að fara
á sjávarútvegsmálaráðherrafund-
inn kemur þetta skýiar fram en
nokkru sinni fyrr.