Morgunblaðið - 07.08.1959, Blaðsíða 16

16
MORCVNfíLAÐIl
Föstudagur 7. ágúst 1959
„Jæja frú, hvað hafið þér ráð-
ið af?“ sagði hann að síðustu og
sneri sér að Veru, sem sat við
hægri hlið hans. „Haldið þér, að
’þér getið átt heima i Leopoldville
um tíma?".
„Það er ekki ég, sem á að taka
ákvörðunina,“ sagði Vera.
„Ég óska yður til hamingju,
herra verkfræðingur!" sagði Dela
parte og sneri sér að Hermanni.
Hann sleppti hinu kunnuglega
„Wehr“ í viðurvist frúarinnar.
„Það er ekkert orðið venjulegt
nú orðið að hitta konur, sem
láta menn sína um að taka á-
kvarðanir". Hann beið ekki eftir
svari. „Ég hef verið að velta
málinu fyrir mér. Hvernig væri
að ákveða hálft ár til reynslu?“
„Ég hef samning hérna til
fimm ára, herra Delaprate", sagði
Hermann.
„Ég hef líka hugsað um það.
Við greiðum yður eins mikið fyr-
ir hálft árið og þér getio unnið
yður inn í Briissel á fimm ár-
um“.
Útflutningssjóður óskar að ráða
skrifs tofus fúlku
leikna í vélritun. Umsóknir ásamt upplýsingum um
menntun og fyrri störf skulu hafa borizt fyrir
12. þ.m.
lítflutniiigssjóður
Klapparstíg 26. — Pósthólf 1187
í meird en fjórar aldir
hafa þessir hlutir verið smíðaðir í Schmalkalden. Undir
heitinu Schmalkalden-gripir urðu þeir heimsfrægir. Enn
þann dag í dag tryggir reynsla samstarfsmanna vorra, með
hjálp nýtízku framleiðsluhátta, hin miklu og viðurkenndu
vörugæði verkfæra þeirra og borðbúnaðar sem vér fram-
leiðum.
c J WEB VEREINICIE WERKZEUG- UND BESTECK-
FABRIKEN -SCHMALKALDEN / T H 0 R. • DDR
Heimsækið haustkaupstefnuna í LEIPZIG 30. ágúst til
6. september 1959.
Umboðsmenn:
K. THORSTEINSSON & Co., Pósthólf 1143, Reykjavík.
Vera leit á Hermann. Belgíu-
maðurinn tæmdi glas sitt.
Sígaunahljómsveitin spilaði
„Csak egy kisleany vana vilag-
on“. — „Það er ekki til nema
ein stúlka í heiminum".
„Hvers vegna gerið þér það“,
spurði Vera.
„Af því að maðurinn yðar er
okkur mikils virði, frú“.
„Svo mikils virði?“
„Þér virðist alls ekki þekkja
hans sanna gildi“. Hann horfði
á Veru frá hlið.
„Eða hafið þér óbeit á svo
miklum peningum?'“
„Nei, en ég get ekki hugsað
mér, að Hermann stundi spákaup
mennsku".
„Stundi spákaupmennsku? “.
„Þér hljótið að hafa sérstak-
ar ástæður", sagði hún, og var
orðin dálítið óákveðin.
Delaparte hallaði sér aftur á
bak í stólnum.
„Við þarna suður , Kongó er-
um brautryðjendur. Við getum
ekki náð takmarki okkar nema
við fáum beztu mennina til Leo-
poldville. Það er sama, hvað þeir
kosta. Áður en hún gat tekið
fram í fyrir honum hélt hann
áfram: „Ég lofa yður ekki gulli
og grænum skógum, en þér mun-
uð kunna við yður í Leopold-
ville, einmitt af því að þér fylg-
ið eldri tízkunni. Við erum þarna
að byggja framtíðina og erum j
öld á eftir tímanum. Það er enn-
þá lifað í miklu óhófi. Þér mynd
uð fá skrautlegt hús með sund-
laug í garðinum. Sex eða sjö
vinnukindur kosta ekki meira en
ein stofustúlka hérna — og eru
fyrirhafnarminni. ímyndið yður
ekki, að Leopoldville sé frum-
skógaborg. Á sumrin er nokkru
heitara, en þá er farið til Kivu.
Kivu-vatnið gefur fegurstu vötn-
um í Sviss ekkert eftir, og Rivi-
eru alls ekki. En það þarf ekki
að gera lítið úr Leopoldville
sjálfri. Maturinn í „Hotel Reg-
ina“ eða í „Palace Hotel“ er eins
góður og í „Equale de Mouton" í
Brússel og það er talið bezta veit-
ingahúsið í Evrópu. Þegar fyrstu
vikuna kem ég yður í kynni við
bezta samkvæmisfólkið í Leopold
ville. Við erum reyndar aðeins
rúmlega sautján þúsund Evrópu-
menn á móti hér um bil tvö
hundruð og áttatíu þúsund inn-
fæddum mönnum, en því fremur
erum við eins og hamingjusöm,
lítil fjölskylda. Skóli „Frúar hins
heilaga hjarta" getur k,ppt við
„Sacré-coeur" á hverjum tíma“.
Vera reyndi að brosa.
Sní&adama
Vön sníðadama óskast strax.
Upplýsingar ekki gefnar í síma.
Barnafatagerðin s.f.
Vesturgötu 25.
T I L B Ú I N
eldhúsgluggatjöld
eldhúsgluggatjoldueíni
Gard ínubúðin
Laugavegi 28
ODVRT ODYRT
Teyju töfflur. Kr. 65.—
Kven- og unglingaskór. Kr. 90.— til 166.—
Inniskór frá kr. 45.—
Strigaskór með kvarthæl og fleyghælum
frá kr. 99.—.
Hollenskir barnavagnar, vandaðir og mjög
fallegir í ýmsum litum. Verð kr. 3.200.00
Athugið! Þér getið gert mjög hagkvæm kaup hjá
okkur.
BÚÐIN
Spítalastíg 10
a
r
í
u
á
i)
ekki
Markús hefir áreiðanlega . ur — hann er allra manna heið-
tekið gimsteinana, Ríkharð-1 arlegastur.
)2 Jæja, jæja — látum svo
vera. — Funduð þér eldspýtur
í vasa M^rkúsar?
3) Hvað eruð þér með þarna,
Tómas
„Þér talið eins og lifandi ferða
auglýsing', sagði hún.
Delaparte hneigði sig lítið eitt.
„Þér sjáið á því, hve það er
innleg ósk mín, að nema yður
á brott til Leopoldville“.
Nú greip Hermann fram í sam-
ræðurnar.
„Þér hafið sett ráðningu mína
í samband við ákveðin skilyrði",
herra Delaparte".
Það varð dálítil, vandræðaleg
þögn við borðið.
Því næst sagði Ðelaparte skjót
lega:
„Sex mánaða ráðningin kemur
þeim ekki við“.
Aftur leit Vera á mann sinn.
Hann hafði haldið því leyndu
fyrir henni, að hann ætti bróður.
Tólf ár hafði hún verið konan
hans og í tólf ár hafði hún
treyst honum skilyrðislaust. Ein
einasta lygi — og traustið var
horfið. Hverju var hann nú að
leyna fyrir henni?
Delaparte hafði tekið eftir
augnaráði þeirra beggja. Hann
sagði þegar í stað:
„Þekkið þér Adam Sewe, frú?“
„Auðvitað — að nafninu til“.
„Þér munuð kynnast honum“.
„Hvernig þá?“
„Maðurinn yðar mun hafa
saman við hann að sælda. Hann
á hlut að áformum okkar".
Vera svaraði ekki þegar í stað.
Hún sá fyrir sér bókina sem enn
lá á náttborði hennar. Á titil-
blaðinu var mynd af Adam Sewe.
Hann hafði breitt, glaðlegt and-
lit, hnefaleikaranef og var snoð-
klipptur og leit ekki út eins og
hún hafði hugsað sér „engil
Kongó". En úr augum hans skein
áhrifarík góðmennska, enda þótt
myndin væri ekki sérlega vel
tekin.
„Kemur úran Adam Sewe eitt-
hvað við,“ spurði hún og hnykl-
aði brýrnar.
„Úran kemur öllu Kongó við“,
svaraði Delaparte. Hann greip
glas sitt, en í því glóði hið
dumbrauða „Nautsblóð frá Eger“.
„Nú skulum við klingja glösum
fyrir Leopoldville".
Hermann var að hreinsa gler-
augun sín.
„Ég get varla látið tækifærið
ganga úr greipum mér, Vera“,
sagði hann. Það var eins og af-
sökun í rómnum.
Það voru engin svipbrigði á
hinu reglulega andliti Veru.
„Þú verður að taka þínar á-
kvarðanir sjálfur", sagði hún.
Hermann var búinn að setja á
sig gleraugun. Hann greip glas
sitt.
„Drekkum þá skál Leopold-
ville“, sagði hann. Rödd hans var
óskýr.
Þeir drukku hvor öðrum til.
Delaparte kinkaði hinum mikla
kolli sínum ánægður. Augu Her
manns glóðu bak' við gleraugun.
Vera starði fram fyrir sig eins
og hún sæi hvorugan þeirra.
SHtltvarpiö
Föstudagur 7. ágúst.
Fastir liðir eins og venjulega.
— 13.15 Lesin dagskrá næstu
viku. — 19.00 Þingfréttir — Tón-
leikar. — 20.30 Samsöngur: Gold
en Gate kvartettinn syngur negra
sálma. — 20.45 Erindi: Að hverfa
í múginn (Hannes J. Magnússou
skólastjóri). — 21.10 Tónleikar.
— 21.25 Þáttur af músíklífinu
(Leifur Þórarinsson). — 22.10
Kvöldsagan: „Tólfkóngavit" eftir
Guðmund Friðjónsson; XI —
sögulok (Magnús Guðmundsson),
— 22.30 Á léttum strengjum:
Les Brown og hljómsveit hans
leika. — 23.00 Dagskrárlok.
Laugardagur 8. ágúst.
Fastir liðir eins og venjulega:
— 13.00 Óskalög sjúklinga (Bryn
dís Sigurjónsdóttir). — 19.30 Tón
leikar: Ungversk þjóðlög, sung-
in og leikin. — 20.30 Tónleikar:
Lög úr tveimur óperettum.
20.45 Upplestur: „Ekkja Kilden-
bauers“, smásaga eftir Lars Dill-
ing, í þýðingu Málfríðar Einars-
dóttur. — 21.10 Tónleikar. —.
21.30 Leikrit: „Bréfdúfan" eftir
Eden Phillpotts. — Leikstjóri og
þýðandi: Þorsteinn Ö. Stephen-
sen. -— 22.10 Danslög (pl.). —-
2400 Dagskrárlok.