Morgunblaðið - 16.08.1960, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 16. ágúst 1960
MORCUl\nr 4 OIÐ
3

Með
gullúr
á hand-
leggn-
um
í GÆR átti Morgunbl. sim-
tal við Sigríði Geirsdóttur,
fegurðardrottningu íslands,
sem fyrir helgina var úr-
skurðuð „þriðja fegursta
stúlka í heimi“ af þar 'tii
kjörinni dómnefnd á Langa-
sandi. Sigríður er flutt af
hótelinu, þar sem hún bjó
meðan á keppninni stóð og til
Swanson hjónanna, Sem hafa
undanfarin ár verið ísienzku
þátttakendunum í þessari al-
þjóðlegu fegurðarsamkeppni
til aðst-oðar. — Hjá þeim dvel
ég í viku, meðan ég er að átta
mig á þessu öllu saman, sagði
Sigríður.
— Og hvað svo?
og2500 dala ávísun í tðskunni
Tilboð frá kvikmynda-
félögunum.
— Ég er búin að fá svo
mörg tilboð að ég heí ekki
ákveðið neitt um hverju
Fegurð'ardvottningarnar þrjár: Ungfrú Columbía, sem varð nr. 1 í kvöldkjól, sem einnig var •
kjörin fegursta stúlka heims, ungfrú Venezuela, sem varð nr. 1 í þjóðbúningi, og Sigríður
Geirsdóttir, fegurðardrottning íslands,, nr. 1 í sundbol með stuttu, felldu pilsi.
StAKSUINAR
Lúðvík kominn á stjá
Eins og kunnugt er, kröfðust
kommúnistar þess á dögunum í
blaði sínu með stærsta letri
þvert yfir forsíðuna, að Alþingi
yrði kvatt saman til að ræða um
landhelgismálið. Á þá kröfu
j hefur síðan ekki verið minnzt
| einu orði. Var hún raunar svo
j fáránleg að Þjóðviljamönnum
sjálfum hefur skitizt, að ekki
mundi sú aðferð tjóa til þess að
I reyna að berjast gegn því að
reynt yrði að koma í veg fyrir
I frekari árekstra á miðunum. Þá
| var farið að leita að nýjum ráð-
! um til þess að hindra sættir í
deilunni.
f gær var svo trompinu slegið
út. Lúðvik Jósefssyni, nykomn-
um heim frá Tékkóslóvakiu. Er
birt forsíðuviðtaí við hann. Ekki
eru þó afrek hans rakin að þessu
sinni og skal Morgunblaðið því
hlífa honum við að rifja frammi
stöðu hans í landhelgismálinu
upp nú, þó getum við ekki stillt
okkur um að minna hann á hót-
unina um, að Rússar hæfu veið-
ar innan 12 mílnanna, ef við ekki
værum hlýðnir við þá.
Á móti sakaruppgjöfinni
Hið eina, sem eftirtektarvert
' er í viðtalinu, er þar sem segir:
„Sakaruppgjöfin var regin
skyssa og hreint undanhald í
j málinu af hálfu ríkisstjórnarinn
1 ar“.
Út frá þessari staðhæfingu er
svo dregin sú ályktun, að við-
ræðurnar við Breta til þess að
reyna að koma í veg fyrir áfram
j haldandi árekstra séu sama eðlis
! og sakaruppgjöfin og hvort-
! tveggja séu svik við þjóðina.
Þeir munu ekki vera margir,
sem sammmála eru Lúðvik Jó-
J sefssyni um það, að sakarupp-
gjöfin hafi verið reginskyssa og
hreint undanhald. Vex vegur
j hans í málinu því ekki af þeirri
staðhæfingu. Hitt er svo rétt, að
Isvar ríkisstjórnarinnar við mála
leitun Breta um viðræður, er
byggt á sömu hófsemd og skyn-
semi og sakaruppgjöfin. Þess
vegna nýtur hvorttveggja sama
skilnings og almenns stuðnings.
honum. Svo hafa borizt tilboð
frá Columbia-kvikmyndafé-
laginu, Warner Brothers og
ýmsum öðrtam. Á morgun fer
ég mn til Hollywood í
reynslumyndun. Auk þes§ hef
ég fengið vinnutilboð sem ljós
myndafyrirsæta.
— En þú ert frekar að
hugsa um kvikmyndirnar, er
það ekki? Ætiarðu í einhvern
skóla fyrst?
■— Nei, ég hugsa að ég fari
beint í kvikmyndaleik. Ann-
ars er ég varla búin að átta
mig á þessu.
— Hvernig varð þér við,
þegar þú varðst útneínd nr.
3?
Flutti beztu ræðuna.
— Eg veit það eiginlega
ekki. Fyrst voru stöðugar
myndatökur í hálftíma, og
þegar það var búið fór ég
beint heim og steinsofnaði. Ég
hugsaði ekkert. En dagmn eft
ir fannst mér þetta allt sam-
an alveg dásamlegt. Ég var
líka með 2500 dollara ávísun
í töskunni minni og nýtt gull-
úr á handleggnum. Annars
♦--------
Sigríður Geirsdóttir með verð
launagripinn, sem hún hlaut,
er hún var kjörin eftirlætis-
fyrirsæta ljósmyndaranna úr
hópi 52 fegurðardísa víðsveg-
ar að úr heiminum. — Sama
kvöld flutti hún beztu ræðuna
af öllum stúlkunum.
var ég farin að búast við að
komast í úrslitin, því ég var
búin að vinna einhver verð-
laun á hverju kvöldi frá því
keppnin byrjaði, fyrst fyrir
það, að koma fram í sund-
bol, næsta kvöld fyrir að
flytja beztu ræðuna, klædd
þjóðbúningi og einnig fyrir
að vera að vera bezta fyrir-
sæta ljósmyndaranna. Annars
voru hinar, sem komust í úr-
slitin fallegar og vel mennt-
aðar stúlkur og töluðu allar
mjög góða ensku.
— Hvað ætlarðu að gera
við verðlaunin?
— Ætli ég fái mér ekki ein
hverja tilsögn, leigi mér íbúð
og eitthvað þessháttar.
— Þú ert þá ekki væntan-
leg heim í bráð?
Ekki heim í bráð.
— Nei, ég fer ekki heim í
bráð, nei. Ég er búin að fá
innflytjendaleyfi, fékk það
áður en ég fór að heiman.
— Ætlarðu að setjast að á
Langasandi, þar sem þú ert
heiðursþorgari?
— Nei, nei, ég sezt að í
Hollywood ef í það fer. Þetta
er bara smáborg hérna.
— Þú minntist á að þú
hefðir fengið mörg tilboð,
nokkur hjónabandstilboð þar
á meðal?
— N-ei, ég er líka trúlofuð,
eiris og þú veizt.
Framhald á bls. 19.
Hverjir eru vinir Tímans?
í Tímanum í gær er rætt um
viðræðurnar við Breta. Þar seg-
ir á þessa leið:
„Það er talað um það að miklu
þurfi að fórna fyrir vestrænt
lýðræði og samheldni. Lýðræðis
þjóðirnar séu vinir okkar íslend
inga“.
Síðan eru heimspekilegar hug
leiðingar um það, hverjir séu
eiginlegir vinir og vægast sagt
mjög dregið í efa að vestrænar
lýðræðisþjóðir séu vinveittar ís-
lendingum.
Timinn undirstrikar svo stað-
hæfingu sína um að vestrænar
þjóðir séu okkur óvinveittar
með því að segja að málaleitun
Brefa hefði átt að svara á eftir-
farandi hátt:
I Næsta skrefið
| „Ef þið byrjið á ofbeldinu að
nýju, munum við smia okkur til
stjórnar Bandaríkjanna og heimt
‘ , um þá vernd, sem við eigum
< kröfu til — samkvæmt samningi.
71 Ef því er neitað, ætti ekki að
»| þurfa að tyggja í þessar þjóðir
j hvert hlyti að verða okkai. næsta
I skref“.
! Hér með er skorað á Tímann
að skýra hvað hann á ’við með
þessum orðuin, þótt þess þurfi
; varla, því að hugmyndin er sjálf
sagt sú að við þá segðum okkur
’ úr Atlantshafsbandalaginu. En
meöal annarra orða: Af hverju
krafðist Hermann Jónasson þess
> ekki, að Bandaríkjamenn herj-
uðu á Breta, meðan hann var
--f orsætisi'æð herra ?