Morgunblaðið - 08.09.1971, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 08.09.1971, Blaðsíða 28
28 MORGtrNW.AÐlÐ, MlÐVIK't'oAGl/ít A sfeÍPTEMÖÍR ÍM’1 Geioge Harmon, Coxe: Græna Venus- myndin 55 hafdi flutt þetta bréf út úr flalíu, meöan han n var með hern um? Fyr;r Bruno Andrada. Og hann skilaði því til Damons. ' — Hver segir það annar en þú einn? sagði Damon. Murdock héit áfram að tala til Louise; — Einhver stal grsenu SJÁIÐ HEIMILISTÆRIN Á SÝNINGUNNI í LAUGARDALSHÖLLINNI WÆÐURNIR ORMSSON % Venusmyndinni og Andrada próf essor fór að gruna margt, og var svo myrtur, af því að hann stóð í veg:n,um. Pilturinn, sem færði Damon bréfið var myrtur fyrir tveimur dögum. Það veiztu sjálfsagt líka. Og þá vildirðu ekki eiga meira á hættu, eða hvað. Hvenær gaztu þér þess til, að Damon vissi um leyndarmál- ið. Spurðirðu hann kannski bara sjálfan? Louise hafði nú jafnað s:ig og það va.r kominn roði í kinnar hennar, mikill roði. Hún tók töskuna sína og upp úr henni vindlingaveski. Hún leit á Dam- on. — Já, f^ltu bara áfram, sagði Damon. — Þú hefur orðið. — Ég vissi, að tveir menn rændu þér, sagði Louise, og að annar þeirra stal málverki úr vinnustofu Alberts frænda. Og ég heyrði, að tveir menn hefðu komið i sendibíl og reynt að stela öflum myndunum hans Carrolls. Ég vissi, að lögreglan tók þá fasta. Ég ályktaði út frá því, sem þú og Barry Gould sögðu, að þið hélduð að Georg Damon heíði leigt þessa menn. Svo að ég fór til han,s, og spurði hann, hvort hann langaði að fá grænu Venusmyndina. Ég sagði honum, að ef .svo væri, skyidi ég útvega honum hana — gegn greiðslu. Murdock glotti kuldalega til rennar. — Þar gerðirðu góð kaup. Hve mikið færðu a,uk þesisara fimm hundruð dala á mánuði? Hún kveikti í vindiingnum og blés frá sér reyknum, ögrand; á svipinn. — Tíu þúsund strax og svo tíu af hundraði af því, sem hann hefur upp úr þessu. — Það er nú alilgott, sagð: Murdock. Listaverkin, sem Ang- elo Andrada gróf n ður, ættu að vera margra milljóna virði. Vit- anlega kostar það taJsvert ómak að lósna við þau. En með Bruno Andrada við hlnn endann, eftir stríð og Damon hérna megin, til þess að pranga þeim út, ættirðu að geta haft vel upp úr þes’su . . . Reyndi Tony LoreUlo að hafa út úr þér fé, Georg? Damon lét sem hann heyrð; þetta ekki. Dökka andlitið var hugsi og það mátti sjá á augun- um, að hann kepptist við að hugsa. — Það sem m:g langar að vita, sagði hann, — er hvað þú hyggst geta haft upp úr þessu, sagði hann dræmt. Einhvern veg inn hefurðu frétt al!a söguna um máiverkin á ítaliu og svo komstu hingað ti þess að ná í myndina og það, sem und r henni var. Hann þagnaði. Þú náð'r ekik i grænu Venusmyndina og ég fékk ekki nema stælingu. E.n þú fannst þetta hann benti á mynd'na — sem sé frummynd- ina. Ég velt ekki, hvern'g þú fanmst hana og komst henni hérna fyrir. Þú lagðir mynd'na og kortið í hættu með því að skilja hvort tveggja eftir hérna, og ég get ekki séð neitt vit í því. Murdock varð hverft við þessi orð. Þau fóru of nærri sannle'kanum og harnn flýtti sér að glotta og vera áhyggjuda.us á svip'nn. Hanm flýtti sér að hugsa og reyndi að tefja tímann. — Hvers vegna ætti ekki að vera vit í þvi? — Ef þetta er frumimynd'n . . . Damon klappaði á straniganm, sem var urndir hendi hans — þá fórstu heldur bjánalieiga að. Að biða þarna í skápnum, óvopnað- ur. Hvernig í fjandanum ætlað- irðu að hindra, að e'nhver tæki mynd'na? Innan um allar huigsanirnar, sam þutu gegn um huga Mur- docks, fann hanm lokuS eina, sem mund; duga og kom með hana. Ég er nú efcki skyggn, Georg, sa.gði hann þolinmóðlega. - - Mér fanmst ég hafa stað:ð mig vel með þeissar hugdettur minar, e'ns og kom'ð var. Hann baið meðan þetta var að hafa áhrif. — Hvenær kom Louise mieð þetta tilboð sitt? — Núna í dag. -— Hvernig gaztu þá bú'zt við, að ég vissi þig vera í þessum kaupum, þegar þú vissir ekki fyrr en þá, að hún vissi, hvar myndin var? Vertu viss um, að hefði ég vitað, að þú varst við- riðinn þassi kaup, þá hefði ég haft með mér bæð; bysisu og lög- ragliumenn. Hann k'nkaði koldi til Louiise. - Hún kom hingað í nótt sem leið. Hún var hér í heilan klukkutíma og fór svo burt, ám þess að hafa neitt meðferð- is. Þess vegma kom ég hinigað í morgun til þess að finna út, hvað hún hefði verið að gera, og ég fann það. — Já, Georg, sagði Louise. — Hvað oft á ég að . . . HaWu þér sam,an, sagð; Dam- on. En ég gat ekki samnað, að hún hefði fundið myndina, af því að hún sfcildi hana eiftir þar sem hún fann hana, sagði Mur- dock. — Þess vegna kom ég aft ur og beið hérna. Mér datt í hug, að hún kæm.i aftur, og ég þótt- ist ekki þurfa neina byssu tii að fást v.'ð hana. Hann gtennti út f'mguma og var á svipinn eins og maður, sem gerir sér ós,ig u.r sinn að góðu. En í þetta sinn v'rð'st ég hafa verið of kiókur. Ekk'. svo að skilja, að þú slepp'r með þetta, Gsorg. Ekki það? Yf'rskeggið á Damon kipptist til. Þetta hafði næstum getað verið háðsglott, ef ekki varirn- ar hefðu verið stirðar. En fram fcoma hans var orðin eitthvað breytt. Murdock hafði talað hratt og af m'killi mælsku og Damon hafði hlustað og vegið og met ð vitið í þessari ræðu, og hlaut að hafa sannfærzt af þvi, sem hann hafði heyrt. Hann kinkaði kolli. Gott og vel, sagði hann. —. Farðu i frakkann þinn og við skulum fara. — Fara? sagði Louise. — Fara hvert, Georg? — Ot. Burt héðan. —Með honum? Augnabrún- irnar á Louise lyftust. Hún leit á Murdock, rétt eins og henni hefð; aldrei do,ttið annað eins i hug. — Já . . . en hvað ætlarðu að gera? — Ja, hvað heldurðu? Damon hikaði. — Ég er nú efcki viss um, að ég hafi öll svörin til reiðu enn, en með tilliti til þessa, sem hann veit, þá er þessi mynd ekki túskildings virði. Komdu Murdock! Hreyfðu þig! — En hvernig geturðu vitað . . .? Louise stökk á fætur. Hún gerði sér nú fyrst til fulls lj'ósa þýðingu orða Damons. Hún greip andann á lofti og náföin- aði. — Nei, sagði hún. Þú mátt það ekki. — Þú ræður nú engu um það, sagði Damon. — Ég vil ekiki vera með i . . . Damon hló snöggit og' það lét ekki geðslega í eyrum. — Þú ert þegar með í því, sagði hann. — Hrúturinn, 21. niarz — 19. april. I'Ú verður að vera jafn spar á fé os tilfiniiiugiar í ilas'. Nautið, 20. apríi — 20. niaí. l>aíV eru svo niaicir, sem vilja eisa ítök i þér, a«V |uj skalt fara varlrifii. Tviburarnir, 21. maí — 20. júni. Mr sensur sérlesa vei i staríinu núna, og |>ú skalt reyna aS sýna ástvinuin |>ínum cinhveria hlýju. Krabbinn, 21. júní — 22. júlí. I>ú verSur að búa |iis uudir snöss'ar breytiugar á iiæstunni. Ljóuiö, 23. júli — 22. ágúst. I>á mátt alvps srangra úr skiiKXa nm saimlPÍksKÍIdi orAanna. Meyjar, 23. ágúst — 22. september. Skyldustörf |>ín virúast vera miklu mikilvægari, »‘ii |>n liafÚír sært |>ór irrpin fyrir. Vogin, 23. september — 22. október. I»ú skalt láta staðar numiA í hili, t>útt erfitt sé. Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember. Kf |>ú a^fir |>ík: nætrilega mikiA, nærðii «:úðum áranfrri. BMgniaðnrinn, 22. nóvember — 21. desember. Smáatriðin skaltu kynna |>ér, |>ví aú þau eru mikil\æ«ust iiúna. Steing:eitin, 22. desember — 19. janúar. tierðu |>ér grein fyrir fjárhiignum »«: endiirnýjaðii fljútleg'a allt, sem þú mátt. Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar. Kitthvað nýtt er að hreiðra um siy: í lífi |>ínu o«' starfi.. Kannaðii allar aðstæður. Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz. Ileyudu að kanna yfirlit undanfarinna vikna. nýtt islenzkt hárspray HEILDVERZLUN PÉTURS PÉTURSSONAR, Suðurgötu 14 — sími 19062. MJÚKT PERFUME Hi STIFT í MEÐ PERFUME f

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.