Morgunblaðið - 24.11.1976, Blaðsíða 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. NÓVEMBER 1976
GRANI göslari
Helirðu keypl jólagjöf handa
manninum mínum?
Nei, ég veil ekki hve mikil
peningaráó hann hefur.
Brúóurin: Hvaó er aó sjá þig,'
þú hefir ekki rakað þig í dag?
Brúóguminn: Af ásettu ráói
gerl, góóa mín — mig iangar
ekkert tíl þess, að fjölskylda
þín gefi mér heillaóskakoss.
Frændi. í dag hef ég séð
skrifstofuvél, sem vinnur á vió
þrjá.
Kaupmaður: Þaó þykir mér
ekki mikið, ef mióað er vió það,
sem þú afkastar.
Á knattspyrnuvellinum.
Annar foringinn: Hvaó áttu
við með því aó segja, aó þaó sé
ekki heiðarlegur leikur hjá
okkur?
gerast atvinnumaður í gólf-
þvotti?
Ég kann aó meta gæzlu lögregl-
unnar á vegum úti, það verð ég
að viðurkenna.
Hinn foringinn: Jú, þegar þú
kemur með systur þína og læt-
ur hana dufla við markvörðinn.
Bóndi: Með leyfi að spyrja, af
hvaða kyni er hundurinn yðar?
Kaupstaðarbúi: Hann er af
ætt bónda og afglapa.
Bóndinn: Nú, hann er þá I
ætt við okkur báða.
BRIDGE
/ UMSJÁ PÁLS
BERGSSONAR
3 grönd spiluð í suður eru mjög
eðilegur samningur í spili
dagsins. Haldið yfir hendur
austurs og vesturs og athugið
hvernig þið munduð spila spilið.
Austur og vestur sögðu alltaf pass
og vestur spilar út lauf-
drottningu.
Norður
s. 102
Hann gerir ljónunum ekkert mein.
Forsöngvarar
dýrtídarskrúfunnar
„Hitaveitustjóri og raforku-
stofnun hafa nú hafið upp gamal-
kunnan söng um að hækka þurfi
hitaveitugjöld og rafmagnsgjöld,-
vegna þess að á þeim hvíli erlend-
ar skuldir með allháum vöxtum.
Ef hlaupið væri eftir þessu ná-
gauli yrði innan skamms tíma al-
menn hækkun, sem síðan stuðlaði
að lækkun krónunnar og þar með
þyrfti fleiri krónur til að borga
umrædd lán og vexti í erlendum
gjaldeyri. Þetta er engin hrakspá
— menn ættu að vera búnir að
koma auga á þessa hringavit-
leysu.
Það sem kæmi hitaveitunni að
mestu gagni er aftur á móti
óbreytt gengi gagnvart dollurum,
svo maður tali nú ekki um smá
gengishækkun.
Hitaveitan hefur gert mikið
þarfaverk að koma hitaveitu í
þéttbýlið í nágrenni Reykjavíkur
og þar með treyst stöðu okkar
gagnvart olíuhækkunum, Þegar
gengið var fellt fyrir nokkrum
árum mótmælti talsmaður útgerð-
arinnar að sú gengislækkun væri
gerð fyrir útgerðina. En hins veg-
ar er fiskvinnslan og útflutnings-
iðnaður verr sett gagnvart gengis-
hækkun, þó henni væri í hóf stillt,
t.d. 10%, en þar sem slík gengis-
hækkun styrkti íslenzku krónuna
mætti lækka vexti, sem kæmi
fisk- og öðrum útflutningsiðnaði
að góðu gagni, svo fremi að
rekstarlán þeirra verði tryggð.
Utgjöld landbúnaðarins, t.d.
fóðurbætir, áburður, vélar og
fleira gætu lækkað, en hins vegar
yrði kjötútflutningur þyngri í vöf-
um. Þegar borinn er saman fram-
leiðslukostnaður á kjöti hér og í
Nýja-Sjálandi er flutningskostn-
aði sleppt. Vitað er að flutningur í
kælirúmi er dýr, en taka mætti
upp flutning með flugvél, t.d.
Cargolux-vél, beint til Austur-
Evrópu þar sem tekin hefur verið
upp ný stefna, að hætta niður-
greiðslum, sem væntanlega gæti
greitt fyrir kjötsölu þangað þar
sem við kaupum meira af ríkjum í
Austur-Evrópu en þau af okkur.
Komið hefur i ljós, að niður-
greiðsla á kjöti hér innanlands er
nálægt söluskatti af sömu vöru.
Þetta er aðeins eitt dæmið um
eltingarleik við skottið á sér (sbr.
greiðslumerkin alræmdu)
Þessar bollaleggingar byggjast
að sjálfsögðu á hagstæðu verði á
aðalútflutningsafurðum okkar
eins og stendur og það er þjóðar-
nauðsyn að sporna við gengisfell-
ingu eða jafnvel gengissigi þegar
tækifæri gefst. Þetta viðnám gæti
haft heillavænleg áhrif á þróun
kaupgjaldsmáia þar sem dýrtiðin
hætti að magnast og auk þess
yrðu námslán og innlausn ríkis-
sjóðs á skuldabréfum með vísi-
tölubindingu viðráðanlegri en nú
horfir. Varningur úr söluturnum,
þar á meðal kaffi, gosdrykkir og
ávextir eru ásamt kexi og öðrum
óþarfa undanþegin söluskatti og
því er mér skilst. Þarna mætti fá
tekjur í stað kjötsálagsins.
Skúli Olafsson."
Velvakandi þakkar Skúla fyrir
tilskrifið og hann fjallar hér um
h. ÁD3
t. ÁK 1087
1. 432
vestur
s. K976
h. G9
t. 32
1. DG1098
Áustur
s. ÁG4
h. 108642
t. G654
1. 7
Suður
a. D853
h. K75
t. D9
1 ÁK65
Við eigum 10 slagi beint ef 5
íast á tígul. en við þurfum bara 9
til að vinna spilið. I vissum tilfell-
um má austur ekki komast að, til
að spila spaða. Rétt er því að taka
fyrsta slag heima og spila hjarta á
d ottningu blinds. Síðan skal
.pila lágum tígli frá blindum og
láta níuna heima.
Lítum nú á allar hendurnar. Sé
austri hleypt inn of snemma, þ.e.
á tígulgosa, getur hann hnekkt
spilinu.
Velji hann að spila spaðagosa
getur vörnin tekið fimm slagi, 4 á
spaða og 1 á tigul. Ef vestur spilar
spaðanum fyrst getur vörnin
aldrei tekið nema 3 slagi á litinn,
sama hver legan er. Þess vegna er
rétt að svina tígulníu strax í
þriðja slag.
Maigret og þrjózka stúlkan
Framhaldssaga eftir Georges
Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir þýddi
17
yður að hann er staddur á hóru-
húsi I Rouen.
— Það er ekki...
Svo áttar hún sig og segir:
— Hvað kemur mér það við?
— En það hann?
— Hann hvað?
— Er hann elskhugi yðar?
Hún hlær hæðníslega.
— Sti;ákur sem er ekki tvítug-
ur!
— Ef það er hann, Felicie litla,
sem þér eruð að reyna að
bjarga...
— Ég reyni ekki að bjarga nein-
um... Og reyndar ætla ég ekki að
svara neinum spurningum... Þér
hafið engan rétt til að plna mig og
plaga allan guðslangan daginn.
Ég ætla að bera fram kvörtun.
— Já, það skuluð þér gera!
— Þér haldið að þér séuð svo
afskaplega klókur, er það ekki.
Og yður finnst þér vera svo mikill
maður... Þér látið mikilmennsk-
una bitna á veslings einstæðings-
stúlku, vegna þess að þér vitið að
ég get ekki varið mig.
Hann setur upp hattinn og þrátt
fyrir rigninguna ákveður hann að
fara aftur I Gullhringinn. llann
kveður ekki. Hann hefur fengið
sig fullsaddan af þessu kjaftæði.
Hann veit að hann hefur sjálfur
farið rangt að. Hann verður að
byrja frá byrjun. Byrja á rann-
sókninni frá öðrum enda.
Skltt með það þótt hann vökni.
Hann gengur nokkur skref og
Felicie þýtur á eftir honum.
— Þér megið ekki fara...
— Því ekki?
— Þér vitið það... þér megið
ekki fara... Ég er svo hrædd I
þrumuveðri.
Að þessu sinni veit hann að hún
er ekki að segja ósatt. Hún titrar
og grátbiður hann að vera um
kyrrt og er yfir sig þakklát þegar
hann kemur aftur inn I eldhúsið
og sezt niður. Hann er önugur, en
hann fær sér þó sæti og til að
sanna honum þakkir sínar segir
hún:
— Má ekki bjóða yður kaffi-
sopa... Viljið þér ekki fá kon-
fakslögg?
Hún reynir að brosa meðan hún
snýst f kringum hann og svo segir
hún aftur:
— Hvers vegna eruð þér svona
grimmur við mig? Ég hef ekki
gert yður nokkurn skapaðan hlut.
4. KAFLI.
Maigret gengur eftir Rue
Piga|le og fer sér engu óðslega,
þvf að klukkan er yfir tólf og
þrumuveðrið er gengið yfir og
loftið er tært enda þótt gangstétt-
ir og götur séu enn rennblautar.
Dyraverðirnir sem standa við
næturkiúbbana hafa borið kennsl
á hann. Gestirnir I veitingahús-
inu á horninu á Rue Notre Dame
de Lorette Ifta spyrjandi hver á
annan.
Maigret er I essinu sfnu hér.
Hér þarf hann ekki að þrasa við
stelputötur sem annað hvort
grenjar eða þrjóskast við að svara
honum af viti. Hann þekkir ýmsa
hér, hann veit hvernig allt gengur
fyrir sig hér. Hann veit að sá sem
er að fara niður á salernið f þess-
um veitingastað skilur eftir um-
slag með kókafni bak við ofninn
og von bráðar kemur einhver ann-
ar og hirðir það.
Hér þekkir hann allt.
Pelican er vinstramegin á göt-
unní og ljósaskiltið blikkar yfir
dyrunum. Vera birtist út úr
myrkrinu og andvarpandi rödd
segir:
— Mikið er ég feginn að þér
eruð kominn!
Það er Janvier. Hann bætir við.
— Þetta virðist afar augljóst,
húsbóndi góður... En það var
bera eitt sem ég óttaðist... að
hann reyndi hreinlega að fyrir-
fara sér... Ég sé ekki annað en
hann sé gersamlega bugaður mað-
ur...
Mennirnir tveir standa þarna á
gangstéttinni og Maigret treður
sér f pfpu.
— Frá þvf við lögðum af stað
frá Rouen hefur hann verið eins
og bugaður maður... Meðan við
vorum að bfða eftir lestinni hélt
ég f aðra röndina hann myndi
koma þjótandi til mfn og segja
mér allt af létta... Ég held að
hann sé erkibjálf-i.
Maigret skynjar allt sem fram
fer umhverfis þá. Hann finnur
hverjir hafa slæma samvizku og