Morgunblaðið - 06.09.1980, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 06.09.1980, Blaðsíða 36
36 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 1980 Húsið að Suðurxötu 7 hefur mjoií verið til umræðu að undan- förnu. Ágrciningur er um hvað píkí að Kera við húsið <>k hafa inarKÍr aðilar dreKÍst inn í málið. í vrtur fóru nokkrir af eÍKendum hússins framá að það yrði rlfið en borjíarminjavörður ok embætti bori'arverkfra'ðinKs loKðust á móti því en mæltu með að það yrði flutt upp í Árbæjarsafn. Listamenn. sem undanfarin þrjú ár hafa verið með sýninxastarf- semi þarna i húsinu <>k nefnt það Gallerí Suðurgötu 7, vilja að borKÍn kaupi lóðina <>k Keri húsið upp þar sem það cr eða að það vcrði flutt upp í Grjótaþorp <>k >í<Tt upp þar. Einn eÍKendanna. Ása lljaltested, sem býr í húsinu <>K hefur búið þar um lanKt skeið, vill að húsið verði Kert upp þar sem það er <>k borKÍn kaupi l<>ðina. Ilún vill alls ekki að húsið verði flutt upp í Grjótaþorp en Ketur huKsað sór að það verði flutt upp i Árbæ ef enKÍn önnur lausn finnst á málinu. Saga hússins Húsið að Suðurgötu 7 var byggt árið 1833 af Teiti Finnbogasyni, járnsmið og síðar dýralækni í Reykjavík. Hann fékk verðlaun fyrir þetta hús og smiðju sem hann reisti í grend við það og námu þessi verðlaun tíunda hluta af byggingarverði hússins sam- kvæmt konungsúrskurði frá 20. marz 1789. Árið 1859 keypti Björn Hjaltested, járnsmiður sem numið hafði járnsmíði hjá Teiti, húsið og hefur það verið í eigu ættnr hans síðan. Björn byggði við húsið > áföngum og bætti við það einni hæð en árið 1884 hafði húsið fengið það útlit sem það hefur nú. Umhverfi hússins hefur breytzt mikið í gegn um tíðina. Gatan fyrir framan það hefur t.d. verið hækkuð — áður voru tvær tröppur upp í húsið en nú er gengið niður eina tröppu inn í það. Nafnið Suðurgata var ekki tekið upp fyrr en um 1870 en áður hét gatan Kirkjugarðsstígur. Synir Björns Hjaltested, séra Bjarni Hjaltested og Pétur Hjaltested, erfðu húsið að honum látnum og eru það börn þeirra tveggja sem eiga húsið og lóðina nú. „Húsið liggur undir skemmdum“ Morgunblaðið hafði samband við nokkra aðila um hlutast hafa til um örlög hússins. Álfheiður Ingadóttir, formaður Umhverf- ismálaráðs, hafði eftirfarandi um málið að segja: „Þetta hús hefur lengi verið til athugunar hjá okkur. Síðastliðinn vetur óskuðu nokkrir eigendur hússins eftir því að það yrði rifið en allir í Umhverfismálaráði voru því mjög andsnúnir og óskuðu eftir að gerð yrði könnun á ástandi hússins. Borgarminjavörður, embætti borgarverkfræðings og þjóðminja- vörður lögðust á móti því að húsið yrði rifið — við athugun kom í ljós að ástand þess er orðið mjög slæmt og að vinda þarf bráðan bug að því að gera það upp þvi það liggur undir skemmdum. Það var eindregið álit borgarminjavarðar og þjóðminjavarðar að ef húsið yrði flutt ætti það hvergi heima nema í Árbæjarsafni, enda væri gert ráð fyrir því í skipulagi safnsvæðisins þar.“ „Árbæjarsafn bezti staðurinn“ Guðný Guðmundsdóttir, hjá Borgarminjasafninu, sagði þetta um málið: „Húsið að Suðurgötu 7 er orðið mjög gamalt hús. Það þrengir mjög að því þar sem það stendur og ef það á að vera þarna áfram verður að gera mjög miklar Ip Is ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■á 9 mw\ Suðurgata 7. Hluti þessa húss var byggður 1833, siðan var byggt við það og bætt ofan á það einni hæð. Árið 1884 hafði húsið fengið þann svip sem það hefur nú. Gestur Ólafsson: „Neyðarráðstöfun ef hús- ið verður flutt í Árbæ“ Suðurgata 7 — gallerí eða safngripur? Geir Ólafsson: „Bezta lausnin að hús- ið verði flutt í Árbæ“ endurbætur á því, m.a. að lyfta því og hlaða undir það nýjan kjallara. Gatan við húsið er svo há og vatn leitar af henni niður í grunninn og hefur það valdið skemmdum á húsinu. Það hefur verið reynt að finna nýja lóð fyrir húsið en það er orðið svo gamalt að erfitt er að finna stað þar sem það fellur vel inní. Við viljum sérstaklega leggja áherzlu á að vegna hins háa aldurs eigi húsið tvímælalaust heima hér á Árbæjarsafninu. Við erum ekki þar með að hafna þeirri stefnu að gömul hús skuli standa á sínum upprunalegu stöðum, — en í þessu tilfelli er það matsatriði. Húsið fellur ekki vel inn í byggðina þar sem það er og raunverulega ekki heldur inn í byggðina í Grjóta- þorpi. Árbæjarsafnið virðist vera bezti staðurinn fyrir þetta hús.“ „Neyðarráðstöfun að flytja húsið í Árbæ“ Gestur Ólafsson, arkitekt, sem er í samtökunum Líf og Land sagði um málið: „Mér finnst það alger neyðarráðstöfun ef húsið verður flutt upp í Árbæ. Við höfum að undanförnu verið að gera upp Unuhús sem er alveg samskonar hús. Suðurgata 7 skap- ar hluta af þeim staðarblæ sem einkennir gamla miðbæinn og mér finnst æskilegt að húsið fái að standa þarna áfram. Eins finnst mér vel koma til álita að flytja húsið upp í Grjótaþorp. Ég vil taka undir þá ósk listamannanna, sem staðið hafa að Gallerí Suður- götu 7, að þeir fái að halda húsinu fyrir sýningastarfsemi áfram — þeir hafa unnið þarna bæði áhugavert og virðingarvert starf þennan tíma sem þeir hafa haft afnot af húsinu." „Ósamkomulag milli eigendanna um málið“ Þá hafði Morgunblaðið sam- band við Ásu Hjaltested, sem er ein af eigendum hússins og hefur búið í því um árabil. „Ég vildi helst að húsið fengi að vera hér áfram,“ sagði Ása, „það mætti alveg flytja það innar á lóðina ef með þyrfti. Mér finnst réttast að borgin kaupi alla eignina og húsið verði svo gert upp hér þar sem það stendur. Enginn af eigendunum ætlar að byggja á lóðinni, það þarf ekki að rífa húsið þess vegna — og sjálf hef ég engan áhuga á að græða á þessu. Eg vil alls ekki að húsið verði flutt upp í Grjótaþorp — það væri sjálfsagt skárri lausn að flytja það upp í Árbæ en að rífa það. — Það er ósamkomulag milli okkar eigendanna um þetta mál. Við erum níu sem eigum húsið og lóðina sem fylgir því, — sex vilja losna við húsið og selja lóðina á frjálsum markaði en við þrjú viljum að húsið verði gert upp hér þar sem það er og listamennirnir hafi hér aðstöðu áfram.“ „Bezta lausnin að borgin keypti lóðina og húsið“ Friðrik Þór Friðriksson, einn listamannanna sem standa að Gallerí Suðurgötu 7, sagði eftir- farandi um malið: „Bezta lausnin að okkar mati væri að borgin keypti lóðina og húsið og gerði það upp þar sem það er. Eins væri það auðvitað lausn ef hægt væri að finna húsinu stað í Grjótaþorpi. — Við höfum mikinn áhuga á að halda áfram þeirri sýningar- starfsemi sem við höfum verið með í húsinu en ef það verður flutt upp í Árbæ mun hún að sjálfsögðu leggjast niður þar sem safnið er aðeins opið yfir sumarið." „Hafa beðið í þrjátíu ár“ Að lokum hafði Morgunblaðið samband við Geir Stefánsson, heildsala, sem er í forsvari fyrir meirihluta eigenda hússins. „Ég á ekkert í þessari eign og ætlaði ekkert að skipta mér af þessu," sagði Geir. „Konan mín er hins vegar einn af eigendunum og þeir báðu mig um að reyna að koma þessu í verð fyrir sig. Þeir eru nú búnir að bíða í um það bil 30 ár eftir að hægt væri að skipta eigninni — það hefur ekki mátt rífa húsið og enginn viljað flytja það burt. Mér finnst að bezta íausnin væri að húsið yrði flutt á Árbæjarsafnið — það er einmitt staðurinn fyrir svona hús. Annars getur borgin auðvitað keypt lóðina og gert húsið upp þarna ef einhver vilji er fyrir því — eigendunum er alveg sam« hver kaupir þetta. — Það hefui held ég orðið nokkur misskilningur með þessa lista- menn sem hafa verið að sýna i húsinu. Þeir eiga ekkert í því og eru raunverulega ekki neinir aðil- ar að þessu máli. Ég skil að sjálfsögðu þeirra sjónarmið, — að þeir vilji halda áfram að sýna þarna, og þeim stendur auðvitað til boða að kaupa eignina eins og öðrum ef þeir vilja. Það hefur verið gert miklu meira úr þessu máli en ástæða er til, því raun- verulega er þetta ekkert mál,“ sagði Geir að lokum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.