Morgunblaðið - 18.08.1992, Blaðsíða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. ÁGÚST 1992
BRÉF HL BLAÐSINS
„ Getdrfti oi'ft þig OQ Vtri'öbú/nn
öé firtfia sjð ómago. fyrir /. SQfiétftlbtr.
Þú manst þú lofaðir að fara
með mér út að ganga þegar
þú kæmir heim ...?
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Til farþega Sólarflugs
Frá Guðna Þórðarsyni:
KOMIÐ HEFUR í ljós, að brögð
eru að því, að Flugleiðir hf. standi
ekki við gerðan samning frá 9.
júní 1992, um flugfargjöld til
Kaupmannahafnar og London fyr-
ir nafngreinda bókaða farþega
Flugferða-Sólarflugs.
Flugleiðir hf. gerðu kröfu til
þess að samningurinn gilti aðeins
fyrir nafngreinda farþega og
fengu í hendur nafnalista bókaðra
og staðfestra farþega, sem hluta
samnings. Gildir samningurinn um
alla bókaða farþega Flugferða-
Sólarflugs til Kaupmannahafnar
og London til septemberloka 1992.
Samið var um fargjald fyrir
þessa nafngreindu farþega sem
er til Kaupmannahafnar og eða
London fram ogtil baka kr. 11.000
eða kr. 5.500 aðra leiðina, að við-
bættum flugvallagjöldum.
Engin lágmarksfjöldi farþega
er tilgreindur í samningnum og
gildir hann því fyrir hvern bókaðan
einstakling, fjölskyldur eða hópa,
samkvæmt nafntengdum farþega-
Iista, sem samið var um fyrir óg
er í höndum Flugleiða hf. Skilyrði
er að umrætt fargjald sé greitt
að minnsta kosti þremur dögum
fyrir brottför.
Frá Sigríði Magnúsdóttur:
HINN 5. ágúst skrifar Björg Jó-
hannsdóttir í Velvakanda um
fréttina frá Trékyllisvík þar sem
börnin drápu minkayrðlingana. Ég
er svo sannarlega sammála henni.
Lýsingin á þessum aðförum bam-
anna fór virkilega fyrir bijóstið á
mér. Hvað vakir fyrir börnum sem
gera svona hluti? Ég hef ekki van-
ist öðru en að börnum þætti gam-
an að sjá afkvæmi dýranna og
Farþegar geta leitað réttar síns
um að Flugleiðir hf. standi við
þennan samning um ofangreind
fargjöld, sem tengur er samkvæmt
kröfu þeirra einungis við nöfn allra
farþega samkvæmt áðurnefndum
farþegalista.
Þurfa farþega að snúa sér til
aðalsöluskrifstofa Flugleiða hf.
(ekki ferðaskrifstofa eða annarra
umboðsmanna Flugleiða hf.) vísa
til þessa samnings og nafna sinna
á umræddum farþegalista, sem er
hluti samningsins, að minnsta
kosti þremur dögum fyrir brottför
og kreíjast flugfarseðla fyrir kr.
11.000 auk flugvallargjalda.
Ef fyrirstaða verður um af-
greiðslu, þurfa farþegar að fá
skriflega synjun frá afgreiðslu-
skrifstofu Flugleiða hf. Geta þeir
síðan póstlagt synjunina til Jóns
Oddssonar hæstaréttarlögmanns,
pósthólf 561,101 Reykjavík. Hann
hefur tekið að sér að sækja, með
aðstoð dómstóla ef með þarf, rétt
fólks til ofangreinds umsamins
flugfargjalds, ef Flugleiðir hf.
neita fólki þessu um fargjaldið,
þrátt fyrir að það eigi nafngreind-
an rétt til þess.
Undirritaður trúir því ekki fyrr
en í síðustu lög, að Flugleiðir hf.
leika sér með þeim, öll ungviði eru
falleg, líka minkayrðlingar.
En síðar kemur önnur frétt
heldur betur heilbrigðari um yrðl-
inga í Breiðuvík. Litla stúlkan var
alsæl með þetta litla, fallega dýr.
Ætli það hafi nokkuð hvarflað að
henni að pynta það til dauða með
priki eða gijótkasti? Áreiðanlega
ekki.
SIGRÍÐUR MAGNÚ SDÓTTIR,
Granaskjóli 23, Reykjavík
láti viðkomandi farþegum ekki
þessi flugfargjöld í té, enda voru
þeir búnir að sætta sig við þau
vegna þess að samkeppninni yrði
þá jafnframt hætt. Verða þá sem
betui; fáir farþegar Flugferða-Sól-
arflugs hf. fyrir fjárhagslegu tjóni.
GUÐNI ÞÓRÐARSON,
Forstjóri Flugferða-Sólarflugs
RÖNGSÖK
Frá Bjarna Valdimarssyni:
HÆTTIÐ að ásaka Bakkus um
þjóðfélagsumhverfi, sem er „alveg
glatað“. Síðan hvenær skapaði
brask vistvænt umhverfi? í Aust-
ur-Evrópu þar sem lýðurinn mögl-
ar: nákvæmlega eins og gegn Ar-
oni og Móse á auðninni forðum tíð.
BJARNI VALDIMARSSON,
Reykjavíkurvegi 22,
Hafnarfirði
Aðeins fyrir
fína fólkið
Frá Katrínu Sólveigu:
ÉG ER 13 ára og bý í Hafnar-
firði. Um síðastliðna helgi ætlaði
ég með strætisvagni niður að
Reykjavíkurhöfn til að fylgjast
með 75 ára afmæli hafnarinnar.
En þegar ég ætlaði að stíga upp
í vagninn var sagt nei, þessi er
fyrir fína fólkið, það er að segja
Bæjarstjómina sem var þarna að
opna strætisvagnastöðina með öllu
tilheyrandi. Ríkissjónvarpið var
einnig á staðnum og var að mynda
opnunina. Ég varð því að bíða í
heilan klukkutíma eftir vagninum
fyrir vesæla fólkið.
KATRÍN SÓLVEIG,
Hafnarfírði
Ljótar aðfarir
HÖGNI HREKKVISI
EZ SlMOIcKFtS,KSF>IZ2AN þlN. "
Víkverji skrifar
Fréttabréf Landgræðslunnar
barst fyrir skömmu á borð
Víkveija. Þar er ijallað um
verndunaraðgerðir í Dimmuborg-
um í Mývatnssveit, en gróður í
þessari stórkostlegu náttúruvin
Iiggur nú undir skemmdum vegna
sandfoks. Í fréttabréfinu segir: „í
haust er leið gerðu Landgræðslan,
Náttúruverndarráð og sveitar-
stjóm Skútustaðahrepps ítrekaðar
tilraunir til að fá sérstaka fjárveit-
ingu inn á fjárlög til að tryggja
vemdun Dimmuborga. Ekkert
fjármagn fékkst. íslandsbanki og
Pokasjóður Landverndar veittu
málinu hins vegar lið með því að
veita hvor um sig 500 þúsund
krónur til stígagerðar. Góðir
göngustígar eru forsenda þess að
Dimmuborgir geti tekið við ört
vaxandi mannfjölda, en þangað
komu hátt í 100 þúsund manns í
fyrra.“
xxx
Víkveiji hefur oft lagt leið sína
í Dimmuborgir og er sam-
mála því, sem segir í fréttabréf-
inu, „að sandurinn má ekki þokast
feti framar en orðið er í þessari
náttúruparadís. Slíkt tjón yrði
seint eða aldrei bætt.“ Hins vegar
efast Víkveiji um að það gangi til
lengdar að kvabba á byrðum
hlöðnum ríkissjóði um fjárveitingu
í þessar framkvæmdir. Víkveiji
minnist að minnsta kosti tveggja
eða þriggja blaðagreina, sem birzt
hafa í Morgunblaðinu á undan-
förnum árum, þar sem höfundar
hafa lagt það til að tekið yrði gjald
af ferðamönnum, sem heimsækja
Dimmuborgir, og tekjurnar notað-
ar til að hefta sandfok og gera
gangstíga. Skrifari hefur hins veg-
ar ekki orðið var við að Land-
græðslan hafí gert mikið með
þessar hugmyndir.
xxx
að er mjög auðvelt að inn-
heimta gjald af ferðamönn-
um, sem heimsækja Dimmuborgir.
Staðurinn er girtur af og gengið
inn í borgirnar um eitt og sama
hliðið, þar sem þyrfti ekki nema
einn starfsmann til að selja miða.
Gjaldið gæti verið 100 krónur á
mann. Að því gefnu að 100.000
manns heimsæki staðinn á sumri
hveiju, yrðu tekjurnar tíu milljón-
ir, tíu sinnum meira en tekizt hef-
ur að heija út úr íslandsbanka og
Pokasjóði! Væntanlega þyrfti að
borga miðasölumanninum kaup,
en það yrðu aldrei nema nokkur
hundruð þúsunda yfir sumarið.
Nógir peningar yrðu eftir til fram-
kvæmda.
xxx
Sama á við um fleiri náttúru-
undur. Hvað mælir til dæmis
gegn því að ferðamenn borgi fyrir
að ganga um hverasvæðið í
Haukadal eða fyrir að fá að virða
Gullfoss fyrir sér? Víða erlendis
reiða menn glaðir fram smáupp-
hæð fyrir að fá að skoða söfn eða
rústir sögulegra bygginga — og
af hveiju skyldu menn þá ekki
vera tilbúnir að borga fyrir að sjá
undur íslenzkrar náttúru?