Morgunblaðið - 17.12.1995, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ
SIINNITDAGTIR 17. DRSRMRRR 1995 23
Taðið hefur
kannski nauma
forystu á heima-
markaðinum
þar sem útlend-
ingarnir vilja
helst beyki-
reykta fiskinn
„Erfiðast er þó þegar fólk kemur
með óstimplað kjöt sem slátrað er
fram hjá. Við vísum slíku frá okk-
ur, enda ólöglegt. Ef heilbrigðisyfir-
völdum dytti í hug að gera
stikkprufu hjá okkur og svoleiðis
kjöt fyndist, yrði innsiglað hjá okkur
eins og skot.
Það er tekið mjög stranert á bessu
í þéttbýli, en maður hefur þó heyrt
um að víða á landsbyggðinni séu
kofar eða reykhús sem meðhöndia
óstimplað kjöt fyrir almenning. Ég
tel að það verði að vera samræmi
í hlutunum þegar hollustuvemd er
annars vegar. Það er beinlínis
svekkjandi að eitt skuli ekki yfír
alla ganga í þessum efnum,“ segir
Ólafur.
Hnattreisan og frímerkin
Ólafur er spurður hvort þrotlaus
vinna af því tagi sem hann hefur
lýst sé ekki að ganga fram af hon-
um?
„Jú, þetta verður oft þreytandi.
Raunar alveg hundleiðinlegt á köfl-
um og konan mín, sem heitir María
Inga Hannesdóttir, er alltaf að segja
við mig að ég hljóti að geta skipu-
lagt vinnutíma minn betur. Það er
samt hægara samt en gert. Það er
nefnilega með mig eins og veiði-
manninn sem veit aldrei í upphafi
dags hvort hann veiðir einn, engan,
nokkra eða marga. Á sama hátt
veit ég aldrei hvað dagurinn ber í
skauti sér og oftar en ekki, þessa
mánuði sem mest er að gera, þá er
nóg að gera og vinnudagarnir 10
til 12 tímar, jafnvel lengri þegar
mest gengur á og þá em helgar líka
undirlagðar.
Það hefur vissulega hvarflað að
mér að setjast í helgan stein, en ég
er of ungur enn og á talsvert eftir.
Yngri sonur minn er í matvælafræði
og hver veit hvað hann gerir þegar
hann hefur lokið náminu. Það verð-
ur tíminn að leiða í ljós. Þegar ég
hætti, þá hætti ég, menn verða ekk-
ert dettandi um mig í vinnunni,"
svarar Ólafur og er síðan spurður
hvað hann geri í sínum fáu frístund-
um?
„Ég hef gaman að því að ganga,
og við hjónin bæði. í lok vinnudags
og um helgar fömm við kannski í
Elliðaárdal eða Heiðmörk og skeið-
um þar um ailt. Eins reynum við
að nota fríhelgar til að ferðast um
landið. Við eigum sérstakan ferða-
bíl og þegar ég klára á skikkanleg-
um tíma á laugardögum er María
búinn að pakka og ég get einfald-
lega hoppað upp í bílinn og ekið af
stað.“
Getið þið ekki farið út fyrir lands-
steinana fyrstu mánuði ársins, þeg-
ar lítið er að gera?
„Nei, það er nú meinið, konan
er sérkennari við Námsflokka
Reykjavíkur þannig að við fömm
hvergi."
En hvað ætlarðu að gera þegar
þú hægir á ferðinni í vinnunni?
„Þá ætla ég að ferðast, bæði utan
lands og innan. Ég hef á mörgum
ámm komið mér upp stóm og miklu
frímerkjasafni og það var orðið stórt
þegar ég kynntist konu minni fyrir
27 ámm. Hún hefur síðan verið að
spyija mig í gegn um árin hvað ég
væri eiginlega að gera með þetta
safn, hvað ég ætlaði að gera við
það? Ég hef sagt henni að þegar
það verði nógu stórt og verðmætt
þá muni ég selja það og bjóða henni
í hnattreisu. Mér sýnist allt stefna
í að ég geti staðið við stóm orðin."
Jólatilboð í Flash:
I
i| gegn framvísun miðan

sem vit er \!

k r a k k a-
KLÚBBUR
/ 6Jt s
Uls.
m spara
Éq oq Króni bróðir viljum
kenna krökkum hvað það
er mikilvæqt að spara oq
saFna Fyrir einhverju sem
' mann lanqar virkileqa til
f að eiqa, t.d. skíðum.
Þínir vinir
W Króni og Króna
eittmm raneqt
Þeir sem eru með \
Króna og Krónu krakkaklúbbnum
Fá Flotfan bol,
sparíbauk,
reglustriku,
endurskinsvnerki
... oq marqt Fleira. jir

iCAI
tCflnOnilQ
■