Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 2

2
alilarliætti. Að ö8rn leiti leiS petta tímabil vi5
margskyns áhyggjur, og kom sjaldan svo almennt
niðr. I eystri hluta álfu vorrar gekk á sumar
fram minuistædt frelsisstrih milli Rússa og Pólskra,
og vakti þafe þúnga áhyggju, meSan á því stóö, og
einlæga hluttöku hvörs frelsisvinar, er því ' var
lokiÖ; var og hvörgi nærri fridt annarstaöar í
álfu vorri; sumstaðar voru vopn á lopti, sumstaðar
innbyrÖis sundrlyndi og flokkadrættir; fór og nýr
óvinur, Chólera-sóttin, Uerskyldi yfir mikinn hluta
álfu vorrar, og gekk mikill ótti af morÖengli þess-
um, en lönd og riki settu meÖ ærnnm kostnaÖi
tilskipanir á stofn, og hjuggust til mótstööu, eins
og óvígr lier nálgaöist landamærum, og kom þó
fyrir ekki; en kaupverzlun og önnur afskipti milii
þjóöanna innhyrÖis tálmuðust mjög, og kom það,
cins og líkligt var, síðan fram í mörgu; má enn
sjá menjar nokkrar, þótt sjúkdómi þessum se mjög
sfðan aflfett. Var og heilbrygðis ástand yttrliöfuð
venju framar sjúkleikum undirorpið; þannig gekk
hfer i Danmörku, einkum í Sælandi, þúug sótt
lengi sumars, og sama áttu fleiri borgir og hferöð
erlendis til brunns að bera. Að öðru leiti var ár-
gángr á þessu tfmabili sem í góðu raeðalári; var
vorið gvalt, en sumarið það blfðasta, og varð af
því kornBkurðr góðr, og vöxtur aldina og annars
jarðargróöa enn æskiligasti; var og haustið fagrt
og hagstædt, og vetrinn allt til þess nú er komið
(í miðgóu) hfer í Danmörku svo veðrblíðr, að vart
má kalla aö lifelað hafí glugga, eðr snjó fest á
jörðu; en í þeim norð- og aust-lægari ríkjum var
vetrarríki mikið og venju framar, og líkar fregnir