Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 15
15
upphaf til úgæfu þeirrar, sem síSan kom fram
viÖ þá. Fúlskir höffiu látiÖ mikiö lið, og þjóS-
inni tök heldr aÖ förlast hugr, er hún sá tilrann
sina, aÖ sameinast gömlum meöbræörum, er sýiul
ust líkligir að geta orÖiS {>eim aS miklu liöi,
{>annig önýtta og árángrslausa. f>ö stvrktist þjóS-
in aptr í anda og atorku, og stjörnarráSiS vott-
aSi hersforingjanum Skrzínecki þakklæti sitt á
þann hátt, er bæSi lýsti trausti og virSíngu fyrir
atgjörSum hans og allri hermennsku, og þökti
þaS einkar vel fara.
Rússar heldu, eptir bardagann við Oströlenka,
kyrrn fyrir, og höfSu þannig eigi þau not af hon-
um, er til var ætlandi og verSa mátti; sarS þvf
hvíld af hvorratveggja hálfu aS sinni. Pölskir
höfSu herbúSir sínar hjá og í Praga, en tveir
minni herflokkar, sem Skrzíneckí skildi eptir, þá
hann sneri viö, og bardaginn varö viÖ Ostrólenka,
heldu inní Líthauen, og sameinuöust litlu síöar
meS uppreistarhernum. Let og Skrzíneckí aug-
lýsingu útgánga til Líthauiskra, og fer hann {>ar
mörgum og fögrum orSnm um frelsis-stri'S þeirra
og augnamiS; endar anglýsíngin meS þessum orÖ-
um: „I guSs trausti höldum áfram og hopura hvörgi
„á hæl! því þegar viö berjumst í nafni trúar
„vorrar og frelsis, afrekum ver oss forþenustu í
„augliti guös, er umbunar eindrægni, staSfesti og
„þolinmæSi meÖ æskilignm málalyktum.” Fram-
anaf gekk, einsog áSr er nokkuö umgetiö, upp-
reistin í Lítliauen 'æskiliga; Gjelgúð, er stýrði
öðrum flokknum, vann sigr ylir Rússum undir
Sachen, og tók frá {>eim 8 fallstykki, eu 1200