Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 38

38
jafnan unir því illa, a5 takmörkum ríkisins var
[ okaö aptr frá.Rlu'narbökkum, og leita því jafnau
]ags aS ná þeim aptr; er ósk [lessi svo alþjóblig,
aÖ Chatcaubriand telr þa5 Ilinriki ðta, sonarsyni
Karis lOda, einkum til gildis, að Frakkar mundu
undir stjórn hans setja merki sin á Ithinarbökkum,
og [)ó mundi [>a8 framar sturla enn efla velferS
rikisins og rósemi yfirhöfuð, ef ósk þessari yr5i
framkvæmt. Einsog líkligt er, er konúngi og
stjórnarráðinu vandfarið mjög, þar sem fullnægja
skal svo inargbrcyttum kröfum, og jafnframt halda
uppi egin virÖíngu og almennri róseini. Konúngrinn
lagÖi fram mikla stjórnvísi og staðfestu, og mat
[>jó«in [>aS eptir makligleikum; fer«a«ist hann og
í sumar umkring í rikinu, og er raælt, aÖ hann á
J)eirri ferÖ hafi komizt að mörgu, er honum áðr
var lítt kunnugt; vann liann og stjórn sinni þarvið
staðfestu, og sjálfum ser elsku undirsáta sinna miklu
meir enn áÖr. ÖÖruvísi er því variÖ meS stjórnar-
ráíifc; er [>aö óvinsælt hjá þjóðinni, er virðist
atgjörðir þess hvorki lýsa þeim krapti nö virð-
íngu, er ríkisins þarflr útheimta og því var ætl-
anda; varÖ óvildin einkum sýnilig meðan konúngr
var á ferð sinui og fjærverandi höfuöborginni,
hvar þá voru dagliga óspektir og strætaórói, er
herliöiö og þjóöargaröinn hafÖi fullt í fángi meö
að stiila aptr til friÖar; fór þá og líku fram í
liinum suÖlægari herööum í ríkinu, hvar óvildar-
menn nýu stjórnarinnar einkum liafa tekiö ser
bólfestu, og á þessu má kalla aö gengiÖ liafi
livílðarlaust; eru samsæri og upphlaup um ríkiÖ svo
almeuu, aÖ óviuir stjórnarráösias l'ullyrða, aÖ þsu