Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 19

19
hfeidu [>eir áfram TÍSstöðulaust, og 5ta ágúst áttn
þeir eina [u'ngmannaleiö eptir aö höfuðborginni,
hvar Pólskir'bjuggust tii öflugrar mótstöðu; en
[>á kom [>að frain, er si'zt skvldi, að innbyrðis
flokkadráttr og miskliðir brutust út í höfuðborg-
inni, er skömmu siðar (þann 16da ágúst) leiddi tii
blóðugs ofbeldis og illverka; brutust upphlaups-
menniruir þá inní fángelsi borgarinnar, og drápu
með harmkvælum flesta, er þar sátu og biðn
dómsáfellis, og var þetta því hræðiligra, er flestir
þeir, er fyrir urðu, reyndust síðar öldúngis sýkn-
saka; var þá og Skrzíneckí settr frá herstjórninni,
og lá við sjálft liann yrði liflátinn af upphlaups-
raönnunum, er hvorki v’ssu æði sínu hóf né máta, en
atburðr þessi liafði, einsog nærri má geta, allar
eðliligar verkanir, og varð málefni Pólskra til mik-
ills mótgángs og óhamíngju. þann 25ta ágúst
höfðu Rússar, svo að segja, algjörliga sezt um
borgina, en Paschewitz vildi ekki ráðast með her-
hlaupi að borginni, fyrrenn Rudiger og Creuz,
er voru liinumegin árinnar, hefðu samlagazt meg-
iuhernum; eu meðan á því stóð, lét hann Rússa
æfa sig í herhlaupi og tilbúa múrbrjóta og storm-
stiga, og annað, er heyrði til atlögu, er fyrst fór
fram þann 6ta og 7da sept.; höfðu Fólskir ei
fleira lið enn liérumbii 40 þúsund, en lið þeirra
var á strjálíngi, og var það sýnilig ofötlun að
verjast mót Rússum, sem voru tvöfaldt fjölmenn-
ari; voru og borgarmenn þess ófúsir að leggja Jíf
og blóð í sölurnar til að verja borgina, og var
mjög kólnaðr ákafi þeirra og liugrekki^,þó gjörði
herliðið fræga vörn, og loksins, þá engin von var
(2*)