Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 39

séu stofnuð a5 [>ess tilstuSlan, í pví skjni parviS
aö auka raakt sina og herradærai yfirhöfuö; og
a5 vísu hafa oröið þeir atburSir, er viröast aö
raæla fram meÖ þessari tilgátu, pó eigi veröi fuli-
herrat. StjórnarráÖiÖ fylgdi í öllum þessum óróa
[ui svokallaÖa raeÖalhófi, og lagöi einkum fram
stööuga viðleitni aö komast hjá stríÖi erlendis,
hvörs raargir fýstu, einkum meöan frelsisstriö
Pólskra eigi var til lykta leidt, og uppreistin fór
fram í Kirkjulöndunum og á Vallandi; en stjórn-
arráðið lét sér eigi þoka, og fór sinu fram raeö
mikilli staðfestu; þo virðtist sumum, aö þaÖ á
þennan hátt hafi miör enn skyldi haldiö uppi virö-
ingu og áliti rikisins, og vakið hjá nábúa-rikjunum
grun um innvortis þróttleysi í stjórninni, og verðr
því máske eigi neitað, að svo kunni aö vera; en því
fór þjóðin þessu fram, aö óbrjáluð skynsemi sagöi
þeim, að þeir yrðu að láta tii sín taka, ef þeir gætu
ætlazt til, aö liin önnur ríki í Evrópu eigi skyldu
gánga í berhögg við frelsi þeirra, og gat stjórnin
svoleiðis hvorki utanríkis né innan gjört þjóöinni
að skapi, og má eigi vita hvar það iendir. Er
þjóðin yfirhöfuð komin á þá sannfæríngu, að hag-
sa-ld sú og ágæti, er þeir ætluðust til að mundi
spretta af stjórnarbiitíngunni í þeiin minnisverðu
júlídögum (í hitt hiöfyrra), hvörgi nærri er svo
mikil né fögur, sem þeir hugöu; eru og mörg sár,
er þá urðu, ennþá eigi grædd til fullnustu, og mættu
þó græðast í þessu gæðaríki, ef almenn rósemi
næöi yfirhönd þar; en þessa virðist aptr megi
lengi bíða, því fyrir skömmu er afstaðin í höfuð-
borginni hættulig samsæris-tilraun, er eigi hafði