Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 60
co
júl/, og túk, að því búnu, við sljórninni; sannaí-
ist þar hiS fornkveðna, aö vandi fjlgir vegsenid
livörri; var Leópold konúngi vandfariö, þarsera
8vo mörg sár var aÖ græöa, mörg vandamál óút-
kljáö, er þeira liaföi verið skotið á frest, unz kon-
úngr væri kjörinn yfir ríkið, og í eginligum skil-
níngi átti Belgíu-ríki nú fyrst að setjast á stofn,
og var það aptr rajög komið undir friðargjörð
þeirri, er nú átti fram að fara við Hollendínga.
Belgir höfðu gengið að skilmálum þeim, er þeg-
ar var frásagt, en Ilolland tregðaðist við að gánga
að þeim, og sendi kóngr litlu síðar fulltrúa sinn
til Lnndúna raeð þeim eyrindum, að kynna full-
trúaráðinu þar, að liann aldrei mundi verða nauð-
úngarmaðr enna voidugu ríkja, er að vísu hefðu
brugðið mjög af skilmálum þeim, er þau höfðu í
öndverðu viðtekið og varða skyldu aðskilnaði beggja
ríkjanna; kvaðst iiann aldrei skjidu gánga að því
að friðnum væri viðhaldið í Evrópu á siun kost-
nað og ríki sínu til svívirðu; en hvör sá, er tæki
við ríki Belgja, með þeim hætti, er nú var frá-
sagt, hlyti að vera óvinur sinn og fjandraaðr. Risu
þá og nýar deilur útaf kastölum þeim, er Belgia
á á landamærum Frakka, og sambands-ríkjunum
hafði komið saman um að leggja niðr, en málefni
því hafði með öðrum fleirum verið skotið á frest
til þess landið fengi konúng yfir sig; voru og
deilur útaf fleiri þjóðar-málefnum; en nú bar
fleira til tíðinda. Ilollendíngar höfðu, einsog áðr
er sagt, þverneitað að gánga að skilmálum þeim,
er fulltrúaráðiÖ liafði uppástúngið, og gjörðust lík-
ligir til með vopnaðri hendi að vinna ser betri