Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 9
I
— 9 —
rann rfettri var5 uppreistinn Jiar eigi almennt fram-
kvæmd. J>6 tafíi þöggun liemiar mjög fyrir Rúss-
um, og fer hersforingi þeirra Kúth, í skírslu
nokkurri frá maí-mánuði, þeim orÖnm um upp-
reistina, aö hún se allstaðar og hvörgi, því þegar
hann hafi tvistrað uppreistar-flokknum á einum
staÖ, safnist þeir aptr á öörum; en vörn þeirra
sé framúr skarandi og meö dæmalausri hug-
prýÖi, og gángi þeir örruggir í sjálfan dauðann,
Varð þessi uppreisn að vísu þannig málefni Fólskra
að sinni til nokkurrar aðstoðar.
I Lítliauen var viðlíka ástadt, einsog nú vat
frásagt um Pódólíu-fylki; uppreistin byrjaði þar í
marzí mánuði, en fregnir þaér, er bárust af henni
til Pólen, voru bæði strjálar og ósamhljóða. Rúss-
ar sjálfir fóru þarum tvennum sögum, því stund-
um Jetu þeir uppreistina öhlúugis þaggaða í fæð-
íngunni, stundum byrjaða að nýu, og þá aptr mjög
i vexti, og að vísu var það síðarsta eð sannasta;
leit eins út og Rússar hefðu mikinn beyg af upp-
reist þessari, yrði henni framkvæmt, og sjálfr
keisarinn Itt það berliga í Jjósi, er hann bauð
þegar í öndverðu að stökkva uppreistarflokknum
með oddi og eggju; kvað hann harðfylgni eina
mega stökka uppreistinni áðr hún magnaðist.
Pólskum var í annann stað mjög áriðandi, að upp-
reistinni í Líthauen yrði framkvæmt, bæði þess-
vegna, að þeir eigi gátu vænt eptir liðstyrk utan-
ríkis, nema ef almennt stríð brytist út, og 1/ka
þessvegna, að miiligánga þeirra voldugu Evrópu
makta þá fyrst var líklig, er vopn Pólskra hefðu
með árángri nokkrum rudt sér til rúms og unnið