Skírnir - 01.01.1832, Blaðsíða 51
51
lamcntisins', og kosníngn nýrra meÖlima, áðrenn
|iað kæmi saman aS nýu; en atburör þessi vakti
niikla gleöi Iijá {ijáÖinni yfirhöfuö. 3Ieöan á þessu
stóö, bjnggnst hvorutveggju til nýrrar mótstöðu,
er her varöaöi aö koma fram eðr hindra merki-
liga umbreyting í stjórnarforminu; var mest
komið undir fulltrúakosningunni, er því var flutt
meÖ miklum kappsmunum af hvorutveggjum. Híng-
aötil liafÖi fulltniakosningin mjög gengiö á trefót-
uin, er hvör sá, er mest bauð og bezt borgaði, fekk
flest atkvæði, og var verzlun Jiessi svo alkunnug,
aö hvorigum þókti minkun í vera. En nú var sem
{ijóðin allt í einu iyki upp augunura, og sæi glöggt
live óvirðuiigt slíkt reyndar var, þar sem máli var
aö skipta um svo áríðandi fijóöar málefni, er gjöröi
|>að að verkum, aö Jijóöin átti, aÖ prentpressunni
fráskildri, í raun rettri enga fulltrúa, er heldi
svörum uppi af hennar hendi, og Jiókti nú meiga
sjá ýinsar menjar af óreglu þessari erlendis;
heidu menn og að umbótarskráin, ef henni gæti
orðið* framkvæmt, mundi liafa hollar verkanir fyri
afskipti Enskra af útlendum þjóðarmálefnum, [>ar-
sem jieir híngaðtil virðtust fremr að fara eptir
egin hagsmunum, enn virðíngu þeirra og áliti var
samboðið, og hefir slíkt lagst þeim opt út til lýta
af óvinum þeirra. I fulltrúa-kosníngunni, er nú
fór fram, sýndi þjóðin beriiga aö hún heldt meö
uinbótinni, og liafði staöráðið aö bæta f>að upp,
er áðr var afbrotið. Herramenninnir og aðrir
uinbótar-frumvarpsins óvinir buðu stórar fjár-
summur til að fá þá tilkjörna, er þeir vildu, en
gátu nú eigi komið neinu álciðis, og fn í nær livör-
(4*)