Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1883, Qupperneq 26

26
þá hafa tekið eptir því, að fyrst í gðngunni sé mest
af hrygnum, en svilfiskarnir gangi síðar. Samt eru
bæði kynin samfara, en optast meira af öðru þeirra í
sama mund.
Enn sem komið er, skiptast meiningar manna um
það, hvort hrygningin eða gotið sjálft hjá hverri ein-
stakri síld fari fram í einu eða með millibili. það er
erfitt að komast að þessu, en ýmislegt virðist þó að
benda til þess, að það sé ekki i einu, en með stuttum
millibilum, sem síldin gjóti hrogni sínu. Hitt er áreið-
anlegt, að heil síldartorfa hrygnir ekki í einu, en að
nokkur tími líður, þangað til þær eru allar búnar að
ljúka sér af. Hversu langan tíma þurfi til þess, er
ekki hægt að segja; það getur staðið yfir í fleiri daga
eða jafnvel vikur, en eptir því hvað hrygningunni lið-
ur, og hversu lengi hún varir, fer veiðivonin, og verða
fiskimenn nákvæmlega að taka eptir því, og þeim stöð-
um, er síldin þá sækir helzt að.
það er mjög misjafnt sagt um það, hve margir
dagar líði frá gotinu og til þess að fiskarnir koma út.
þetta er ekki eins fastlega dagsett fyrirfiskunum eins
og hjá fuglunum. Sundewall telur í Myrkeyjarskeri
fyrir vesturströnd Svíaríkis 14 daga, Boeck í Noregi
24 frá frjóvgun hrognsins þangað til seiðið sprengir af
sér skurminn. Eptir sama hafa menn tekið í Bohus-
láns skerjagarði (Svíariki). þetta stendur nú ekki á
miklu, en menn hafa reynt að klekja út síld á líkan
hátt og laxi eða hinni ameríkönsku sild Alose. það
hefir tekizt að frjóvga hrognin með hinni vanalegu
aðferð, en aptur hefir það tálmað útklakinu, að ekki
hefir verið hægt að verja eggin fyrir sveppum, og
loks þegar seiðin hafa komið út, þá hefir vantað hent-
uga fæðu. J>að er einkum við Eystrasalt, (Kiel) sem
tilraunir þessar hafa verið gjörðar. Eg skal skýra
nokkuð frá þessu, af því að við það hefir ýmislegt