Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1994, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 9. APRÍL 1994
Sérstæð sakamál
Hann fékk leið á
konumim sínum
Mynd rannsóknarlögreglunnar af stofunni heima hjá þeim Theodor og Margaret eftir að hún fannst skotin i
sófanum.
Theodor, til vinstri, ásamt réttarveröi og verjanda, til hægri.
Theodor Kothen var tuttugu og
íjögurra ára þegar hann kvæntist.
Hún hét Margaret, var aöeins nítj-
án ára og kaþólskrar trúar eins og
hann. Voru það foreldrar Theodors
sem völdu hana fyrir hann. Faöir
hans hafði gengið í bændaskóla og
það hafði Theodor líka gert. Hann
fór í flestu aö vilja foreldranna,
enda var það ætlunin að hann erfði
síðar jörðina sem hann var ahnn
upp á. En þegar Theodor kvæntist
var hann í raun vinnumaður hjá
fóður sínum.
í fyrstu gekk allt vel hjá ungu
hjónunum en þau bjuggu að sjálf-
sögðu heima hjá foreldrum Theod-
ors. Svo gerðist það að faðir hans
veiktist og varð þá ljóst að hann
myndi ekki geta sinnt búskapnum,
að minnsta kosti ekki um hríð, og
varð Theodor því að taka við bú-
stjóminni. Hann var mjög vinnu-
samur og fór það ekki fram hjá
neinum. Forsvarsmenn kaþólsku
kirkjunnar gerðu sér það ljóst og
þar eð þeir voru í vandræðum með
búrekstur á jörð kirkjunnar, en
hún var um fimm hundruð og
fimmtíu hektarar, leituðu þeir til
búfræðingsins unga. Hann íhugaöi
tilboð þeirra um hríð en það var á
þá leið að hann stjórnaði búskapn-
um í hjáverkum, enda var þeim vel
ljóst að búskapurinn heima fyrir
heíði forgang.
Frelsi
Theodor tók tilboði kirkjunnar
manna. Var honum ofarlega í huga
að komast undan stjórn foreldra
sinna en á kirkjujörðinni var bær
sem hann myndi geta flutt í ásamt
Margaret.
Báðar voru þessar jarðir í ná-
grenni Kölnar eða réttara sagt í
Binsfeld í Þýskalandi en þar eru
íbúarnir flestir kaþólskir. Nýja
starfið jók mjög á álit það sem The-
odor naut þarna um slóðir og gat
hann nýtt sér það til að komast til
enn meiri áhrifa.
Á næstu árum eignuðust þau
Margaret tvö börn og varð ekki
annað séð en allt gengi vel hjá
þeim. Að vísu voru kröfurnar til
hans miklar en hann vildi ekki láta
á því bera að honum fyndust þær
stundum einum of miklar. Þess í
stað tók hann upp þann sið að fara
í „viöskiptaferðir" þegar honum
þótti álagið orðið of mikið. Þótti
engum neitt athugavert við slíkar
ferðir því að hér var um að ræða
mann sem þurfti í mörg horn að
líta. í raun fór Theodor ekki í þess-
ar ferðir til neins annars en að létta
sér lífið. Fór hann yfirleitt til Köln-
ar og stofnaði þá gjarnan til kynna
við konur.
„Sjálfsmorðið''
í nær tíu ár lifði Theodor tvöfóldu
lífi án þess að nokkurn heima fyrir
grunaði. Þá gerðist það aö hann
kynntist 'í Köln konu, Ilke Roth,
ungri og kynþokkafullri hjúkrun-
arkonu. Theodor varð ástfanginn.
En hvernig gat hann skihð við
Margaret? Svarið var einfalt. Hann
gat það ekki. Foreldrar hans og
kaþólska kirkjan stóðu í vegi fyrir
því.
Um hríð velti Theodor því fyrir
sér hvernig hann gæti leyst vanda
sinn. Svo fann hann ráð. Kvöld eitt,
þegar hann var heima meö konu
sinni, stakk hann upp á því viö
hana að þau fengju sér vínglas.
Hann sótti flösku og settust þau í
sófann í setustofunni. Reyndar
væri full ástæða til að skála því
þetta var ellefu ára brúðkaupsaf-
mæli þeirra.
Margaret hélt enn á glasinu í
hendinni þegar Theodor tók fram
skammbyssu og skaut hana í
hjartastað af stuttu færi. Hún lést
samstundis. Theodor þurrkaði fin-
grafór sín af byssunni, lét hana 1
hönd Margaret og tryggði þannig
að fingrafór hennar fyndist á
henni, bæði á gikknum og skeftinu.
Hamingjan
meó nýrri konu
Þegar Theodor þóttist viss um að
hann hefði gengið tryggilega frá
öllu hringdi hann á lögregluna.
Komu rannsóknarlögreglumenn
að vörmu spori. Theodor sagði
þeim að kona hans hefði verið
nokkuð þunglynd að undanfórnu
og þar sem þau hefðu setið og skál-
að fyrir ellefu ára brúðkaupsaf-
mæhnu hefði hún skyndilega tekið
fram skammbyssu og skotiö sig.
Ekki fór hjá því aö rannsóknar-
lögreglumönnunum fyndist sagan
nokkuð sérkennileg. Þeir grunuðu
hann því um að hafa myrt konu
sína en þar eö ekkert varð sannað
á hann var máUð lagt til hUðar.
Opinberlega var skýrt frá því að
Margaret hefði svipt sig lífi. Theod-
or fékk því greidda líftryggingu,
jafnvirði rúmlega tveggja milljóna
króna.
Nú hafði Theodor samband við
Uke og bað hana að flytjast til sín.
Svo ekki kæmi til Uls umtals sagði
hann að hann hefði fengið hana til
sín sem ráðskonu því hann gæti
ekki sinnt bæði búrekstrinum og
heimflinu.
Þaö leið þó ekki á löngu þar til
foreldrar Theodors komust að því
að hann svaf hjá Ilke. Kröfðust
þeir þess þá að hann ræki hana og
það gerði hann. Þar með var sam-
búðin með henni á enda.
Önnur kona
Ekki leið á löngu þar til Theodor
varð ljóst að hann yrði að fá konu
til sín til að annast heimUishaldið.
Og nú hugðist hann tryggja að for-
eldrar hans, kirkjunnar menn og
nágrannar sæju ekkert athugavert
viö hana. Um hríð íhugaði hann
hvar hann fyndi slíka konu og loks
þóttist hann hafa komist aö niður-
stöðu. Hann sneri sér til hjúskapar-
skrifstofu. Eftir nokkum tíma var
gert boð fyrir hann og fyrir honum
kynnt Petra Schmidt. Hún var
læknisdóttir frá Norður-Þýska-
Petra.
landi. Þau gengu svo í hjónaband.
Foreldrar Theodors fengu ekkert
um það að vita að Petra var nýlega
fráskUin. Hún átti eUefu ára dótt-
ur, Claudiu, en hún var nú sögð
yngri systir Petru. Þá sagöi Theod-
or að nýja eiginkonan væri kaþólsk
en ekki mótmælendatrúar.
Á ytra borðinu varð ekki annað
séð en þetta hjónaband gengi vel.
Og staða Theodors í samfélaginu
virtist jafnsterk og fyrr. Hann var
nú orðinn fjörutíu og fimm ára og
formaður tennisklúbbsins á staðn-
um, skólastjórnarinnar og sveitar-
stjórnarinnar.
Nýog áhuga-
verðari kona
Þegar hjónaband þeirra Theod-
ors og Petra hafði staðið í fjögur
ár kynntist hann hjúkrunarkonu í
einni af Kölnarferðum sínum en
þeim hafði hann haldið áfram.
Hann fór að halda við hana og þar
kom að þau fóru að ræöa um hjóna-
band. En vandinn' var sá sami og
fyrr. Um skilnað frá Petru var ekkí
ræða. Theodor fór því að ræða
þann möguleika við hjúkrunar-
konuna að fara með konu sína í
ferð tíl eyjunnar SUd en á leiðinni
heim yrði hún fyrir slysi. Hjúkrun-
arkonunni leist ekki á hugmyndina
og sleit sambandinu. Kann það að
hafa orðið henni sjálfri til lífs.
Fjórum árum eftir að shtnaði upp
úr sambandinu við hjúkrunarkon-
una kynntist Theodor konu sem
hann gat vel hugsað sér að hafa við
hlið sér það sem eftir væri. Fór
hann nú á ný að íhuga á hvern
hátt hann gæti losnað við Petru.
„Högg" um nótt
Nótt eina í október vaknaði Petra
við það sem hún lýsti síðar sem
„miklu höggi á höfuðið". Líkt og í
draumi sá hún mann sinn standa
yfir sér við rúmið. Hún fann til
ægilegs verkjar og bað hann að
hringja á sjúkrabíl.
Þegar fimm mínútur voru hðnar
spurði hún: „Fer sjúkrabíhinn ekki
að koma?“ Þá var henni orðið ljóst
að sængin var orðin blóðug.
„Ég skal hringja aftur,“ svaraði
Theodor.
Síminn stóð á náttborðinu og
heyrði Petra són meðan maður
hennar þóttist vera að tala í sím-
ann. Varð henni nú ljóst að hann
hafði alls ekki í huga að koma
henni á spítala. Og augnabliki síöar
skildi hún að hún hafði ekki orðið
fyrir slysi heldur heíði Theodor
reynt að myrða hana.
Allt í einu rak Petra upp mikið
óp. Þótt máttfarin væri tókst henni
að hrópa svo hátt að dóttir hennar,
Claudia, kom hlaupandi. Sá hún
móður sína hggjandi blóðuga í
rúminu.
Handtakan
Claudia lét sem hún sæi Theodor
ekki. Hún gekk að móður sinni,
lyfti henni upp í rúminu og kom
henni fram úr. Síðan kom hún
henni á fætur og studdi út.úr hús-
inu. Komust þær út á hlað en þar
stóö fjölskyldubíllinn. Ók Claudia
beint á spítalann.
Petra var lifandi er þangað kom
og vakti áverkinn þegar í stað
mikla athygh því ljóst var að hún
haíði orðið fyrir skoti. Og þegar
Claudia hafði lýst því hvar hún
hefði komið að móður sinni þannig
á sig kominni var ekki beðið boð-
anna með að gera lögreglunni viö-
vart.
Nokkru síöar komu rannsóknar-
lögreglumenn á heimili Theodors
Kothen. Var hann umsvifalaust
handtekinn og færður á lögreglu-
stöð. Við yfirheyrslu lýsti hann því
yfir að kona sín heföi reynt að
svipta sig lífi í rúminu. Hefði hún
skotið sig í höfuðið.
Dómurinn
Rannsóknarlögreglumennirnir
Utu á manninn sem gaf þessa skýr-
ingu á því sem komið hafði fyrir
konuna sem læknar reyndu nú að
bjarga. Einhveijum viðstaddra var
enn í fersku minni hvernig Marg-
aret, fyrri kona Theodors, hafði
látið lífið. Voru gömlu málsskjöUn
nú tekin fram úr hiUunni.
Þegar saksóknari hafði fengið
niðurstööur rannsóknarlögregl-
unnar gaf hann út ákæru á hendur
Theodor fyrir að hafa myrt Marg-
aret og reynt að myrða Petru sem
læknum hafði tekist að koma til
heilsu á ný.
í réttarsal í Aachen fékk Theodor
Kothen ævUangan dóm.