Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.2000, Blaðsíða 13

FÖSTUDAGUR 27. JÚLÍ 2000
13
Menning
Umsjón: Þórunn Hrefna Sigurjónsdóttir
Tónlíst__________________________________________________________________________________________
Munúðarfull músík
í Sigurjónssafni
Ingibjörg Guðlaugsdóttir básúnuleikari og Judith Þorbergsson píanóleikari
„ Veröur spennandi aö fylgjast meö ingibjörgu í framtíðinni en hún er mikill músíkant og skapaði meö
eöiilegri sviösframkomu sinni afslappaö andrúmsloft og þægilega nánd viö áheyrendur, “ segir meöat
annars /' gagnrýni Arndísar.
Þriðjudagstónleikar í Listasafni Sigurjóns
Ólafssonar hafa lengi verið fastur liður í menn-
ingarlífi Reykjavíkur á sumrin. Á tónleikunum
síðasta þriðjudag voru flytjendurnir þær Ingi-
björg Guðlaugsdóttir básúnuleikari og Judith
Þorbergsson píanóleikari en þær hafa áður lagt
saman krafta sína er þær héldu saman tónleika í
Salnum í Kópavogi á síðasta ári.
Á efnisskrá voru fimm verk eftir jafnmarga
höfunda, flesta ekki mjög þekkta meðal hins al-
menna tónleikagests en Ingibjörg sagði litillega
frá hverju tónskáldi fyrir sig á skemmtilegan
hátt þar sem ekki var að finna neinar upplýsing-
ar í efnisskránni sjálfri.
Píanóið í aukahlutverki
Sónata í B dúr eftir Alessandro Besozzi var
fyrst á efnisskránni. Besozzi þessi var uppi á ár-
unum 1702-1775 og var sjálfur óbóleikari en
sónatan var upprunalega samin fyrir óbó. Þetta
er afar fallegt verk, eins og reyndar öll verkin á
efnisskránni, og er í fjórum köflum þar sem pí-
anóið er í algeru aukahlutverki. Var það undir-
strikað með því að hafa flygilinn hálfopinn, en ég
er ekki frá því að það hefði farið betur á því að
hafa hann opinn. Judith lék sinn part þó sam-
viskusamlega en það heyrðist ekki nógu vel í
henni. Ingibjörg sem lék öfl verkin á efnis-
skránni án nótna (sem verður að teljast til und-
antekninga nú til dags, nema á píanótóneikum)
var öryggið uppmálað og lék vel af mikifli innlif-
un. Sérstaklega var ánægjulegt að hlýða á trega-
fúflan þriðja þáttinn þar sem mýktin í tóni Ingi-
bjargar og falleg blæbrigði réðu ríkjum.
Skorti sjálfstraust og öryggi
Axel Jörgensen átti næsta verk á efnisskrá en
að sögn Ingibjargar var hann vinur Antons Han-
sens sem var virtur danskur básúnuleikari og
samdi hann fjöldan allan af verkum fyrir hann og
m.a. Rómönsuna ópus 21 sem hljómaði á tónleik-
unum. Þar fékk Judith betur notið sín með opinn
flygil og bitastæðari part og var samspil þeirra
fmt í þessu ljúfa verki sem þær léku af tilfinn-
ingu.
1. þáttur úr konsert fyrir básúnu og hljómsveit
eftir Henri Tomasi hljómaði að sama skapi vel
hjá Ingibjörgu sem lék hreint og örugglega og
hélt verkinu saman af kostgæfni. Judith lék
einnig prýðilega og músíkalskt en hefði á stund-
um mátt taka svolítið betur á í hljómsveitarpart-
inum.
Aria et Polonaise fyrir básúnu og píanó eftir
belgíska tónskáldið, Joseph Jongen, hljómaði því
næst og var arían vel mótuð með faflegu og
melankólísku flæði hjá þeim stöllum. Polonaisan
var skýr í mótun og kröftuglega leikin en hefði
þolað svolitið meiri snerpu frá þeim báðum.
Judith virðist, þrátt fyrir ágætistakta, einhvern
veginn skorta svolítið sjálfstraust í „erfiðu“ stað-
ina og öryggi i hröð hlaup.
Heimsins fegurstu laglínur
Síðust á efnisskrá var svo Rómansa eftir Carl
Maria von Weber þar sem saman eru komnar
nokkrar heimsins fegurstu laglínur og settar
saman í afar munúðarfulla músík sem lék í hönd-
um þeirra Ingibjargar og Judith. Þær gáfu tilfinn-
ingunum lausan tauminn og varð útkoman af-
skaplega áheyrileg. Verður spennandi að fylgjast
með Ingibjörgu í framtíðinni en hún er mikill
músíkant og skapaði með eðlilegri sviðsfram-
komu sinni afslappað andrúmsloft og þægilega
nánd við áheyrendur.
Amdls Björk Ásgeirsdóttir
Súkkulaðitertud j ass
Undanfarið hefur djass-
hljómsveitin Peanut Fact-
ory verið að leika svolítið
fyrir íslendinga. Þessi
hljómsveit er skipuð
þremur Dönum og einum
Islendingi. Jesper Lövdal
leikur á tenór-saxafón,
Jeppe Skovbakke á
kontrabassa, Stefan Pas-
borg á trommur og Hauk-
ur Gröndal á alto-saxafón.
Haukur hefur undanfarið
verið við nám í Rytmisk
musik konservatorium í
Kaupmannahöfn sem er
annexía frá Hinu konung-
lega konservatoríi klassik-
m'innar þar f borg. Þar er
kennari hans Frederik
Lundin, sem kom hingað
til lands um árið, lék með
Pierre Dörge á djasshátíð
og enn áður lék hann hér
með Sigurði Flosasyni í
öflugum skandinavísknm
sextett. Nemendur skólans
em með ýmis hliðarverk-
efhi í gangi með náminu
til að öðlast reynslu og ná
sér í einhverja aura,
kannski. Að sögn Hauks
kom Hnetufabrikkan
tvisvar fram á nýliðinni
djasshátíð í Kaupmannahöfn, svo skelltu þeir
sér upp til íslands félagamir og léku í Deigl-
unni á Akureyri. í Mývatnssveit var slegið upp
balli með hljómsveitinni um síðustu helgi og á
þriðjudagskvöldið voru þeir á Sóloni.
eins og inn síðustu helgi.
Einnig hafa þeir flutt frum-
samið efni.
Á Garðatorgi í Garðabæ
siðdegis á miðvikudaginn
bauð hljómsveitin upp á
standarða á borð við Softly
as the Morning Sunrise,
Sunny Side of the Street og
fleiri slíka. Weaver of
Dreams var þarna, að vfsu
án laglínunnar. Þetta var
svona pönnuköku- og
súkkulaðitertudjass af
bestu gerð. Greinilegt að
piltamir laga sig eftir að-
stæðum hverju sinni eins
og kameljón. Yfirbyggt
torgið er ekki góður staður
til tónleikahalds því að
bergmál er mikið. Hljóð-
færaleikaramir létu það
ekki á sig fá og reyndu að
spila á ekkóið eða réttara
sagt með því og útkoman
var alveg i lagi ef setið var
nálægt hljómsveitinni. í
Peanut Factory eru fyrir-
taksspilarar, allir ungir að
árum með framtíðina fyrir
sér. Leikur þeirra einkennd-
ist af öryggi og áreynslu-
leysi.
Danirnir em nú horfnir til
heimahaganna en Haukur fer síðar og lætur ef-
laust eitthvað meira í sér heyra áður en langt
um líður, hugsanlega verður það á Jómfrúnni í
Lækjargötu.
Ingvi Þór Kormáksson
DV-MYND INGÓ
Djassbandlð Peanut Factory
Þeir hafa iagt sig eftir aö spinna í frjálsum formum (free jazz) og ófrjálsum, eiga það til aö
leika fönk og sömbur eöa jafnvel hátfgeröa ballmúsík.
Einnig hafa þeir flutt frumsamiö efni.
Eins og kamelljón
Hljóðfæraleikaramir segja efnisskrána fara
eftir því hvar sé spilað og við hvaða aðstæður.
Þeir hafi lagt sig eftir að spinna í frjálsum form-
um (free jazz) og ófrjálsum, eigi það til að leika
fönk og sömbur eða jafnvel hálfgerða ballmúsík
f ran á
síðustu öld
Á sunnudaginn
kl. 21 verða haldnir
ljóðatónleikar í ís-
lensku óperunni.
Söngvararnir Berg-
þór Pálsson, barí-
tón, Birna Ragnars-
dóttir, sópran, og
Signý Sæmunds-
dóttir, sópran, munu flytja lög eftir Sal-
björgu Sveinsdóttur Hotz við ljóð eftir
Eðvarð T. Jónsson og við ritningar og
bænir eftir Bábinn, Bahá’u’lláh og
Ábdul-Bahá. Píanóundirleik annast
Salbjörg og munu flest lögin verða
frumflutt á þessum tónleikum. Titill
tónleikanna er Aldahvörf og yrkisefni
þeirra og sögusvið er íran á síðustu
öld. í ljóðunum eru dregnar upp mynd-
ir af sönnum atburðum og miðla þau
anda viðburðarásanna frá þeim tíma
og fram á okkar daga.
Marta María
í Stöðlakoti
Á morgun kl. 14
opnar Marta María
Hálfdanardóttir
glerlistakona sýn-
ingu sína í Stöðla-
koti, Bókhlöðustíg
6. Kallar hún sýn-
inguna Ljós - brot
og þar sýnir hún
sjálfstæð steind glerverk og samleik
járns og glers þar sem ólíkir efniviðir
tóna sig saman og mynda sérstök verk.
Þetta er áttunda einkasýning Mörtu
Maríu, en hún hefur einnig tekið þátt í
nokkrum samsýningum, bæði hér
heima og í Þýskalandi.
Sýningin stendur til 13. ágúst og er
opin daglega frá 14-18.
Arnaldur leikur
við Mývatn
Á morgun verða
haldnir íjórðu sumar-
tónleikamir við Mý-
vatn. Amaldur Arnar-
son gítarleikari leikur
í Reykjahlíðarkirkju
tónlist frá Spáni og
Suður-Ameríku,
ásamt íslenskum þjóðlagaútsetningum
fyrir gítar eftir Jón Ásgeirsson. Amald-
ur er löngu landskunnur listamaður og
hefur reglulega komið heim til tón-
leikahalds, en hann er búsettur í
Barcelona á Spáni. Að þessu sinni
verða tónleikarnir í Reykjahlíðar-
kirkju einu tónleikar hans hér á landi
og mun hann seiða fram suðræna
hljóma og sveiflu í bland við íslenskan
þjóðararf.
Tónleikarnir hefjast kl. 21 og er að-
gangseyrir kr. 800.
Páll Stefánsson
umhverfis landið
□ Iceland Review
hefur gefið út bók
eftir Pál Stefánsson
ljósmyndara sem
nefnist 1881 km.
Bókin er afrakstur
ferðalags sem Páll
fór í á síðasta ári,
en þá ákvað hann að leggja upp frá
Lækjartorgi og aka hringveginn á fjór-
um dögum, stansa á 20 km fresti og
taka mynd af hverju því sem bæri fyr-
ir augu uns hann kæmi á ný í miðbæ
Reykjavíkur. Hann gekk að sögn lengst
fimmtíu metra frá bílnum til þess að
finna myndefni.
Árangurinn er 1881 km íslenskt
landslag í öllum sínum fjölbreytileika;
tignarleg fjöll, firðir sem birtast og
hverfa, hestar á beit sem líta upp rétt
sem snöggvast, vökull smalahundur á
bæjarhlaði - og alltaf er vegurinn fram
undan, teygir sig endalaust gegnum
víðáttuna í síbreytilegri birtu, togar
ljósmyndarann æ lengra i leit hans að
hjarta landsins.
Páfl Stefánsson er einn þekktasti
ljósmyndari landsins. Hann nam ljós-
myndun í Sviþjóð og hefur síðan starf-
að sem ljósmyndari og myndritstjóri
hjá Iceland Review. Myndir hans hafa
birst í fjölda tímarita og bóka, bæði
heima og erlendis. Þá hefur hann tekið
þátt í ailmörgum ljósmyndasýningum.
Meðal bóka Páls má nefna Panorama
og Land.