Dagblaðið Vísir - DV - 28.07.2000, Blaðsíða 14

14
FÖSTUDAGUR 28. JÚLÍ 2000
FÖSTUDAGUR 28. JÚLÍ 2000
19
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiösla, áskrift:
Þverhoiti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vfsir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritsfjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: Isafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viötöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Setið um ungmennin
Verslunarmannahelgin hefst eftir viku með árlegum
útihátíðum ungmenna víða um land. Fyrir þessum hátíð-
um er áratugahefð svalls og drykkjuláta með örfáum und-
antekningum þar sem mótshöldurum hefur tekist að
halda samkomunum vímuefnalausum. Sukksamar voru
útihátiðir fyrri ára í Þórsmörk og Húsafelli og alkunna er
að þjóðhátíð í Vestmannaeyjum, sem alltaf er haldin um
verslunarmannahelgi, getur verið ærið skrautleg. Sömu
sögu er að segja af hátíðinni Halló Akureyri sem haldin
hefur verið undanfarin ár, þótt breyting verði á í ár.
Þótt ömurlegt sé að horfa upp á árvissar myndaseríur
af afvelta og útúrdrukknum unglingum á þessum hátíðum
hefur á síðari árum bæst við annar og meiri háski. Sölu-
menn eiturlyfja sjá sér leik á borði og sitja um ungmenn-
in á hátíðunum vitandi að varnir eru litlar í hópi jafn-
aldra, fjarri foreldrum og umráðamönnum. Dómgreindin
er slævð og þrýstingurinn mikill. Því getur illa farið.
Fíkniefnamálum fjölgar stöðugt hér á landi. ísland er
engin undantekning í þessum alþjóðavanda. í skýrslu
Fíkniefnastofu ríkislögreglustjóra um flkniefnamál á
liðnu ári kom fram að sífellt er tekið meira af eiturefnun-
um og æ fleiri lenda á bak við lás og slá en þrátt fyrir
þetta eykst framboð á fíkniefnunum. Von um skyndigróða
rekur sölumenn dauðans áfram.
Lögregla og tollgæslumenn hafa náð betri árangri en
áður í viðureign við flkniefnasmyglara. Þann árangur ber
ekki síst að þakka auknu alþjóðlegu samstarfi. Fram hef-
ur komið hjá Guðmundi Guðjónssyni, yfirlögregluþjóni
hjá ríkislögreglustjóra, að löggæsluyfirvöld Evrópuþjóða
vinni stöðugt meira saman gegn sölu- og dreifingaraðilum
fíkniefna. Til þeirrar samvinnu má rekja árangursríkustu
fíkniefnaaðgerðir síðasta árs í Evrópu. Þótt verkefnið sé
vissulega erfitt segir yfirlögregluþjónninn að bætt og
markviss samvinna löggæslustofnana og upplýsingamiðl-
un um glæpamenn sé mikilvægasta úrræðið við að upp-
ræta ófögnuðinn.
Þessi samvinna hefur augljóslega skilað sér hingað. í
haust tókst að koma upp um fíkniefnahring sem lengi
hafði starfað. Sakborningar í því máli, stóra flkniefnamál-
inu svokallaða, voru dæmdir í Héraðsdómi Reykjavíkur i
síðasta mánuði. Ágætur árangur hefur og náðst í öðrum
málum og má nefna að yfirvöld á Spáni lögðu hald á 30
kíló af hassi, eftir ábendingu lögreglu hér, í vörusendingu
sem átti að koma hingað til lands. Á þessu ári eru dæmi
um stór e-töflumál og nú síðast er maður var handtekinn
á mánudaginn á Keflavíkurflugvelli með 5 þúsund e-töflur
sem án efa voru ætlaðar á markað um komandi verslun-
armannahelgi.
Þótt fíkniefnavandinn sé vandi alls samfélagsins snýr
hann beinast að þeim sem ánetjast og nánustu aðstand-
endum þeirra. Því er rétt að allir gæti að sér um komandi
verslunarmannahelgi þegar efnunum er beinlínis haldið
að ungdómnum. Vímulaus æska og Foreldrahópurinn
kynntu í vikunni nýtt fræðslumyndband fyrir foreldra um
fikniefnamál. Þar er fjallað um neyslu unglinga og þá lífs-
reynslu sem það er foreldrum að eiga ungling sem ánetj-
ast fikniefnum.
Þetta myndband og þær upplýsingar og fræðslu sem þar
er að fá ættu foreldrar að nýta sér. Fram kom við kynn-
ingu myndbandsins að foreldrar væru betur vakandi nú
fyrir fikniefnahættunni en var fyrir nokkrum árum.
Þeirri vöku verður að halda og ekki síst í tengslum við
sukkhátíðina sem í vændum er.
Jónas Haraldsson
I>V
Skoðun
Syndin er lævís
Foreldrar þurfa á þessum
síðustu tlmum ekki að glíma
við neitt lítinn vanda ef vel
á að fara. Sennilega væri
best að spila uppeldið eins
og ítalir léku fótbolta í Evr-
ópukeppninni, liggja i vöm
og reyna svo af öllum mætti
að skora úr óvæntum en vel
skipulögðum skyndisókn-
um. Þeir foreldrar sem hafa
vamarleikinn i lagi standa í
öllu falli mun betur að vígi
en hinir því sóknin er hörð.
Sóknin inn i hugarheim —1“—'"
bama okkar og unglinga tekur á sig
ýmsar myndir, sumar nánast óhuggu-
legar. Leikföng þeirra, tölvuleikir,
uppáhaldsnetsíður og bíómyndir; allt
ber þetta meira og minna merki hinn-
ar miskunnarlausu mótunarstefnu
framandi afla.
Leiðindapúkar
Margir foreldrar reyna af veikum
mætti að setja einhver mörk sjálflr
þegar kemur að þessum hlutum, en
oftar en ekki eru þeir púaðir niður.
Ekki endilega bara af sínum eigin
börnum heldur og jafnvel foreldrum
Sfgfríður
Björnsdóttir
tónlistarkennari
félaga þeirra. Hver man ekki
eftir sérvitringunum sem
ekki leyfðu börnunum sín-
um að leika með byssur!
Þeir voru nú aldeilis teknir í
karphúsið. Því enginn er
annars bróðir í því striði
sem í raun stendur um böm-
in. Veikar raddir foreldr-
anna eru settar upp sem
ótrúlegt íhald og yflrdreps-
skapur.
Margir hafa farið þá leið
að reyna i öllu falli að hlíta
lögum og reglum sem settar
eru af yfirvöldum til að styðja við
bakið á uppalendum. Á mörgum
heimilum er því ekki horft á bannað-
ar bíómyndir, farið er eftir reglum
um útivistartíma og tölvuleikirnir
eru teknir úr umferð ef þeir eru
merktir þannig. Þessi heimili eru í
virkri vöm og það er vel. En betur
má ef duga skal! Því miður eru dæm-
in um hve þessi hjálp yflrvalda er óá-
reiðanleg alltof mörg. Og skal nú bent
á eitt þeirra.
Barnastjarna klæmist
í einu kvikmyndahúsa borgarinnar
„Á mörgum heimilum er því ekki horft á bannaðar bíó-
myndir, farið er eftir reglum um útivistartíma og tölvu-
leikimir eru teknir úr umferð ef þeir eru merktir þannig. ‘
er nú verið að sýna mynd. Aðalleikar-
inn er ofurstjarna sem unnið hefur
hugi og hjörtu barna og unglinga i
vinsælum myndum á síðustu árum.
Það var því með öllu grunlaus fjöl-
skylda sem dreif sig um daginn á
þessa óbönnuðu gamanmynd. Þetta
var ekki auglýst sem barnamynd en
börnin sem þekktu leikarann frá þvi
á árum áður voru líka komin á tán-
ingsaldur svo liklegt var að allir fjöl-
skyldumeðlimir gætu haft gaman af
þessu. Til að gera langa sögu stutta þá
sat fjölskyldan í salnum út myndina.
YFirbragðið var fjörlegt og jafnvel
sákleysislegt. En óbragðið í munnin-
um eftir sýninguna er ekki farið enn.
Hér skal ekki fjölyrt um þær hrika-
legu ranghugmyndir um geðfatlað
fólk sem fram koma. Samhliða þeim
Ferðamenn á Hólsfjöllum
í áratugi hefur þótt nægja að
senda veghefll á fjallvegi þegar snjóa
leysir á vorin og svo aftur á haustin
áður en allt fer aftur á kaf í snjó.
Dæmi um það er Kaldidalur,
Sprengisandur og Kjölur. Á vikun-
um sem líða á milli þess að veghefli
er beitt skjótmyndast holur þar sem
þeir mega hossast sem vilja kynnast
landinu. Þessu eru ferðamenn vanir
og ekki annað að heyra en holumar
þyki eðlilegur hluti af hinu íslenska
náttúruundri. Hins vegar hafa á síð-
ustu árum orðið miklar breytingar í
vegamálum borgarinnar og þvi ekki
óeðlilegt að spyrja hvemig tilflnning
það sé að koma erlendis frá til bíla-
borgarinnar Reykjavíkur. Sjá slauf-
urnar, mislægu gatnamótin, göngu-
brýrnar og aðreinarnar og ferðast
síðan um einbreiðu brýrnar og hol-
óttu vegina. Varla getur
talist gott samræmi í vega-
málum þjóðarinnar. Þetta
misræmi hlýtur að vera
enn meira sláandi fyrir þá
sem hefja ferðalagið í
Reykjavík og aka sjálfir.
íslenskur og ítalskur
ökuþór
Af fréttum að dæma
mætti ætla að vandræði er-
lendra ferðamanna um
vegakerfl landsmanna stafi
af ókunnugleika. Hingað
koma árvisst þúsundir útlendinga
sem vilja aka við aðstæður sem þeir
þekkja ekki nægilega vel og því fer
stundum illa. Hér er til dæmis átt við
fréttina um ítalann sem ók í lausamöl
og hafnaði úti i skurði. Kannski er
Trausti Einarsson
sagnfræöingur
það misminni að fréttin hafi
sagt af ítala sem lenti í lausa-
möl á íslandi og misst stjóm
á ökutæki sínu. Það er hins
vegar ekkert misminni að
nýverið ók íslenskur öku-
maður á óeðlilegum hraða í
lausamöl, hafnaði úti í
skurði og dró niður með sér
í fallinu á þriðja tug manna
og kvenna. Þetta birtu fjöl-
miðlar, rétt eins og fréttirnar
af erlendu ökumönnunum en
skyndilega er eins og það sjái
tU sólar hjá þjóðinni. Það
amar eitthvað að vegakerfinu. Það er
ekki eins og það á að vera. Reyndar er
ekki gengið svo langt að halda þvi
fram að íslenska vegakerfið líði fyrir
það að vera ekki eins gott og hjá út-
lendingunum sem sífellt lenda í vand-
„Landinn virðist illa á vegi staddur á vegum landsins og það bœtir úr gúrkutíð fjöl-
miðla. Holumar á malarvegunum og einbreiðu brýrnar þykja nú óeðlilegur hluti af
íslensku vegakerfi.“
Með og á móti
ræðum við aðstæður sem þeir þekkja
ekki jafnvel og landsmenn. Það er
ekki hægt að halda því fram að sá sem
hélt um stýrið á Hólsfjöllum sé útlend-
ingur sem þekki ekki aðstæður því ís-
lendingur er hann. Fréttin er að því
leytinu sérstök að það er ekki lengur
hægt að halda því fram að kunnáttu-
leysi útlendinga sé rótin að vandan-
um. Landinn virðist illa á vegi stadd-
ur á vegum landsins og það bætir úr
gúrkutíð fjölmiðla. Holumar á malar-
vegunum og einbreiðu brýrnar þykja
nú óeðlUegur hluti af íslensku vega-
kerfi. Eða væri ekki réttara að segja
af nútímavegakerfi?
Hrópandi ósamræmi
Ferðamennska er afar viðkvæm at-
vinnugrein og varhugavert að það
spyrjist út að á íslandi sé ekki hugað
gaumgæfilega að öryggi þeirra sem
koma tU að ferðast um landsbyggðina
hvort heldur á eigin vegum eða í hóp-
ferðum. Væri ekki verra að það spyrð-
ist út um íslendinga að þeir líti á
ferðalög um landsbyggðina fyrst og
fremst sem gjaldeyristekjulind fyrir
sólarlandaferðir? Vissulega er það
hamingja þeirra sem búa árið um
kring við íslenskt veðurfar að hingað
streyma árvisst erlendir ferðamenn
með gjaldeyri. Hér á landi stendur
ekkert í vegi fyrir því að við getum
brugðið undir okkur betri fætinum og
farið þangað þar sem sólin skín. Það
er hins vegar hrópandi ósamræmi í
því hvernig búið er að ökumönnum á
höfuðborgarsvæðinu og svo ferða-
mönnum sem vUja kynnast lands-
byggðinni. Það er mjög jákvætt að
fjölmiðlar hafa tekið við sér eftir ára-
tugasinnuleysi svo það má e.t.v. búast
við því að eitthvað verði aðhafst.
Trausti Einarsson
l áfengiskaupa, bílprófs og giftingar?
Horft fram hjá mismunandi þroska Ekki tímabært
j „Ríkisafskiptin
hafa auðvitað alls
| kyns undarleg áhrif
á aldur á réttindum.
Þegar ríkið tekur
sér jafn mikið vald og það hefur
og úthlutar réttindum í sam-
ræmi við ákveðinn aldur er
gjörsamlega verið að horfa fram
hjá þvi að einstaklingar eru
mismunandi, þroski þeirra ólík-
ur og fjölskyldumynstur ákaf- __________
lega margbreytUegt. Þar af leið-
andi sitjum við ekki bara uppi með klisj-
una um fólkið sem má ekki kaupa áfengi
fyrir eigið brúðkaup og svoleiðis kjána-
Viggó Orn
Jónsson
formaöur Heimdall-
ar f.u.s í Reykjavík
skap. Ég er alveg á samræm-
ingu aldurs í réttindaveitingum
hins opinbera: hann ætti ekki
að vera neinn. Mér fmnst frá-
leitt að við þurfum löggjafarvald
tU að ákveða hvenær við meg-
um gifta okkur, hvenær við
megum ráðstafa peningum okk-
ar o.s.frv. Fyrst við treystum
foreldrum tU að gefa bömum
sínum að borða ætti þeim líka
_______ að vera treystandi að ákveða
hvenær börnin mega keyra.
Forræðishyggja og bamfóstrun ala bara
upp litla krakka sem kunna ekki fótum
sínum forráð," segir Viggó Örn Jónsson.
Snjólaug Stef-
ánsdóttir vinnur
«JP að málefnum
r barna og unglinga
hjá FjölskyldudeUd
Reykjavíkurborgar og hefur
meðal annars stýrt verkefninu
ísland án eiturlyfja. „Ég er al-
farið á móti því að lækka
áfengiskaupaaldurinn og rök-
in fyrir því eru þau að ég tel
að við höfum hreinlega ekki
þroska sem til þarf.
Drykkusiðir okkar sýna það
ekki verður um villst," segir Snjólaug
G. Stefánsdóttir. Hins vegar tel ég að
Snjólaug G.
Stefánsdóttir
þann
svo
við séum á réttri leið því aug-
ljóst er að nú verður minna
vart við unglingadrykkju en
áður.
Ég myndi líka alveg vUja sjá
ökuleyflsaldurinn fara upp í 18
ár en í það heUa get ég ekki
verið hlynnt því að samræma
giftingaraldur, áfengiskaupa-
aldur og ökuleyflsaldur en sé
fram á það að innan ekki mjög
langs tíma verði það að veruleika. Það
hlýtur að vera framtíðin."
rangfærslum er myndin svo gegnsýrð
af klámi af grófustu gerð að hún á sér
sennUega fáar hliðstæður í flokki
óbannaðra mynda. Tepruskapur segja
kannski margir, sem vonandi eiga þá
ekki mikið af börnum! Það eru nefni-
lega svo sorglega margir búnir að
gleyma þvi að hvaða leyti börn og
fuUorðnir eru ólík. Hve böm og ung-
lingar eru móttækUeg fyrir áhrifum á
uppvaxtarárum sínum. Hvað mótun-
arskeið þeirra er viðkvæmt og hve
mikUvægt er að reyna að beina að
þeim vel valinni næringu, bæði and-
legri og líkamlegri, meðan vöxturinn
fer fram. Hversu miklu erfiðara vígi
hugur hins fuUorðna manns er og
hversu augljóslega mótunaröfl mark-
aðarins teygja sig því i átt að því sem
auðveldara er að hafa varanleg áhrif
á, bamshugann.
Þetta litla dæmi um sakleysislegu
bíómyndina ætti að verða mönnum
áminning um hversu Ula er hægt að
treysta yfirvöldum þegar kemur að
því að verja bömin okkar á viðkvæm-
asta tíma lífs þeirra. Hin virka vörn
verður því að - vaka innan veggja
heimUisins. Vöm fyrir börn!
Sigfríður Bjömsdóttir
Ummæli
Listin fimlega
„Sú fimlega list
að hörfa tU nýrra
stöðva hefur oft
reynst vel og
kynni að eiga við
í harðri baráttu
stjómmálanna.
Árni Þór virðist
sjá faU sitt og R-
listans fram undan. Sá einkavinur
Ingibjargar Sólrúnar sem hann er,
þá hafa þau hugsanlega fundið út að
trúlega væri meirihluti R-listans all-
ur ef Vinstri-grænir byðu fram í
Reykjavík í komandi sveitarstjóm-
arkosningum. Best tU ráða í því
óefni væri að Ámi Þór gengi tU liðs
við Vinstri-græna og krefðist þar
forystu í krafti reynslu."
Kristinn Snæland leigubílstjóri,
í Morgunblaöinu 27. júlí.
Vatnsgreiddir
ung-kapítalistar
„Og er von að
Hannes Hólm-
steinn, Davið
Oddsson og sá ara-
grúi vatnsgreiddra
ung-kapítalista
sem hafa verið
eins og mý á
mykjuskán efha-
hagslífsins á íslandi síðustu árin
leggi eyru við boðskap þessa fyrrver-
andi knattspymudrengs (Vilhjálms
EgUssonar) frá Sauðárkróki."
Jóhannes Sigurjónsson, í Degi 27. júlí.
Suður-amerískar
aðferðir
„Einstaka sinnum heyrist að ís-
land sé tU fyrirmyndar hvað mann-
réttindi varðar. Hótanir yfirvalda
Akureyrar benda til annars, þar
sem beita á suður-amerískum að-
ferðum tU þess að halda tUteknum
þjóðfélagshópi frá bænum. Það
mundi einhvers staðar verða æmt
og skræmt ef fjarlægja ætti, segjum:
svertingja, homma eða fatlaða."
Af Maddömunni, 24. júlí.
Hvers vegna ofbeldi?
„Gerum þá
kröfu tU þeirra
sem vUja öUugt
ríkisvald að þeir
Nokkuö hefur verið í umræöunni aö undanförnu aö þaö skjóti skökku viö aö ungt fólk hafi leyfi til aö gifta sig og aka bíl en megi ekki kaupa áfengi.
rökstyðji vel og
vandlega hvers
vegna það þurfl
að beita þessu
ofbeldi. Ef of-
beldi er beitt gegn vUja okkar eru
athafnir ríkisvaldsins ekki réttlæt-
anlegar og mannúð lágmarksríkis-
ins fyrir bí.“
Af Frelsi.is, 25. júlí.
Undirstöður vel
skalvanda
Fyrir skemmstu mátti sjá
sjónvarpsþátt um jarð-
skjálfta f Mexíkó. Höfuð-
borg þess lands er byggð á
óhörðnuðum leir á botni
horflns vatns en fyrir 15
árum varð þar mikiU jarð-
skjálfti og tíu þúsund
manns létu lífið; fjöldinn
aUur af byggingum eyði-
lagðist. Þetta er nú ekki í
frásögur færandi nema
vegna þess að fólk virðist
nú varla taka mark á þessu; —“
það flykkist tU borgarinnar og eftir-
lit með nýjum byggingum er mjög
takmarkað.
Halda botngjarðirnar?
Þegar litið er til gullkistu þjóðar-
innar, flskimiðanna, koma að von-
um upp margar spumingar í sam-
bandi við nýtingu þeirra. í nóvem-
ber á síðasta ári skilaði starfshópur
um „framleiðni i fiskveiðum á ís-
landi“ skýrslu til sjávarútvegsráðu-
neytisins en hún var byggð á aðferð-
um „lýsandi tölfræði" á árunum 1974
tU 1995 en ekki „tölfræðUegri álykt-
unarfræði". í sem skemmstu máli
lýsir skýrslan nærri stöðugt vaxandi
framleiðni („þríþáttaframleiðni")
eða samtals um 90% á öUu timabU-
inu þrátt fyrir litlar breytingar á
mörgum helstu breytistærðum á síð-
ustu tíu árum tímabilsins; fram-
leiðni i öðrum helstu greinum at-
vinnulífsins hefur vaxið mun minna.
Skýrslan er, svo langt sem hún
nær, gott plagg en hætt er við að
margir hagsmunaaðilar telji hana
sakleysisvottorð varðandi atferli við
veiðar og staðfestingu á ágæti núver-
andi stjómkerfis flskveiða sem bein-
línis valdi vaxandi framleiðni frá ári
tU árs. Afleitt er reyndar að skýrslan
nær ekki tU áranna ‘96 tU ‘99. Ekki
er fjaUað um hvort heUdarmagn og
verðmæti aUs botnflskafla eða af-
urða af íslandsmiðum hafi þróast á
viðunandi hátt eða hvort veiðiskip
séu að „fleyta rjómann" ofan af fisk-
stofnunum og sýni þvi góða fram-
leiðni, m.a. með miklu brottkasti
fisks. Hætt er við að skýrslan liti
öðru vísi út ef henni hefði lokið nú
sumarið 2000.
Alvarlegar spurningar vakna
varðandi Hæstarétt og niðurstöður
hans í Vatneyrarmálinu svokaUaða,
þ.e. hvort dómurinn hafi stuðst við
umrædda skýrslu, þ.e. hvort núver-
andi fyrirkomulag (aflakvótakerfi
Jónas Bjarnason
efnaverkfræöingur
með framsalsrétti) tryggi
þjóðarhag varðandi stjóm-
kerfi fiskveiða sbr. forsend-
ur dómsins orðrétt: „Ríkir
og augljósir almannahags-
munir eru bundnir við
verndun og hagkvæma nýt-
ingu flskstofna á íslands-
miðum“. Augljóst er að
sjálfur grundvöllur skýrsl-
unnar getur verið feyskinn
eins og undirstöður Mexík-
óborgar. Algjörlega óviðun-
andi er að botnflskveiði sé
enn á því róli að vera um helmingur
þess sem áður var og þess sem flski-
fræðingar hafa talið hámarksjafn-
stöðuafla. Niðurstöður Hafró fyrir
nokkrum vikum um veiðiþol botn-
flskstofna er áfaU fyrir alla lands-
menn, ekki bara útgerðarmenn, sjó-
menn og flskifræðinga. Því skiptir
nú öUu máli að fá áreiðanlegar upp-
lýsingar um ástæður fyrir því að
þorskafli hefur farið næstum stöðugt
lækkandi frá 1987 og hversu mikla
þýðingu brottkast fisks hafi í því
sambandi en án iðkunar þrætubók-
arlistar um fyrirframgefnar skoðan-
ir á veiðistjórnun.
Úr frændgarðf
Færeyingar stjórna sínum fisk-
veiðum með sóknartakmörkunum.
Ekki verður betur séð en að þokka-
lega hafi til tekist hjá þeim þótt leyfð
hafi verið meiri sókn en fiskifræð-
ingar lögðu tU. Petur Steingrund
fiskifræðingur segir ekkert brottkast
eiga sér stað hjá þeim. Því ber að
meta þeirra aðferðir af fullri alvöru
og undirbúa breytingar hérlendis en
draga jafnframt úr ókostum sóknar-
stýringar, sem eru kapphlaup í vél-
arafli, fjölda veiðarfæra og stærð
veiðiskipa. Ýmsar aðferðir eru til-
tækar í því efni en ekkert kerfi verð-
ur til án einhvers kapphlaups. Ef ís-
lendingar bera gæfu til að koma al-
veg í veg fyrir flsksóun og ná jafn-
framt hámarksafrakstri af botnfisk-
stofnum, er fyrst kominn tími til að
auglýsa góða veiðistjórnun hér.
Jónas Bjamason
„Því ber að meta þeirra aðferðir affullri álvöru og
undirbúa breytingar hérlendis en draga jafnframt úr
ókostum sóknarstýringar, sem eru kapphlaup í vélar-
afli, fjölda veiðarfœra og stcerð veiðiskipa. “