Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.2000, Blaðsíða 29

LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 2000
37
Guðrún Arnardóttir og Vala Rosadóttir eru báðar þjóðhetjur á íslandi
Þær eru góðar vinkonur og milli þeirra hafa myndast sterk tengsl. Þær hafa veitt hvor annarri styrk á erfiöum stundum sem byggist á skilningi þeirra á hinu erfiöa hlutverki afreksmanna í íþróttum.
Helgarblað
I
hafa sterkt tengsl og vinátta milli
þeirra Völu Flosadóttur og Guörúnar
Amardóttir. Þær svara hér á eftir
spumingum um hvemig á því standi
að þessi tengsl hafa myndast og álit
þeirra á því hvað í fari þeirra geri þær
að þeim íþróttamönnum sem reyndin
er.
„Guðrún er bara alveg einstök
manneskja, góð í sér og hefur geflð
mér mikinn styrk. Hún er alltaf svo já-
kvæð og full af lífi og fjöri og smitar
þvi ótrúlega mikið út frá sér.
Ég myndi segja að það væri mikil
þrautseigja og hún gefur sig algjörlega í
það sem hún er að gera. Ég segi það að
við eigum ekki eftir að sleppa henni úr
þessum hópi. Hún á eftir að vera stuðn-
ingsmaður og andlegur fararstjóri í
keppnisferðum framtíðarinnar."
Guðrún um Völu
„Við Vala og Þórey höfúm eytt mikl-
um tíma saman undanfarin ár, bæði í
Stokkiö af gleði
Meöan Vala söng viö sjálfa sig
meöan á keþpninni stóö sat ís-
lenska þjóöin nötrandi af spenn-
ingi fyrir framan sjónvarpiö. Þaö
fór siguröskur um allt samfélagiö
þegar úrslitin iágu fyrir.
Guðrún Arnardóttir á fleygiferð
Þaö má segja aö Guörún Ijúki sínum
ferli meö stæl því árangur hennar er
sá besti sem ísiendingur hefur náö í
hlaupagreinum á Ólympíuleikum.
Guörún mun nú hengja upp hlaupa-
skóna, giftast bandarískum
sleggjukastara og fiytja til Ameríku.
æfmgabúðum og á mótum, og við höf-
um náð að hristast saman. Við vitum
hvað við höfum géngið í gegnum og að
þetta hafi ekki alltaf verið dans á rós-
um. Það má segja að það sé samkennd-
in sem hefúr leitt okkur saman. Við
gleðjumst saman og við grátum sam-
an.
Vala býr yflr rosalegri eljusemi,
bæði á æfingum og utan þeirra. Þá er
það þessi hreini persónuleiki sem hún
er. Hún hefur báða fætur á jörðinni
þrátt fyrir að hún stökkvi yfir 4,5
metra. Þar sannar hún best máltækið
heilbrigð sál í hraustum líkama og að
góður skrokkur gerir ekkert nema
hugurinn sé í lagi. Það með hvaða hug-
arfari Vala kom til leiks sýnir best
hvað hugarástandið skiptir miklu máli
og hvað það getur fleytt manni langt.“
Guðtún kveður völlinn
„Það er frábært að fá að vera með í
þessum Ólympíuleikum og eiga þátt í
því að ná þessum frábæra árangri sem
raun ber vitni. Ég verð að segja alveg
eins og er að ég bjóst alveg við þessum
árangri. Ég vissi ekki hvemig og hvort
það kæmi endilega verðlaunapening-
ur. Ég bjóst við að þetta yrði sögulegt
því ég fann alveg hvemig fólkið var
stemmt og hvemig það er undirbúið
likamlega og andlega. Það kom mér
alls ekki spánskt fyrir sjónir að fá bréf
frá Vésteini þar sem vom leiðbeining-
ar um það hvemig þeir keppendur
sem unnu til verðlauna ættu að haga
sér við verðlaunaafhendingu."
En af hverju næst betri árangur nú
en áður?
„Hvað frjálsíþróttimar varðar þá er
það engin spuming að stofnun Sydney-
hópsins, sem settur var saman til æf-
inga og undirbúnings fyrir Ólympiu-
leikana nú, gerði gæfúmuninn. Þá hef-
ur afreksmannasjóður ÍSÍ staðið þétt-
ingsfast bak við okkur í gegnum súrt
og sætt. Sem dæmi má nefna að í fyrra
vom mörg okkar meidd og áttu erfitt
en það var aldrei dregið í efa af hálfu
afreksmannasjóðs að hann myndi
styrkja okkur í gegnum Ólympíuleik-
ana. Þetta öryggi skiptir griðarlega
miklu máli.“
Líkaminn í lagi en hugUrinn
saddur
Það var haft eftir þjálfara þínum á
dögunum að þú ætti nóg eftir likam-
lega séð en það væri hugurinn sem
væri saddur.
„Mér finnst ég ekki gömul líkam-
lega og er alls ekki að gefast upp vegna
þess heldur er ég bara búin að fá nóg í
bili. Ég held ég eigi þó eftir að sakna
þess hóps sem ég hef verið í undanfar-
in fjögur ár. Það hefur aldrei á ferli
mínum verið jafn mikil samstaða í
fijálsíþróttahópnum."
Nú var Jón Amar að keppa sama
dag og þú áttir að hlaupa úrslitahlaup-
ið. Hann datt úr keppni vegna meiðsla.
Kom það við þig fyrir hlaupið og hafði
það áhrif?
„Hópurinn er mjög samstilltur og
þegar vel gengur gleðjumst við en auð-
vitað verðum við leið þegar illa geng-
ur. Það hefúr þó ekki neikvæð áhrif á
hvem og einn og kemur ekki niður á
persónulegum árangri okkar. í íþrótt-
um gengur ekki alltaf allt eins og það
á að vera. Við vitum hvað þarf til að
ná árangri og hluti af því er að búa sig
undir áfoll sem þessi.“
Það þarf sterk bein
Nú hefúr þú lent í áfóllum á þínum
keppnisferli. Hversu erfið era þau sál-
arlega?
„Það er mjög erfitt og mun erfiðara
en nokkur getur gert sér grein fyrir.
Það er gríðarlega langur aðdragandi
að móti sem þessu þar sem gengur á
ýmsu, sveiflast upp og niður, þar sem
meiðsli hafa sett strik í reikninginn.
Það hefur verið einblínt á þessa
Ólympíuleika í fiögur og síðan er þetta
allt í einu búið og ef illa gengur getur
áfallið verið mikið. Það þarf því sterk
bein til að standast þetta álag.“
Guðrún ætlar að gifia sig núna í
október og mun í framhaldinu fLytjast
búferlum til Bandaríkjanna. Maðurinn
hennar tilvonandi er bandariskur
sleggjukastari og stefha þau á að eiga
heimili þar til að byrja með.
Pjetur
Vala bítur í bronspeninginn tii þess að sannfæra sig um að draumurinn um
verðlaun hafi raunverulega ræst. í miöið er sigurvegarinn, Stacy Dragila, en
hægra megin silfurdísin Tatjana Grígerova.