Dagblaðið - 01.04.1981, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 1. APRÍL 1981.
3
Ein lítil spítalasaga
— reynt að vera fyndin á hverri blaðsíðu, sem tókst auðvitað ekki
Siggi flug, 7877-8083, skrifar:
Aldrei fór það svo að ég þyrfti ekki
að dvelja stuttan tíma á sjúkrahúsi,
mjög stuttan, til rannsóknar eins og
það heitir. Rannsóknin leiddi hins
vegar í ljós „krankleika” sem ég vissi
naumast um en þann krankleika, sem
ég taldi að ég væri með, var lítið
hægt að lækna, ef þá nokkuð.
Ég fór með dálítið blandinni
ánægju á sjúkrahúsið þvi venjulega
er dvöl á slíkri stofnun ekki bundin
við neina ánægju. Ég brynjaði mig
með lestri bókar Auðar Haralds-
dóttur, Læknamafían, sem nánast
kom upp í hendurnar á mér af tilvilj-
un, rétt áður en vitneskjan um
sjúkrahúsdvölina barst mér.
Þannig varð það að ég var nýbú-
inn að lesa bókina og þóttist vel
brynjaður til sjúkrahússdvalar. En
ótti minn við sjúkrahúsið var ástæðu-
laus.
Ég hafði ekki verið þarna lengi
þegar ég fann að Auður Haralds-
dóttir hafði verið að skrifa skáldsögu
og hana af lakara taginu. Að vísu tók
ég eftir því að hún hafði ætlað sér að
reyna að vera fyndin á svo til hverri
blaðsíðu, sem einstaka sinnum tókát,
en að hitta á brandara á hverri bls.
tókst henni ekki. En mikið hlýtur hún
Auður að hafa verið erfiður sjúkling-
ur.
Það er skemmst frá því að segja að
á sjúkrahúsinu leið mér eins vel og
bezt verður á kosið. Hjúkkurnar sáu
um það og gerðu það svo rækilega að
varla verður á betra kosið. Þetta
gildir líka um karlpeninginn,
læknana, sem bókstaflega gerðu allt
sem í þeirra valdi stóð til þess að allt
gæti farið eins vel fram og hægt var.
Ég geri ráð fyrir að ég flokkist
undir þá manntegund sem sagt er um
að sé erfið, óþolinmóð og fljóthuga
en þótt ég reyndi að fara djúpt í
saumana á öllu og reyna að vera
„krítískur” tókst mér það ekki ef
sanngjarnlega er frá sagt.
Það er áreiðanlegt að það er erfitt
að vera læknir og líka erfitt að vera
„hjúkka” á spítala því þar er „mis-
jafn sauður í mörgu fé”. Af mér
voru teknar margar myndir og sumt
var ekki sem þægilegast, en það var
eitt sem gert var: manni var sagt frá
þvf sem til stóð en ekki ráðizt á mann
án þess að maðúr vissi um það
óþægilega sem í vændum var. Þetta
finnst mér afar gott og sýnir alveg
sérstaka tillitssemi.
Það var að vissu marki gaman að
lesa Læknamafíuna hennar Auðar,
sérstaklega af því að fyrir mig var
hægt að fá á því staðfestingu hvers
konar endemis þvæla bókin er. Bók-
menntasmekkur þjóðarinnar er nú
ekki meiri en svo að metsölubæk-
urnar heita hinum fáránlegustu nöfn-
um, svo sem Eldhúsmellur, Ég vil
eiga mínar konur sjálfur, Haldið þér
kjafti frú Sigríður og svo Lækna-
mafían auk margra annarra álíka
smekklegra bókatitla.
Það atvikaðist þannig að ég verð
að dvelja heima hjá mér nokkurn
tíma unz vissir hlutir hafa lagazt og
dvelja á sjúkrahúsi á ný og ganga
undir aðgerð. Til rannsóknar fór ég á
taugadeild Landspítalans en fer á
aðra deild þegar ég er búinn að ná
mér. Ég kvíði engu ef ég lendi aftur
hjá þessu englafólki á spítalanum, en
það er það bezta heiti sem mér kemur
til hugar að kalla það.
Mig langar aðeins að geta örlítið
um matinn á sjúkrahúsinu. Hann er
alveg stórkostlegur og næsta undra-
vert að hægt skuli vera að laga svo
jafngóðan mat handa svona mörg-
um. Er alveg sama hvort er um megr-
unarfæðu eða venjulega fæðu að
ræða.
Sem sagt, kærar þakkir fyrir dvöl-
jna.
Mér datt þetta (svona) í hug.
Ts S| pu rni — ing
d lag IMJI
Finnst þér
góður
saltfiskur?
Olafur Gylfason verkamaður: Já,
finnst hann góður.
mér
Þórunn Finnbogadóttir húsmóðir: Já,
mjög góður, sérstaklega með rófum.
Sjónvarp: Jakob Magnússon
Góð tónlist og léttur húmor
—kærar þakkir fyrir góða skemmtun
S.E. hringdi:
Mig langar til að biðja DB að
koma á framfæri fyrir mig þakklæti
fyrir aldeilis frábæraú þátt um Jakob
Magnússon.
Þátturinn var góð blanda af tónlist
og húmor þannig að unun var á að
horfa.
Stjórn þáttarins var í öruggum
höndum Egils Eðvarðssonar og var
það ekki hvað sízt hans verk hvað
þetta kom skemmtilega út.
Ekki má gleyma þætti Ladda,
hann var frábær eins og alltaf.
Sjónvarpið og aðrir hlutaðeigandi
hafi kærar þakkir fyrir góða skemmt-
un. Þáttinn mætti vel endursýna
fljótlega.
Úr þættinum Jakob Magnússon,
Bréfritari bendir á að varasamt sé að
banna allt það sem við ekki skiljum.
kallar listamenn afætur þjóðfélagsins
má benda á að þeir eru trúlega telj-
andi á fingrum annarrar handar sem
lifa af list sinni, hinir vinna fulla
vinnu með til að hafa ofan í sig og á
og til að hafa peninga fyrir efni sem
skal notast I listaverkið hverju sinni,
yfirleitt 100% tollað.
matar-og^
affistell
UyJivU
GLIT
HÖFÐABAKKA 9.
GREIÐSLU
KJÖR
SIMI 85411
hf.: Nei, ég borða aldrei saltfisk.
Fjóla Guðmundsdóttir húsmóðir: Já,
ofsalega góður.
Anna Björnsson blaðamaður hjá Vik-
unni: Hann er nokkuð góður.
Stefán Vilhelmsson flugvélstjóri: Já,
hann er mitt uppáhald með rófum og
floti.