Dagblaðið - 01.04.1981, Blaðsíða 20

20
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 1. APRÍL 1981.
fleira ,
FOLK
I þegar sotan kUfrar y , botn
' og varpar geislumm ^ þá drekk
Z^JTJSS. fStJSfS KoSr sólarkafl
hvolfið Og varp*r y, bot6n á Seyðis-
fjallatindana mðu ,f hvert af
firði ilmar allur þessi
taffl .««. C eí Smui Wð i
skemmtilegi * j djúpum og
þröngum °fjörðum, einkum austan
lands og vestan. u staddir
HvarSemvo7boSrvetrarþung-
þegar þeai «<»«' » [>g„,
h'imab,“ð*
Reykjavík saman___________________
^^"na08 sóu?U á1 Í'ðjfhundrað
manns.aMargt var til gamans gert og
nSt var ingölfur *«*£
S0" jínas HeSgar"msson, bæjarstjóri
fs ySrði- DB hafði ^
Iðinniogtókljósm.DB.Ema
son, nokkrar myndir.
fólk
— þá drekka
þeir sólarkaffi
hvar sem
þeir eru
staddir.
iheiminuml
BRAGI
3IGI.'RÐSS0N
Elztu og yngstu gestimlr: Sigurður Halldórsson.f. verzlunarmaður, Guð-
björg Guðmundsdóttir frú, Þðra S. Ingótfsdóttir og Emil Jónasson, fyrr-
um umdæmisstjóri.
Undirbúningsnefndin að sólarfagnaðinum. Það kemur naumast á óvart
að konurnar eru (yfirgnæfandi meirihluta, eins og vænta má, þegar kaffi
og pönnukökur eru annars vegar.
Steinn Stefánsson, fyrrum skóla-
stjóri, stigur dansinn sem ungling-
ur væri.
Magnús Magnússon járniðnaðarmaður ásamt bömum sínum á gtaðri
stund.
noruopaurarmr: uuomunour joni-
son vólstjóri, Bryndfs Jónsdóttir,
forstjóri Sjúkrahótels Rauða
krossins, og Ingólfur A. Þorkels-
son skólameistari.
Jenny Haraldsdóttir með systurdóttur sfna á hægri hönd sár.
A barnum: Steinn Stefánsson, fyrrum skólastjóri, Ingólfur A. Þorkelsson
skólameistari, Jónas Hallgrfmsson bæjarstjóri og Ottó W. Magnússon
fyrrv. umboðsmaður.
Gunnar
Tsetung?
„Gunnar er eini stjórnmálamaður-
inn sem getur bjargað þjóðinni.
Hann er einn af mikilmennum nútím-
ans,” sagði Helgi Vigfússon, einn
ræðumanna á Breiðholtsfundinum
hjá sjálfstæðismönnum á fimmtu-
dagskvöldið, þar sem Gunnar Thor-
oddsen forsætisráðherra var aðal-
ræðumaður.
Annar ræðumaður, Halldór
Briem, sté líka í pontu og las kafla úr
ræðu eftir Bjama Benediktsson þar
sem Gunnari var hælt á hvert reipi.
Og ekki nóg með það. Halldór hafði
líka grafið upp grein úr Vestmanna-
eyjablaðinu Fylki frá árinu 1969 þar
sem Ellert B. Schram, Vísisritstjórinn
núverandi, hrósaði Thoroddsen í há-
stert.
Það vantaði bara að ræðumenn-
irnir dorguðu upp úr vasa sínum blátt
kver og veifuðu framan í mannfjöld-
ann til að þetta yrði vakningar-
samkoma á borð við þær sem tíðk-
uðust í Kínverska alþýðulýðveldinu
þegar menningarbyltingin stóð sem
hæst. Þá kepptist lýðurinn við að
hylla Maó formann Tsetung og hafði
á hraðbergi tilvitnanir í höfuðrit for-
mannsins í tíma og ótíma.
En meðal annarra orða: Hvað
segja framsóknarmenn um þá stöðu
sem upp er komin?
Persónudýrkun á Ólafi Jóh. er
ekki svipur hjá sjón, hann er bókstaf-
lega gleymdur miðað við það sem
áður var. Þarf ekki Framsókn að fara
að finna svar við stjörnumessu vara-
.formanns Sjálfstæðisflokksins?
Benedikt
Svo bar til á sjötta áratugnum að
mjög hæfur hæstaréttarlögmaður
hóf starf hjá virtu lögfræðifirma i
Reykjavík. Þegar einn eigenda varð
prófessor við Háskóla íslands gekk
hinn fyrrnefndi inn í fyrirtækið og
varð einn eigenda þess.
Prófessorinn, sem síðar varð og
getið var hér að framan, var ekki frá-
bitinn því að hressa sig á staupi
áfengis þegar ástæður leyfðu. Þó var
fremur til þess tekið hversu höfðing-
lega veitull hann var.
Tæmdar flöskur setti hann í sér-
stakan skrifstofuskáp, sem varð
geymslustaður þegar fram liðu tímar.
Heiðvirð ræstingarkona skrifstof-
unnar vann sitt starf og lét alveg
ógert að hnýsast í þær hirzlur sem
henni var ekki ætlað að þrífa.
Þegar nýi meðeigandinn settist að í
herberginu þar sem skápurinn var
konf að því að hann athugaði hverju
þar mætti fyrir koma. Varð hann
öldungis hlessa þegar hann sá að
skápurinn var svo til fullur af tæmd-
um áfengisflöskum.
Af góðu tilliti til stéttarbróður varð
honum að ráði að setja í ruslakörf-
una þetta eina, tvær eða þrjár tómar
flöskur daglega til þess að losna við
þennan varning án þess að mikið
bæri á.
Sú saga flaug þó fljótlega eftir
ræstingarkonunni að stundum hefði
mátt merkja áfengislykt af lögmann-
inum, sem nú var orðinn prófessor.
„Ekki veit ég hvernig þetta endar
með hann Benedikt,” var haft eftir
henni. „Hann drekkur allt upp í
þrjár flöskur á dag.”
Alvarlegt
meö hann