Morgunblaðið - 19.03.2002, Blaðsíða 45

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. MARS 2002 45
AT V I N N U A U G LÝ S I N G A R
Hársnyrtir óskast
Hársnyrtir óskast hálfan eða allan dag-
inn. Upplýsingar í síma 690 9680.
Beitingamenn
Vana beitingamenn vantar á bát sem gerður
er út frá Patreksfirði.
Upplýsingar í síma 450 2100.
Eyrargötu 1, 450 Patreksfirði.
http://www.oddihf.is
Sölumaður óskast
Áhugasamur, sannfærandi, dugmikill og heið-
arlegur sölumaður óskast til starfa sem fyrst.
Sjálfstæð vinnubrögð, frumkvæði og þjónustu-
lund nauðsynleg í starfið. Áhugi og innsýn í
vélar er kostur. Góðir framtíðarmöguleikar fyrir
réttan aðila. Reyklaus vinnustaður.
Ítarlegar upplýsingar, ásamt meðmælum,
sendist til augldeildar Mbl. (box@mbl.is),
merktar: „Öflugur sölumaður — 12110“.
Lager-
og sölumaður
með góða þekkingu á togveiðarfærum,
óskast til starfa hjá nýju fyrirtæki í Hafnar-
firði sem mun sérhæfa sig í útgerðarvöru-
þjónustu.
Áhugasamir sendi skriflegar umsóknir,
með upplýsingum um menntun og fyrri
störf, til Tben ehf., Vesturvangi 36,
220 Hafnarfirði, fyrir 26. mars nk.
Handflakarar
Vantar vana ýsuflakara
Mikil vinna framundan.
Vinsamlegast hringið í Þórð í síma
893 6321 eftir kl. 17.00.
Sætoppur ehf.
&


   +  2  
3 
#2#


 
 3

 + 
 

+









3$<
 
.&,8!' " 
 '. !4
'.,
')


  
  #3
#     !3'#

3'#
&'3'# / !8 
 3'  9  #
I '.3'  /  #
) 3'#
' )= 
%  % !
%
#! ! !
% ,
&

 
   

  2  

3
#2#
 
 
3 +

% + 



 
 <1(<
632 I' 
 ,

' ! 
' ! 

' ! #
!("   IJ 

 #
!&  # <!% !I  
!8!&  9!@% 9!#
! !&  * 3'#
I !& #

' !##!'!
 ,
Elsku afi minn í
sveitinni, með þessum
orðum ætla ég að
kveðja þig upp í
Himnaríki. Foreldrar
þínir og systkin bíða eftir þér.
Ég mun alltaf muna hvað þú varst
góður við okkur barnabörnin. Þú
KRISTJÁN
ÞÓRHALLSSON
✝ Kristján FriðrikÞórhallsson frá
Björk í Mývatnssveit
fæddist í Vogum í
Mývatnssveit 20. júlí
1915. Hann lést á
heimili sínu 12. mars
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Reykjahlíðarkirkju
16. mars.
varst alltaf svo þolin-
móður þegar við vorum
með hávaða og þú
skammaðir okkur aldr-
ei. Alltaf þegar við
stelpurnar báðum um
rós bak við eyrað úr
gróðurhúsinu þínu,
sagðir þú já og fórst og
skarst fallegustu rós-
ina handa okkur.
Þess vegna lofa ég
þér að sjá vel um rós-
irnar og vínberin í
gróðurhúsinu þínu
þegar þú ferð til
Himnaríkis.
Aldrei mun ég gleyma ferðinni
okkar í Sænautasel síðastliðið sum-
ar. Þá áttir þú afmæli. Við fengum
afmæliskaffi og fólkið bauð okkar
upp á allskonar súrmat. Það varst
þú ánægður með.
Núna ætla ég að senda þér þessa
kveðju: Elsku afi minn í sveitinni.
Nú ertu á himnum. Ég skal sjá um
allt fyrir þig. Hvað sem verður. Mér
þykir svo vænt um þig þó þú sért
farinn. Ég mun alltaf muna þig.
Elsku afi minn. Og svo hittumst við
seinna þegar ég kem til þín. Kannski
þarftu að bíða en ég kem einhvern
tímann til þín. Ég skal aldrei gleyma
þér. Afi minn í sveitinni. Við munum
sakna góða mannsins sem gaf okkur
rósir og góða tíma. En við munum
alltaf muna þig. Elsku afi minn.
Elsku afi minn. Við vitum núna að
það vantaði góðan mann í Himna-
ríki. Svo guð tók þig til sín.
Svo núna kveð ég þig. Vonandi
áttu eftir að eiga góða tíma þarna
uppi með foreldrum þínum og systk-
inum.
Þín alltaf
Elísabet Anna.
Nú er sál þín rós
í rósagarði Guðs
kysst af englum
döggvuð af bænum
þeirra sem þú elskaðir
aldrei framar mun þessi rós
blikna að hausti
(Ragnhildur Pála Ófeigsdóttir.)
Mikið óskaplega finnst mér erf-
itt að skilja þetta. Mér finnst ég
hafa verið svipt ákveðinni fótfestu.
Þú, sem ert eins og klettur í til-
veru minni, órjúfanlegur hluti af
heildinni. Að hugsa sér að þú mun-
ir ekki hringja í mig á afmælinu
mínu og syngja fyrir mig allan af-
mælissönginn. Eða faðma mig að
þér (næstum of fast), kyssa mig
tvisvar á kollinn og einu sinni á
ennið og kalla mig afastjörnu. Ég
hef verið afastjarna frá því að ég
man eftir mér. Og allt í einu er af-
inn farinn.
Þú varst ótrúlegur maður, afi
minn. Sjálfsagt sá allra besti sem
ég hef þekkt. Þú varst einn af
þessu fólki sem hefur til að bera
KARL
LILLIENDAHL
✝ Karl Lilliendahlhljóðfæraleikari
fæddist á Akureyri
16. júlí 1933. Hann
lést á heimili sínu í
Reykjavík 10. mars
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Hallgrímskirkju 15.
mars.
alla eiginleikana sem
maður dáist að í öðr-
um og leitast við að
kalla fram hjá sjálfum
sér. Þú hændir að þér
dýr og börn, lést aldr-
ei líða dag í hjóna-
bandinu þínu án þess
að kyssa Rósina þína,
talaðir ekki illa um
fólk eða gerðir grín á
kostnað annarra,
varst vinnusamur og
listrænn og svo mætti
lengi telja. Hvers
manns hugljúfi.
Trausti, óhagganlegi
afi Kalli. Um þessar mundir eru
liðin sjö ár síðan ég fermdist og þú
hélst fyrir mig ræðu. Í henni sagð-
irðu meðal annars: „Það er trú mín
að þeim sem mikið er gefið sé um
leið fengin sú ábyrgð að verja auði
sínum vel. Varðveittu hreinleika
hugans, hlustaðu á samvisku þína,
þá ertu á réttri braut.“ Ég sagði
það þá og ég segi það enn; þessi
ræða var dýrmætasta fermingar-
gjöf sem ég hefði getað hugsað
mér. Ég er þér eilíflega þakklát.
Ég get aðeins vonað að mér takist
að lifa eftir heilræðum þínum.
Það er óraunveruleg tilhugsun
að þú skulir ekki vera hérna leng-
ur. Nálægðin við þig er svo mikil,
myndin af þér svo skýr. Ef ég loka
augunum eitt augnablik get ég séð
svo mörg svipbrigði þín nákvæm-
lega fyrir mér. Ég get heyrt rödd-
ina þína og fundið lyktina af rak-
spíranum þínum. Ég get næstum
fundið þig taka utan um mig. Þú
varst fallegur og góður maður sem
hafðir til að bera mikla visku,
manngæsku, hjartahlýju, ríkan
húmor og kærleika til alls sem lif-
ir. Ég á ógrynni af minningum um
þig og ég mun draga þær fram
með tímanum og hugga mig við
þær.
Nú grætur sorg mín gengnum vonum yfir,
genginni von, sem fyrrum átti þrótt,
því slíkum dauða drúpir allt sem lifir,
er dagur ljóssins verður svartanótt.
Hið tæra ljóð, það óx þér innst við hjarta,
sem ástin hrein það barst í sál mér inn.
Og nú, þótt dauðinn signi svip þinn bjarta,
þú syngur ennþá gleði í huga minn.
Ó, minning þín er minning hreinna ljóða,
er minning þess, sem veit hvað tárið er.
Við barm þinn greru blómstur alls hins
góða.
Ég bið minn guð að vaka yfir þér.
(Vilhjálmur frá Skáholti.)
Sofðu rótt, elsku afi minn. Við
pössum Rósina þína.
Þín afastjarna,
Hildur Lilliendahl
Viggósdóttir.
Fallinn er ljúfur maður. það tók
ekki langan tíma fyrir mig að kom-
ast í hópinn sem naut umhyggju
og ástúðar Kalla þegar mig bar að
garði fyrir liðlegum aldarfjórð-
ungi. Síðan þá hef ég verið „Viggó
vinur minn“ eins og hann orðaði
það gjarnan. Fyrir það vil ég
þakka og siglinguna síðan í alla-
vega sjólagi, oft með ágjöf. Einu
mátti alltaf treysta, Kalli var alltaf
til staðar, boðinn og búinn. En
ekki lengur. Þakka þér samfylgd-
ina.
Í fjarska, á bak við allt, sem er,
býr andi þess, sem var.
Og andi þess, sem enn er hér,
er ekki þar.
Og okkar sjálfra mark og mið
er mælt við tilgang þann:
Af draumi lífsins vöknum við
og verðum hann.
Að veruleikans stund og stað
er stefnt við hinztu skil,
því ekkert er til nema aðeins það,
sem ekki er til.
(Steinn Steinarr.)
Guð styrki ástvini alla.
Viggó.
Sérhver stund að sama kvöldi líður,
sorg og gleði er ráðinn dagur hver,
sama nótt við sólarlag oss bíður,
sama lending, hvar sem fley vort ber.
Einn er guð oss öllum sami faðir,
einn vor himinn, þegar lýkur för,
söm, er þrýtur ár og aldaraðir,
eilífð við hans náðarskör.
Forsjón guðs, en hvorki hryggð né kæti,
hverja stund oss leiðir sigri nær.
Hvort sem grund eða grýtt er undir fæti,
guð oss þrótt hvern dag að kvöldi ljær.
Hvar sem stormar æða og öldur rísa,
ein er rödd, sem mælir ljúfum hreim.
Sömu stjörnur veg oss öllum vísa,
veg að einu marki, – heim.
(Þýð. Loftur Guðmundsson.)
Mikið góðmenni varst þú Kalli
minn og skemmtilegur.
Gleymi aldrei elskusemi ykkar
Óla Karls þegar við fórum með all-
ar stelpurnar í götunni að Sól-
heimum í Grímsnesi og spiluðum
og sungum með öllum börnunum
og fólkinu þar.
Kærleikskveðja til Hermínu
minnar og fjölskyldu.
Guð blessi ykkur öll.
Bryndís frá Tómasarhaga
(Biddý).