Morgunblaðið - 30.08.2003, Blaðsíða 11

FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. ÁGÚST 2003 11
FYRSTA beina leiguflugið milli
Japans og Íslands verður farið
undir lok september og er stefnt
að því að fljúga þrjú leiguflug í
september og október með um 750
japanska ferðamenn til viðbótar
þeim ferðamönnum sem koma
hingað eftir hefðbundnum leiðum.
Ingimundur Sigfússon, sendi-
herra Íslands í Japan, sem sótti
sendiherrastefnu utanríkisráðu-
neytisins í vikunni, telur að með
leigufluginu séu að verða þáttaskil
í samskiptum Íslands og Japans
og hann segir góða möguleika á að
hægt verði að fjölga ferðamönnum
frá Japan til muna.
Japanir ákaflega
verðmætir ferðamenn
„Eitt höfuðverkefni sendiráðs
Íslands í Japan hefur verið að
kynna Ísland sem ferðamannaland
fyrir Japönum en þeir eru ákaf-
lega verðmætir ferðamenn, líklega
þeir verðmætustu ef miðað er við
daglega eyðslu þeirra á ferðalög-
um. Enda leggja öll Norðurlöndin
mikla áherslu á að fá japanska
ferðamenn til sín.“
Ingimundur segir beint leigu-
flug milli Íslands og Japans – þar
sem flogið er yfir norðurpólinn –
skipta algerum sköpun og vera
forsendu þess að fjölga megi jap-
önskum ferðamönnum. „Þróunin
hefur að vísu verið jákvæð frá því
sendiráðið í Japan var opnað. Það
komu 2.600 japanskir ferðamenn
til Íslands árið 2001 en í fyrra
voru þeir orðnir 3.200 og þeir
verða væntanlega enn fleiri í ár. Á
hverju ári ferðast 17,5 milljónir
Japana og við þyrftum auðvitað
ekki stóran hluta af þeim fjölda
svo við gætum vel við unað. Beint
flug er lykillinn vegna þess að það
tekur núna heilan sólarhring að
komast til og frá Japan með því
að fljúga um Kaupmannahöfn,
Lundúnir eða París. Þess vegna
hef ég sagt að það verði kaflaskil í
samskiptum landanna með leigu-
fluginu enda tekur þá aðeins um
tíu tíma að fljúga á milli land-
anna.“
Stefnt að tíu ferðum
á næsta ári
Ingimundur segir tvær jap-
anskar ferðaskrifstofur leigja
Boeing 767-vél af Loftleiðum,
dótturfélagi Flugleiða, en þotan
taki 246 farþega.
„Á næsta ári er stefnt að því að
fara tíu ferðir enda gekk ferða-
skrifstofunum mjög vel að selja í
þessar þrjár ferðir í haust.“
Ingimundur tekur fram að mik-
ið starf dr. Eyjólfs Eyjólfssonar,
kjörræðismanns Íslands í Tókýó,
hafi skipt sköpum um að gangur
hafi komist á þetta mál en hann
hafi ásamt með Flugleiðum stofn-
að fyrirtæki í Japan árið 2001 sem
vinnur að því að fá japanska
ferðamenn til Íslands.
Ingimundur segir beint leigu-
flug vera jákvætt þegar horft sé
til hugsanlegs loftferðasamnings
milli Íslands og Japans. Hann tek-
ur þó fram að Japanir séu íhalds-
samir á þessu sviði og vilji sjá
raunverulega þörf á slíkum samn-
ingi. „Þeir segja einfaldlega að við
þurfum að kynna Ísland til þess
að skapa slíka þörf. Sú þörf verð-
ur ekki til nema með beinu leigu-
flugi þannig að þetta er vissulega
skref í rétt átt þótt ég þykist vita
að loftferðasamningur verði ekki
gerður fyrr en mun fastari mynd
er komin á þessu samskipti. Svona
mál taka langan tíma í Japan og
það er því mjög þýðingarmikið að
vinna traust og það tekur tíma og
þolinmæði að byggja það upp.“
Ingimundur segir Ísland vera
lítið þekkt land í Japan. Á ára-
tugnum 1990–2000 hafi komið
hingað að jafnaði 2.500 Japanir á
hverju ári. „Þeim fjölgaði ekki
þrátt fyrir mikla fjölgun ferða-
manna almennt til Íslands en
þetta hefur breyst með tilkomu
sendiráðsins og með hinu öfluga
starfi Eyþórs og Flugleiða. Haldn-
ar hafa verið fjölmargar ferða-
kynningar á vegum margra jap-
anskra ferðaskrifstofa í
húsakynnum sendiráðsins. Auk
þess hafa verið gerðir fjórir sjón-
varpsþættir um starfsemi sendi-
ráðsins og mér hefur gefist kostur
á að halda fyrirlestra, bæði um Ís-
land almennt og svo sérstaklega
um orkumál og Ísland sem fram-
tíðarvetnissamfélag. Allt skiptir
þetta máli.“
Mikill áhugi á vetnis-
og orkumálum í Japan
Ingimundur segir Japana sýna
orku- og vetnismálum mikinn
áhuga og aldrei að vita nema sam-
skiptin á því sviði eigi eftir að
skila áþreifanlegum árangri.
Þannig megi nefna að japanskt
fyrirtæki, sem framleiði álþynnur,
sem kalli á nokkra orkunotkun,
hafi sýnt Íslandi áhuga þótt engar
ákvarðanir liggi fyrir.
„Það hefur verið unnið að mál-
inu í nokkurn tíma í frábæru sam-
starfi við Fjárfestingarstofu –
orkusvið en þar hefur Andrés
Svanbjörnsson lagt þung lóð á
vogarskálarnar.“
Ingimundur segist vera þess
fullvisss að það séu miklir framtíð-
armöguleikar á sviði viðskipta við
Japani.
„Hin hefðbundnu viðskipti, s.s. í
útflutningi á karfa, grálúðu og
loðnu, hafa staðið lengi og eru í
nokkuð föstum skorðum. Þetta eru
vissulega þýðingarmikil viðskipti
en íslensku fyrirtækin sem þau
stunda hafa ekki þurft mikið á
okkar aðstoð að halda. Þannig að
starf sendiráðsins hefur miklu
frekar snúist um að plægja nýja
akra enda var byrjað frá grunni
þegar Halldór Ásgrímsson, utan-
ríkisráðherra, opnaði sendiráð Ís-
lands í Japan 25. október 2001. Ég
verð að viðurkenna að mér hefur
þótt mjög spennandi og skemmti-
legt að takast á við það verkefni.“
Lykillinn að vinna traust
Morgunblaðið/Sverrir
Ingimundur B. Sigfússon með sonarsoninn Ingimund B. Sigfússon.
Ingimundur Sigfússon,
sendiherra Íslands í
Japan, segir beint leigu-
flug marka þáttaskil í
samskiptum landanna.
hvernig samstarfi tollyfirvalda og
lögreglu væri háttað í Litháen og
hvort samstarf væri með þeim og
grannríkjunum. Fram kom í svari
yfirmanns landamæravörslunnar að
nefnd annaðist samstarf milli stofn-
ananna og upplýsingamiðlun ætti
sér einnig stað við stofnanir í grann-
ríkjunum að vissu marki.
Árlegir samráðsfundir
Þá kom fram á fundi formannanna
að í ljósi tillagna að nýrri stjórnar-
skrá ESB, þar sem gert væri ráð fyr-
Á SAMRÁÐSFUNDI formanna ut-
anríkismálanefnda þjóðþinga Norð-
urlanda og Eystrasaltsríkjanna, sem
lauk á þriðjudag, var fjallað um að-
komu Litháen að Schengen-sam-
starfinu vegna fyrirhugaðrar aðildar
landsins að Evrópusambandinu. Sól-
veig Pétursdóttir, formaður utanrík-
ismálanefndar Alþingis, spurði hvort
og hvernig Litháen gæti uppfyllt
Schengen-kröfur og hvað gert hefði
verið til að takast á við skipulagða
glæpi og viðskipti með fólk.
Algimantas Songaila, yfirmaður
landamæravörslu Litháen, sagði
meðal annars að starfsfólk hefði far-
ið í gegnum mikla þjálfun að und-
anförnu til að læra á nýtt kerfi og til-
einka sér ný vinnubrögð. Tölvu-
búnaður hefði verið í þróun og
eftirlit úr lofti væri í samræmi við
nýjustu tækni á því sviði. Í heildina
taldi hann að landið hafa hingað til
náð að uppfylla áætlun fram-
kvæmdastjórnar ESB.
Um glæpastarfsemi sagði hann að
við töluvert vandamál væri að etja og
ljóst væri að Litháen þyrfti að fást
við umtalsverðan fjölda af ólöglegum
innflytjendum ár hvert. Nefndi hann
sem dæmi að á árunum 1996–1997
hefðu verið um 1.500 tilraunir til
ólöglegra ferða yfir landamæri en á
síðasta ári hefðu þær verið um 900.
Sólveig Pétursdóttir spurði einnig
ir að eitt ríki fari með formennsku til
lengri tíma í senn, væri svæðisbund-
ið samstarf aðildarríkjanna og
EFTA/EES-ríkjanna enn mikilvæg-
ara, m.a. til að auka áhrifamátt
þeirra á ákvarðanir ESB.
Fulltrúar Svíþjóðar lögðu áherslu
á að dyrnar að grannríkjum ESB
stæðu opnar þannig að þau ættu
möguleika á aðild að sambandinu í
framtíðinni. Stöðugleiki þar væri
ESB mikilvægur og hugsanlega
væru ytri landamæri ESB, Scheng-
en og strangt vegabréfaeftirlit nei-
kvætt gagnvart þessum löndum.
Sólveig Pétursdóttir ræddi fram
komnar hugmyndir um hugsanlega
aðild grannríkjanna að Evrópusam-
bandinu og varpaði fram þeirri hug-
mynd hvort ekki væri rétt að skoða
annars konar samningssamband en
beina aðild að ESB. Benti hún á að
aðild að ESB þyrfti ekki að vera
markmið í sjálfu sér fyrir þessi ríki
og að rétt væri að líta á önnur sam-
starfsform eins og t.d. EES-samn-
inginn sem hefði reynst Íslandi og
Noregi vel.
Fundur formanna utanríkismálanefnda Norðurlanda og Eystrasaltsríkja
Ljósmynd/Einar Farestveit
Friðrik Ólafsson, skrifstofustjóri Alþingis, Sólveig Pétursdóttir, formaður utanríkismálanefndar, og Halldór
Blöndal, forseti Alþingis, heimsóttu landamæraeftirlitsstöð í Litháen, ásamt öðrum fundarmönnum.
Aðild að ESB þarf ekki að
vera markmið nágrannaríkja
„SJÓRINN verður rauður á litinn,
slátrarinn brosir. Hjarta hvalsins í
blóðugri hendi hans er enn volgt,
stoltur lyftir hann því fyrir framan
myndavélarnar,“ segir í frétt á
heimasíðu hins víðlesna blaðs Bild í
Þýskalandi af hrefnuveiðum Ís-
lendinga en fyrirsögn greinarinnar
er „Schlachthof der Wale“ eða slát-
urhús hvalanna.
Láta öll mótmæli og samninga
sem vind um eyru þjóta
„Þeir eru aftur farnir af stað.
Mótmæli víðs vegar um heiminn –
alveg sama, hafa engin áhrif. Rík-
isstjórn Íslands hefur leyft að
skjóta 38 hrefnur. Samt hafa hval-
veiðar verið bannaðar frá árinu
1986 um allan heim. Ískaldir nýta
Íslendingar sér einu smuguna á al-
þjóðlegu samkomulagi um bann við
hvalveiðum. „Veiðarnar eru í vís-
indaskyni. Við viljum rannsaka
hversu marga fiska hvalirnir við
Ísland éta,“ segja þeir til mála-
mynda.
En til slíkra „rannsókna“ duga
alveg þeir hvalir sem rekur dauða
upp að ströndunum! Þrettán af
stærstu hvalategundum heims eru
í útrýmingarhættu. Íslendingar
hafa engan áhuga á því.“
Þrjár myndir fylgja frétt Bild,
ein þar sem verið er að draga
hrefnu um borð í Njörð en í
myndatextanum segir að „blóðið
streymi úr kjafti hins deyjandi
hvals, sjórinn litast dökkrauður“.
Önnur myndin sýnir niðurskorna
hrefnu í kari, „Þessar ógeðslegu
veiðar á hvölunum munu standa út
allan september,“ stendur undir
henni en þriðja myndin er af hníf-
um hrefnuveiðimannanna sem
skorðaðir eru við borðstokkinn.
Þýska blaðið Bild fjallar
um hrefnuveiðarnar
„Slátur-
hús hval-
anna“
ATHUGUN á
leikfangapillum
með gerviblóði
hefur leitt í ljós að
þær innihalda
ekki óleyfileg
efni. Í þeim er
kornsterkja, syk-
ur og litarefni.
Hjá matvælasviði
Umhverfisstofn-
unar fengust þær
upplýsingar að
merkingar á
pakkningum eru ennfremur full-
nægjandi en á hinn bóginn er talið
aðfinnsluvert að hver og ein pilla sé
ekki merkt. Það sem blasir við aug-
um þegar þær eru handleiknar í
stykkjatali er eingöngu rautt pillu-
hylki sem er keimlíkt lyfjum. Pillan
er látin renna í munni uns hún leysist
upp og blandast munnvatni.
Að sögn Elínar Guðmundsdóttur,
forstöðumanns matvælasviðs, er alls
ekki talið æskilegt að framleidd og
innflutt séu slík leikföng, enda eigi
ekki að venja börn við það að pillur
séu eittvhað til að leika sér að.
Móðir 10 ára barns fann eina slíka
pillu í herbergi dóttur sinnar í sumar
og brá mjög þar sem hún vissi ekki
um hvað var að ræða. Bráðabirgða-
niðurstaða lögreglunnar leiddi í ljós
að um fíkniefni væri að ræða en síðar
kom í ljós við nánari rannsókn hvers
kyns var. Á meðan kvaldist móðirin í
óvissu um innihaldið og hvernig pill-
an hefði komist inn á heimilið.
Leyfileg efni
en merking-
ar aðfinnslu-
verðar
♦ ♦ ♦