Morgunblaðið - 30.08.2003, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. ÁGÚST 2003 37
Kæri pabbi minn, nú
ertu farinn eftir erfiða
en stutt baráttu, ég
bjóst ekki við að þú
færir svona fljótt. Þú
varst alltaf mikil bar-
áttumaður og barðist hetjulega allt
til enda. En ég veit að þér líður bet-
ur núna þar sem þú ert.
Í svona aðstæðum koma upp
margar og góðar minningar. Minn-
ingar eins og þegar ég útskrifaðist
frá Kennaraháskólanum þar sem þú
hélst ræðu í veislunni, um hve stolt-
ur þú værir að henni litlu stelpunni
þinni. Margar fleiri minningar
skjóta uppkollinum eins og þegar
ég hitti þig og mömmu í New York
eftir langa fjarveru mína, hve
ánægður þú varst að sjá mig og
hafa mig með þar.
Við áttum sameiginlegt áhuga-
mál, að ferðast og þú varst dugleg-
ur að taka mann með í ýmiss konar
ferðir erlendis og hvattir mig einnig
að ferðast sjálf. Þú varst stoltur að
sjá hve vel mér gekk þegar ég var
skiptinemi. Einnig þótti okkur gam-
an að borða góða mat og elda hann.
Þú tókst þér ávallt tíma til að kenna
mér að matreiða rétt, eins og á jól-
unum þegar þú kenndir mér að
gera „afa“-súpuna sem öllum finnst
góð. Og undir lokin varstu farinn að
láta mig sjá alfarið um eldamennsk-
una.
Þú varst ávallt mikill höfðingi í
augum vina minna og annarra. Það
kom vel í ljós þegar fósturfjölskylda
mín kom frá Kanada hversu mikla
gestrisni þú sýndir ávallt, að ferðast
með þeim út um allt Ísland og sýna
þeim góða veitingarstaði.
Pabbi, þú lagðir mikla áherslu á
að ég gengi menntaveginn á þeim
sviðum sem áhuginn lá en ekki
kannski peningalega séð, þú vildir
að ég færi í námið sem ég var búin
að ákveða. Þótt svo að þú værir
mikið veikur lagður þú áherslu á að
lífið heldur áfram. Baráttan þar
kom vel í ljós því lokaorðin til mín
voru, sjáumst um jólin.
Pabbi ég vil þakka þér fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir mig. Ég veit
að þú ert hjá hestunum þínum og
líður vel. Guð gleymi þig og blessi
minningu þína.
Þín dóttir
Hulda Guðrún.
Elsku Maggi frændi. Það var
mikið áfall að heyra að þú værir
með krabbamein. Þetta gerðist svo
snöggt. Þú sem aldrei varst veikur
fékkst allt í einu þennan þunga
dóm.
Þú varst ekki maður sem tjáði til-
finningar þínar með orðum en þú
sýndir velhug þinn í garð annarra í
verki. Ég man eftir fyrstu hesta-
kaupunum sem ég gerði. Það fór
ekki alveg eins og ég hafði hugsað
mér. Óumbeðinn gekkst þú í málið
og daginn eftir var ég komin með
góðan hest sem þú útvegaðir og átti
átti þann hest í mörg ár.
Ljúfar minningar á ég frá sum-
arbústað ykkar hjóna, Þverholti.
Þangað hef ég komið á sumrin frá
barnæsku. Sennilega var það þar
sem ég fékk að fara á hestbak í
fyrsta skiptið. Þar hefur mér alltaf
fundist þú vera í þínu rétta um-
hverfi, frændi. Í fallegri náttúrunni
með hestana hjá þér. Í áratugi hafið
þú og Stebba notið sumranna þarna
og gert þennan stað svo fallegan.
Fyrir mér er staðurinn paradís á
jörð og ég veit að það var hann fyrir
þér líka.
Móttökur ykkar hjóna þegar
gesti bar að voru alltaf rausnarleg-
ar og hlýlegar. Allt dregið fram og
GUNNAR MAGGI
ÁRNASON
✝ Gunnar MaggiÁrnason fæddist
í Reykjavík 24. des-
ember 1940. Hann
lést á Landspítalan-
um við Hringbraut
23. ágúst síðastliðinn
og var útför hans
gerð frá Grafarvogs-
kirkju 29. ágúst.
passað vel upp á að
gestina skorti ekki
neitt. Við erum öll svo
þakklát fyrir að þú
fékkst tíma til að eyða
hluta af núlíðandi
sumri þar. Ég kom
þangað með Huldu í
sumar, ætlaði bara að
eyða deginum þarna
en þið Stebba tölduð
mig á að gista nóttina.
Mér leið eins og ég
væri aftur orðin lítil
stelpa í pössun hjá
ykkur. Allt kvöldið
kvöldið spurðuð þið
spurninga eins og „ætlarðu ekki að
borða meira, er þér kalt o.s.frv.“ Ég
var varla sest út á verönd þegar þú
varst komin til þess að kveikja á
prímusnum og biðja mig að skipta
um sæti svo að hlýjan frá honum
kæmi beint til mín.
Við áttum einnig yndislega kvöld-
stund í Þverholti í sumar þegar þið
voruð öll samankomin þangað
systkinin með næstum öll börnin
ykkar. Ég þakka guði fyrir hversu
hress þú varst þann dag, einkenni
veikinda þinna voru í lágmarki og
þú reyttir af þér brandarana. Þetta
var síðasta fjölskyldustundin með
ykkur öllum systkinunum. Það
verður skrýtið í næstu fjölskyldu-
boðum þegar þig vantar. Við eigum
öll eftir að sakna þín svo mikið.
Rétt áður en þú fórst á spítalann
í síðasta skiptið átti ég gott samtal
við þig í Hálsaselinu. Það sem þú
sagðir þá verður mér alltaf ofarlega
í huga.
Elsku frændi, ég veit að núna líð-
ur þér vel og seinna verðum við öll
aftur saman á ný. Megi guð veita
fjölskyldu þinni styrk og okkur öll-
um sem elskuðum þig. Bless í bili,
hvíldu í friði, elsku frændi.
Hulda litla.
Kveðja frá stjórn Fáks
Gunnar Maggi Árnason, varafor-
maður Hestamannafélagsins Fáks,
er fallinn frá eftir baráttu við ill-
vígan sjúkdóm. Gunni Maggi eins
og hann var jafnan nefndur kom
snemma til liðs við Fák. Hann kom
sér upp hesthúsi í Víðidal og lét
strax til sín taka í málefnum félags-
ins. Hann var einn þeirra góðu fé-
laga sem aldrei virðast sjá eftir
tíma sínum þegar leggja þarf félag-
inu lið. Hann starfaði í fjölda nefnda
og enginn var ötulli en hann í fjár-
öflun fyrir félagið. Þá var hann jafn-
an í forystu þegar minnst var merk-
isafmæla félagsins. Hann var
potturinn og pannan í Herrakvöldi
og uppskeruhátíðum Fáks. Í öllu
þessu félagsstarfi naut hann mikils
stuðnings konu sinnar en þau hjón
voru mjög samhent í að leggja fé-
laginu lið. Gunni Maggi var um ára-
raðir kjörinn fulltrúi Fáks á árs-
þingum Landssambands hesta-
mannafélaga. Hann hafði ákveðnar
skoðanir og var ófeiminn að láta
þær í ljós. Gunni var í hópi þeirra
manna sem eru kjölfesta í hverjum
félagsskap þar sem menn hugsa
meira um hag félagsins en sinn eig-
in. Hans áhugamál var að félagið
gæti með sóma haldið utan um
hagsmuni hestamanna í Reykjavík
og var drjúgur í því að vinna félag-
inu fylgi innan borgarinnar. Þegar
félagið lenti í fjárhagserfiðleikum
fyrir nokkrum árum lagðist hann
þungt á árar við að koma því á rétt-
an kjöl og á engan er hallað þótt
hans sé þar getið umfram aðra.
Fyrst og fremst var hann afar
traustur félagi og ábyggilegur í öllu
sem hann tók að sér. Þá naut félag-
ið alltaf mikils velvilja fyrirtækis
hans Prenttækni þegar eitthvað
þurfti prentunar við.
Það er mikið skarð sem stendur
ófyllt, ekki aðeins í stjórn Fáks
heldur í félagsstarfinu öllu við frá-
fall Gunnars Magga því að menn
með hans áhuga og félagslega
dugnað eru ekki á hverju strái.
Stjórn Fáks kveður Gunnar
Magga með mikilli virðingu og þökk
fyrir öll störf hans í þágu félagsins
um leið og hún færir eiginkonu
hans, börnum og öðrum aðstand-
endum innilegar samúðarkveðjur.
F.h. stjórnar Fáks,
Snorri Ingason formaður.
Stundin deyr og dvínar burt
sem dropi í straumaniðinn.
Öll vor sæla er annaðhvurt
óséð – eða liðin.
(Einar Benediktsson.)
Vinur okkar Gunni Maggi er fall-
inn frá. Hann háði stutt en erfitt
stríð við vágestinn sem engu eirir.
Við þekktum Gunna Magga í hátt
í 30 ár. Hestamennskan var hans
aðaláhugamál. Við munum hann
með derhúfuna á útreiðum með tvo
til þrjá hesta til reiðar. Við munum
hann þegar hann var á ferð um
landið með hlaupahestinn sinn,
Skörung, og spennuna sem þá var í
kappreiðunum.
Gunni Maggi var hrókur alls
fagnaðar og það var aldrei logn-
molla í kringum hann. Hann hafði
sko sínar skoðanir á hlutunum.
Hann var mikil félagsvera og var
betri en enginn þegar kom að fé-
lagsstarfi Fáks. Hann sá um árshá-
tíðir, herrakvöld, uppskeruhátíðir
og margar þær skemmtanir sem
haldnar voru á vegum félagsins.
Einnig sat hann í stjórn Fáks og
var núna varaformaður félagsins.
Þá sat hann landsþing hestamanna í
mörg ár fyrir Fák.
Fyrir nokkrum árum styrktust
vináttubönd okkar við Gunna
Magga og Stebbu, þau í sumarbú-
stað sínum, Þverholti í Grímsnesi,
og við á Fossi í sömu sveit. Það var
notalegt að fá þau í heimsókn þegar
þau voru á leiðinni í bústaðinn og
alltaf komu þau færandi hendi, með
tré eða fallega hluti í bústaðinn hjá
okkur.
Gunni Maggi og Stebba hafa allt-
af verið höfðingar heim að sækja og
var skemmtilegt að koma til þeirra,
hvort sem var ríðandi eða ekki,
gestrisnin var alltaf í fyrirrúmi,
hann við grillið og hún að hugsa um
gestina á meðan. Auk útreiða hafði
Gunni Maggi mjög gaman af rækt-
un hrossa. Það var mikið spáð og
spekúlerað hvort sýna ætti merarn-
ar núna eða seinna, eða hvort halda
ætti þessari meri undir þennan
stóðhestinn eða hinn. Það er ljúft til
þess að vita að nokkrum dögum fyr-
ir andlátið stóð fimm vetra hryssan
hans sig vel í kynbótadómi.
Við viljum þakka Gunna Magga
fyrir samfylgdina og verður hans
sárt saknað. Stundirnar yfir kaffi-
sopa í hesthúsinu eða á útreiðum í
Grímsnesinu verða fátæklegri án
hans.
Elsku Stebba mín og fjölskylda,
megið þið ylja ykkur við minningar
um góðan og tryggan dreng. Það
munum við gera. Gunna Magga
biðjum við blessunar á eilífðar-
brautinni.
Ragnar Hinriksson og
Helga Claessen.
Góður vinur er fallinn frá langt
um aldur fram.
Það er sorglegt að vita til þess að
við eigum ekki eftir að njóta fleiri
samverustunda með honum.
Maggi var mikill dugnaðarforkur
og þau voru ófá handtökin sem
hann vann fyrir hestamannafélagið
Fák. Hann var mikill Fáksmaður,
þótti vænt um félagið sitt og vann
alla sína vinnu í sjálfboðavinnu sem
ekki þætti sjálfsagt í dag. Hann var
í forsvari fyrir ótal Herrakvöld og
stjórnaði þar með myndarskap.
Já hann Maggi var stórbrotinn
persónuleiki og ekki var hann skap-
laus, mikill vinur vina sinna og þær
voru margar og góðar stundirnar
sem við áttum með þeim hjónum í
hestaferðum, sumarbústöðum og út-
löndum svo ekki sé minnst á öll
skiptin sem þið buðuð okkur út að
borða! Það leið yfirleitt ekki sá dag-
ur að Maggi liti ekki inn hjá okkur í
hesthúsinu að skiptast á skoðunum
og drekka kaffi, því verður tóm-
legra hjá okkur komandi vetur og
hans verður sárt saknað.
Elsku Stebba og fjölskylda, ykk-
ar missir er mestur, Guð veri með
ykkur.
Guðlaug og Jón.
Vinur minn, Gunni Maggi, er fall-
inn í valinn, eftir erfiða baráttu við
illvígan sjúkdóm sem allt of fáir ná
að sigrast á, því miður. Það hrann-
ast upp í huganum góðar minningar
um samveru okkar. Á hestbaki og
austur í sumarbústað í góðu yfirlæti
hjá þeim Magga og Stebbu konu
hans. Maggi var mikill höfðingi
heim að sækja og áttum við hjónin
margar góðar stundir hjá þeim
Magga og Stebbu, sem við þökkum
fyrir nú er leiðir skilur.
Maggi var mikill Fáksmaður og
vildi veg Fáks sem mestan og vann
hann að því öllum stundum. Hann
var skapmikill og hreinskiptinn og
talaði ekki í bakið á mönnum, hann
lét skoðanir sínar í ljós, bæði á
mönnum og málefnum, og talaði
alltaf tæpitungulaust.
Sonur minn sagði einhvern tíma
við mig: „Það er mikið til í því sem
Maggi segir, en ef hann segði hlut-
ina á annan hátt þá næði hann bet-
ur til fólks.“ Ég er ekki frá því að
það sé rétt. Hins vegar var Maggi
þannig að hann fór ekki eins og
köttur í kringum heitan graut.
Hann þorði að standa á sínum skoð-
unum. Við félagar hans fengum
stundum að heyra álit hans á okkur
og ekki var skafið af því. Það sem
mér tilheyrir yljar mér í dag.
Mér er minnisstætt þegar í vor
að okkur nokkrum félögum úr
hestamennskunni var boðið að
koma saman heima hjá vinafólki í
mat og drykk. Okkur til mikillar
undrunar og ánægju komu þau
Maggi og Stebba í boðið. Já, Maggi
lét sig hafa það, þótt fárveikur væri.
Ég hitti Gunna Magga endrum og
eins í veikindum hans. Það var átak-
anlegt að horfa upp á minn góða vin
tærast upp og geta ekkert aðhafst.
Kæri vinur, nú þegar komið er að
kveðjustund, þá dettur mér í hug að
ef það er líf eftir veru okkar hér á
jörð, þá hafa gömlu klárarnir Hött-
ur og Skörungur beðið þín við
landamærin og ég sé þig fyrir mér
ríða með stæl yfir Gjallarbrú. Góða
ferð.
Við Díana og fjölskylda okkar
sendum ástvinum öllum innilegar
samúðarkveðjur.
Guðmundur Björnsson
(Muggur).
Það er einhvern veginn óraun-
verulegt að ég eigi ekki eftir að
hitta Gunna Magga, vin minn, aftur,
í hans sígildu brúnu lopapeysu í
kaffistofunni góðu hjá Jónsa, „þar
sem aldrei vantar vín“. Að ríða með
honum undir loftsins þaki og ég tala
nú ekki um að snúa með honum
heim á leið, oftar en ekki til ljúfra
veitinga þar sem Stebba verður
mætt á bensinum gamla og hann
ekur okkur í Hálsaselið þar sem
ætíð var vel veitt í mat og drykk og
skipti þá ekki máli þótt menn væru
enn í reiðfötunum. Boðið var til
stofu og ekki sakaði félagsskapur-
inn. Muggi flutti ljóð eftir Höskuld
á Vatnshorni, hnútur og palladómar
Jónsa flugu um borð. Þá voru það
sleppitúrarnir, þar sem riðinn var
línuvegurinn norðan Lyklafells í
Jórukleif og þaðan Grafningur
sunnan Þingvallavatns í Efri-Brú,
þar sem snædd var kjötsúpa og síð-
an gengið til skrafs og náða. Daginn
eftir var síðan riðið í Grímsnesið,
þar sem Gunni Maggi átti veglegan
bústað í landi Tómasar, góðvinar
síns, á Ormsstöðum. Þessir sleppi-
túrar geymdu sínar mögnuðu
stundir, svo sem þegar áð var neðan
Jórukleifar, er erfiðasta hluta leið-
arinnar var lokið og guðaveigar lífg-
uðu sálaryl. Sumarkvöldið sveipað-
ist dulúð og kjötsúpan beið í
Efri-Brú. Þá var gaman að vera til.
Ekki var heldur farið illa með góða
þynnku morguninn eftir. Það skal
einnig tekið fram, að Gunni Maggi
var ágætis kokkur og snillingur í að
elda kjúklingalifur, er heim í bústað
hans, Þverholt, var komið. Það eru
minningar sem þessar, er upp í
hugann koma nú, þegar Gunni
Maggi er riðinn á undan okkur til
þess áningarstaðar, sem okkar allra
bíður, en hann átti það reyndar til,
því miður, að leggja of fljótt af stað.
Gunni Maggi var hestamaður af
þeirri gerð, að það voru slíkir túrar
og hér að ofan var lýst, sem voru
hans líf og yndi. Hápunktur hesta-
mennskunnar. Já, ég er hnakkróni
og skammast mín bara ekkert fyrir
það, sagði hann gjarnan í gríni, en
Gunni Maggi fór vel með vín og var
aldrei, svo ég muni, til vandræða á
hestbaki. Ég veit að ofangreindar
hugleiðingar á ég sameiginlegar
með þeim hestamönnum í Víðidal,
sem nú sakna vinar í stað.
Ekki verður við Gunna Magga
skilið, án þess að minnast þess óeig-
ingjarna starfs sem hann vann fyrir
Hestamannafélagið Fák. Ég minn-
ist ágætra mannfagnaða er hann
skipulagði, svo sem hjónareiða, ný-
ársdagskvelda og annarra árvissra
veisluhalda, þar sem hann mætti
ósjaldan með matseðilinn sjálfan af
holdi og blóði, vin sinn Tómas,
svínabónda á Ormsstöðum, sem var
þá ávísun á dýrindis svínasteik, sem
Þorsteinn barón á Vatnsenda eldaði
af svo mikilli list, að slíkt verður
trauðla toppað. Gunni Maggi lét sér
sannlega fátt óviðkomandi, hvað
Hestamannafélaginu Fáki viðvék og
var driffjöður á fjölmörgum sviðum
félagsins. Hann vann verk sín vel og
vandræðalaust og var fljótur að,
enda skipulagður vel og dugnaðar-
forkur. Af öðrum ólöstuðum má
fullyrða, að það eru ekki margir,
sem fórnað hafa svo miklum tíma
fyrir félagið og unnið því slíkt gagn
sem Gunni Maggi, en síðustu ár var
hann í stjórn Hestamannafélagsins
Fáks og varaformaður um skeið.
Áður en hann varð stjórnarmeðlim-
ur var hann í svokölluðu skugga-
málaráðuneyti Fáks. Er hér fyrir
margra hluta sakir um óvenjulegt
ráðuneyti að ræða eða stjórnarand-
stöðu, sem á undanförnum árum
hefur vakið og sofið yfir velferð fé-
lagsins og gagnrýnt harðlega það,
sem ráðuneytinu hefur þótt miður
fara og sannanlega verið sterkt
haldreipi félagsins. Hafa stjórnar-
menn þá verið teknir á beinið og
þeim tilkynnt tæpitungulaust, hvert
viðhorf grasrótarinnar væri. Má
hiklaust fullyrða að enginn meiri-
hluti hafi verið myndaður í Hesta-
mannafélaginu Fáki undanfarin ár,
ef hann hefur ekki haft velþóknun
þessa ráðuneytis. En hvort sem var
á fundum í skuggamálaráðuneytinu
eða félagsfundum hjá Fáki, þá var
Gunni Maggi ekki teymdur eitt eða
neitt. Hann var óvenju hreinskipt-
inn og lá ekki á skoðunum sínum og
fór hiklaust í pontu og talaði sínu
máli, þó að skoðanir hans væru ekki
vinsælar þá um stundir og snertu
mál sem þóttu óþægileg. Eins sagði
hann Jónsa vini sínum, Skugga
sjálfum, til syndanna og var oft fjör-
legt á að hlusta. En ekki var Gunni
Maggi gallalaus frekar en aðrir og
gat verið allt í senn þröngsýnn,
þver og óbilgjarn, ef svo bar undir.
Þá voru það þeir mannkostir hans,
hvað hann var hreinskiptinn og laus
við allt fals, í raun og veru góður
maður og lífsglaður, sem yfir-
skyggðu áður talda galla, sem voru
reyndar í rénun hin síðari ár.
Já, Gunni Maggi getur verið þver,
hann getur líka verið óbilgjarn.
En aldrei vísar hann aumum út á hjarn
og ætíð veistu hvar hann fer og er.
Þessar hendingar áttu að vera
byrjun á brag sem ég ætlaði að
flytja Gunna Magga í sextugsaf-
mæli hans fyrir tveimur árum. Und-
irritaður komst reyndar aldrei í af-
mælið svo ekki var bragurinn
fluttur, en nú birtist þetta erindi.
Það er ekki lengra síðan en í vet-
ur, að ég aðstoðaði Gunna Magga
við samningsgerð á vegum þess fyr-
irtækis, sem hann átti lengi og rak
með miklum myndarskap, Prent-
tækni ehf. Fyrirtækið hafði hann þá
nýlega flutt í nýtt og glæsilegt hús-
næði, vel búið tækjum og allri að-
stöðu. Þá var Gunni Maggi kapps-
fullur og áræðinn eins og hann átti
vanda til. Í vor var mér sagt að
hann hefði greinst með illvígan
sjúkdóm og nú áður en sól bregður
sumri er hann allur, harmdauði öll-
um sem til hans þekktu.
Steingrímur Þormóðsson.