Tíminn - 10.05.1986, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Laugardagur 10. maí 1986
Steingrímur Hermannsson, forsætisráðherra, í skrifstofu sinni í Stjórnarráðinu við Lækjartorg.
Ríkisstjórnin á ekki
að sýna á sér minnsta
bilbug eða hræðslu við
að taka á vandamálunum
Þrjú ár eru nú liðin frá síðustu
alþingiskosningum og eitt ár er eftir
af kjörtímabilinu. Ríkisstjórn
Steingríms Hermannssonar hefur
staðið af sér allar holskeflur sem yfir
hafa gengið, en vissulega hafa skipst
á skin og skúrir þetta tímabil. Stund-
um hefur stjórninni verið spáð falli,
sambúðarörðugleikar sagðir innan
hennar og í annan tíma hafa ytri
skilyrði versnað til muna og valdið
örðugleikum við að halda þjóðar-
skútunni á réttum kili. Skoðana-
kannanir sýna að fylgi ríkisstjórnar-
innar hefur ýmist dalað eða aukist
og eins og nú horfið sýnist hún hafa
góðan meðbyr. Tíminn fór þess ál
leit við Steingrím Hermannsson
forsætisráðherra að hann skýrði
blaðinu frá hvað áunnist hefði í tíð
núverandi ríkisstjórnar og hverjar
framtíðarhorfur væru að hans mati.
Hann var fyrst spurður hvort hann
teldi ástæðu til annars en að ætla að
ríkisstjórnin sæti út kjörtímabilið.
Ríkisstjórnin á að stefna að því að
sitja út kjörtímabilið. Að vísu benda
nýlegar skoðanakannanir til þess að
fylgi okkar sé betra nú en oft áður
og traust á okkur að aukast. Þegar
svo stendur á kynnu menn að freist-
ast til að vilja nýjar kosningar. En
mér finnst að traust ríkisstjórn eigi
að leggja metnað sinn í að sitja út
kjörtímabil. Stjórnmálamenn eiga
ekki að reka hentistefnu að þessu
leyti.
Stór og erfið
verkefni
framundan
Sjálfsagt er að viðurkenna að
framundan eru stór og erfið verk-
efni, t.d. að ná saman fjárlögum.
Það getum við gert ef við setjum
okkur það. Frá slíkum verkum á
ekki að hlaupa.
f öðru lagi er eðlilega ekki ennj
komið í Ijós hvort við náum eins
stafs tölu í verðbólgu í desember
fyrr en sá mánuður rennur upp. En
að því er stefnt og yfirgnæfandi líkur
á að það takist, og ég vil sýna fram
á að það tekst.
Síðan eru samningar f upphafi
næsta árs, sem margir telja að verði
erfiðir, en ég er ekki viss um að svo
verði. Ég hef t.d. þá trú að sjávarafli
fari vaxandi og þá verður staðan
auðveldari fyrir alla aðila. En að
sjálfsögðu er ekki hægt að gera ráð
fyrir að ríkissjóður komi inn í þá
samninga í eins ríkum mæli og sfðast
var gert, enda ætti ekki að vera
ástæða til þess í lítilli verðbólgu og
ríkissjóður hefur ekki fjárráð til
þess.
Ég held hins vegar að með vaxandi
afla og góðum framtíðarspám, ætti
að vera hægt að ná viðunandi kjara-
samningum, sem færa kaupmáttinn
enn eitthvað upp á við og jafna
kjörin. Þá mega þeir lægst launuðu
ekki verða útundan.
Þegar að kjarasamningum kemur
verða ýmsar ráðstafanir farnar að
skila sér. Má þar t.d. nefna það
mikla átak sem felst í nýju húsnæð-
ismálalöggjöfinni.
Af framansögðu tel ég ljóst að
ríkisstjórnin eigi að leggja áherslu á
að sitja út kjörtímabilið og ekki sýna
á sér minnsta bilbug eða hræðslu við
að taka á vandamálunum.
Framsóknarflokkurinn var kom-
inn langt niður í fylgi í skoðana-
könnunum. Nú er hann greinilega á
uppleið og hefur aukið fylgi sitt
Framsóknar-
flokkurinn
á uppleið
verulega. Hverju þakkar þú þessa
þróun og hefur þú trú á að hún haldi
áfram?
- Flokkurinn virðist nú á uppleið
og er það í samræmi við það sem ég
hef hvað eftir annað sagt. Flokkur-
inn gekk til þessa stjórnarsamstarfs
á þeim yfirlýsta grundvelli að 'ná
niður verðbólgunni. Örugglega
hefði ekki verið gengið til samstarfs-
ins, ef sú hefði ekki verið raunin, að
við og Sjálfstæðisflokkurinn vorum
tilbúnir að gera það. Enda höfum
við ætíð verið sannfærðir um að
þjóðin þoldi ekki þá verðbólgu sem
við blasti árið 1983. Sqmuleiðis töld-
um við og teljum óhjákvæmilegt að
draga úr erlendum skuldum.
Þetta tókst vel í upphafi þegar
farið var eftir lögbundnum, hörðum
leiðum, sem við framsóknarmenn
lögðum ríka áherslu á. Það tókst
aftur á móti heldur illa árin 1984-85,
það verður að viðurkennast. Margt
benti þá til þess að við værum að
festast í kringum 30 af hundraði
verðbólgu og hún gæti farið á stað
upp á við á hverri stundu og af hinu
minnsta tilefni.
Ég held að við verðum að kalla
þetta tímabil frjálsræðisins. Þó að
það sé kannski heldur mikið úr því
gert, þá er staðreynd að stjórnvöld
héldu nokkuð að sér höndum og
treyst var á að frjálsir samningar og
aukið frjálsræði leysti málin.
Þó vil ég leggja áherslu á að
markaðshyggjan, eða frjálshyggjan,
fékk aldrei lausan tauminn á þessum
árum. En á þessu tímabili var fyrst
og fremst farið að tillögum Sjálf-
stæðisflokksins um aukið frjálsræði
en vitanlega með okkar samþykki og
mér dettur ekki í hug að varpa allri
ábyrgð á annan aðilann.
Grái =
markaðurinn
Hér er rétt að bæta við að stjórn
peningamála er gífurlega mikilvæg,
Laugardagur 10. maí 1986
Tíminn 9
Stœrsta verkefni
félagshyggjufólks er að standa
vörð um velferðarríkið
ekki síst í þjóðfélagi þar sem þenslu-
ástand ríkir og menn eru að reyna
að hafa hemil á ofþenslu í gegnum
peningamál, og ég held ég verði að
segja eins og er, að peningamálin
fóru úrskeiðis á þessu tímabili.
Ekki vegna þess að allir vextir
væru gefnir frjálsir, því útlánsvextir
hafa verið bundnir. Én hinn svokall-
aði grái markaður, verðbréfa-
markaðurinn, spennti fjármagns-
kostnaðinn upp úr öllu valdi, eftir-
spurningin var svo mikil.
En það er kannski auðveldara um
að tala en í að komast. Helmingur-
inn af því fjármagni sem hér er í
umferð er erlent fjármagn, sem við
ráðum ekkert um vexti á.
Mikið er talað um vanda húsbyg-
gjenda vegna þessa tímabils, sem
vissulega voru miklir, en í raun voru
erfiðleikar margra atvinnuvega
ennþá meiri vegna þess misgengis
sem varð. Tökum t.d. sjávarútvegs-
fyrirtækin, sem fjárfestu mikið á
árinu 1981-82, og voru yfirleitt með
lánin í dollurum. Á einu ári tvöfald-
aðist dollarinn í verði. Á sama tíma
hrundi verðmæti fiskafla um 16 af
hundraði. Þarna varð gífurlegt mis-
gengi og margar þessara atvinnu-
greina lentu í miklum greiðsluerfið-
leikum vegna fjármagnskostnaðar.
Ég held að ég megi segja að
stjórnun peningamála hafi að því
leyti farið úrskeiðis, að þessi fyrir-
tæki sem við byggjum allt okkar á,
fengu ekki eðlilegan aðgang að nægi-
legu fjármagni.
Óeðlileg áhrif
Þú talar um gráa markaðinn.
Heldur þú að hann sé farinn að hafa
óeðlilega mikil áhrif á peningamál
og jafnvel á vaxtaákvarðanir bank-
anna?
Enginn vafi leikur á að hann hefur
haft áhrif á vaxtaákvarðanir bank-
anna, að minnsta kosti aukið þrýst-
inginn upp á við, og bankarnir hafa
margir hverjir reynt að fara fram hjá
vaxtaákvörðunum Seðlabankans,
svo sem með því að kaupa víxla með
afföllum og fleira af því tagi. Þetta
verður að viðurkennast.
Hitt er svo annað mál, að þessi
grái markaður hefur að sumu leyti
leyst úr nokkrum vanda og að ein-
hverju leyti beint fjármagni, þó dýrt
hafi orðið, til ýmissa fyrirtækja, sem
hafa farið með skuldabréfasölu á
þennan markað.
En nú er búið að setja lög um
verðbréfamarkað og það er fyrst
núna t.d. að bankaeftirlitið fylgist
með honum. Skráningarskylda hefur
verið lögleidd og fleira gert til að
stemma stigu við að grái markaður-
inn leiki alveg lausum hala. Ég er að
vona að þessar ráðstafanir breyti
verulega stöðu þessa markaðar í
stjórn peningamálanna.
Margt af því sem ég hef hér rakið
tel ég vera ástæðurnar fyrir minnk-
andi gengi flokksins í skoðana-
könnunum á s.l. ári.
Fullkomið
frjálsræði leysir
ekki vandann
En það mikilvægasta er, að í lok
þessa tímabils varð stjórnarflokkun-
um Ijóst, og ég vil leggja áherslu á,
að okkur framsóknarmönnum þótti
alltaf Ijóst, að íslenskt efnahagslíf
var ekki komið í það jafnvægi að
fullkomið frjálsræði leysti vandann,
eða þjóðfélagið þyldi það.
Við buðum því mjög ákveðið upp
í þátttöku í kjarasamningum. Allir
þekkja þá sögu og þarf ekki að rekja
hana hér.
Samráð
og samningar
Samningarnir tókust eftir þeim
línum sem lagðar voru. Það er
náttúrlega hin mesta firra, eins og
stjórnarandstæðingar og jafnvel
fleiri eru að láta í veðri vaka, að
efnahagsráðstafanir ríkisstjómar-
innar hafi verið ákveðnar vestur í
Garðastræti. Þetta tókst fyrst og
fremst vegna þess að stöðugt samráð
var milli stjórnvalda og aðila
vinnumarkaðarins. Og án þess að
taka neinn þar út úr, er það mín
skoðun, að mjög gott samband við
Magnús Gunnarsson, fyrrverandi
framkvæmdastjóra VSÍ, hafi verið
hvað mikilvægast í þessu sambandi.
Við hittumst oft heldur leynt hér
í Stjórnarráðinu og fórum yfir hlut-
ina. Einnig var ágætt samband við
ýmsa aðila í verkalýðshreyfingunni.
Það var fyrst og fremst þetta góða
samband, sem tókst að halda uppi
án þess að fjölmiðlar og ýmsir aðilar,
svo sem stjórnarandstaðan, sem vildi
málið feigt, kæmust í málið, og
samningar tókust eins vel og raun
ber vitni.
Nú sýnist mér að það yfirlýsta
markmið okkar framsóknarmanna,
sem við samþykktum á aðalfundi
miðstjórnar á Ákureyri vorið 1984,
að stefna skilyrðislaust að því, að
hér yrði eins stafs verðbólga, sé að
komast í höfn. Og ég tel að fylgis-
aukning okkar núna stafi af því að
fólki er að verða ljóst að þetta mun
takast. Ég tel að stór hópur manna
hafi verið óviss óg ekki viljað svara
í skoðanakönnunum. Ég tel að það
hafi verið mikill hluti okkar fylgis,
menn sem vildu bíða átekta og sjá
hverju fram yndi.
Aldrei legið við
stjórnarslitum
Oft hefur verið urgur innan stjórn-
arliðsins. Hefur einhvern tíma verið
hætta á a stjórnin bæðist lausnar?
Það er rétt, stundum hefur verið
urgur í samstarfinu en ekki legið við
stjórnarslitum. Þessar raddir hafa
oft heyrst, einkum úrfrjálshyggjuliði
Sjálfstæðisflokksins, en ég heft lagt
á það mikla áherslu að leysa málin
innan ríkisstjórnarinnar og með við-
ræðum við ráðherra, og ég vil leggja
á það áherslu, að yfirleitt eru ráð-
herrar Sjálfstæðisflokksins sama
sinnis. Þegar ágreiningur hefur risið
hafa menn sest niður og leyst hann.
Ég hef aldrei heyrt minnst á stjórn-
arslit í ráðherraliði stjórnarflokk-
anna. Orðrómurinn hefur orðið til
annars staðar og úr lausu lofti
gripinn.
Staðreyndin er sú, að ef birtur
væri listi frumvarpa sem einstakir
ráðherrar hafa viljað fá fram, þá eru
þar mörg frumvörp sem ekki hafa
náðst í gegnum samstarfsflokkinn
og menn hafa sætt sig við það.
Ráðherrum beggja flokka hefur ver-
ið það ljóst frá upphafi að lagafrum-
vörp yrðu ekki flutt án samkomu-
lags.
Ég held að eina tilfellið um mis-
sætti hafi verið frumvarp sem iðnað-
arráðherra núverandi vildi flytja og
hann sætti sig illa við að ná því ekki
fram.
Málamiðlanir
í stað deilna
Það sem ráðið hefur skoðunum
mínum og gjörðum hvað þetta snert-
ir er reynslan, sérstaklega frá ríkis-
stjórninni sem sat 1978-79, þar sem
stöðugt loguðu deilur milli Álþýðu-
bandalags og Alþýðuflokks. Þótt sú
stjórn sæti aðeins í 13 mánuði var
hún nánast óstarfhæf síðustu mánuð-
ina. Þegar núverandi ríkisstjórn var
mynduð var ég ákveðinn í að gera
það sem á mínu valdi væri til að
koma í veg fyrir að svo færi nú.
Hitt er annað mál að vitanlega
hefur maður oft orðið að sætta sig
við málamiðlanir, en það fylgir því
þegar ólíkir flokkar starfa saman.
Engin lausn
að binda
fyrir augun
Framsóknarflokkurinn á nú langa,
samfellda stjórnarsetu að baki og þú
hefur haft stjórnarforystu síðustu
þrjú árin. Er ástæða til að breyta
einhverju í stefnumörkun flokksins
eða áhersluatriðum?
Nei, ekki í grundvallaratriðum.
Framsóknarflokkurinn er frjálslynd-
ur, umbótasinnaður félagshyggju-
flokkur og auðvitað störfum við
þannig, viljum jafnræði, bæði milli
þjóðfélagshópa og á milli manna án
tillits til hvar þeir búa á landinu.
Ég held þó að ég megi segja, að
við höfum lært það af reynslu undan-
farinna ára að öll uppbygging verður
að vera með mátulegum hraða. Ekki
má spenna bogann um of, einkum
vegna þess að íslenska þjóðfélagið
er mjög viðkvæmt fyrir kreppum,
sérstaklega í sjávarútvegi. Ánnars
konar kreppur koma einnig mjög
illa við okkur. Olíukreppurnar á
síðasta áratug t.d. Þær voru miklu
alvarlegri en menn horfuðust í augu
við. Ég held að við höfum lært, að
við þurfum í fyrsta lagi að koma hér
á fót fleiri atvinnugreinum og hafa
önnur atriði í huga sem gætu dregið
úr slíkum sveiflum. í öðru lagi þegar
slíkar kreppur ganga yfir, þá verður
að takmarka og fara varlega í ráð-
stafanir sem áður voru notaðar, sem
var nánast að binda fyrir augun og
leysa vandann með gengisfellingum
og erlendum lántökum, slíkt getur
ekki gengið lengur. Við verðum að
vera íhaldssamari að þessu leyti og
varkárari.
Þó vil ég taka fram að það er
mikill misskilningur að síðasti ára-
tugur hafi verið sérstaklega slæmur
að þessu leyti.
Greinilega kom til dæmis í ljós að
uppbyggingin sem ráðist var í 1971-
73 var byrjuð að skila sér og skuldir
að lækka þegar olíukreppan skall
yfir. Hinar gífurlegu olíuverðhækk-
anir 1978-79 keyrðu þó um þverbak.
Staðreyndin er sú að hin mikla
uppbygging sem við réðumst í 1971
skilaði góðum árangri og á henni
byggist að miklu leyti sú velferð sem
við búum við í dag.
Varðstaða um
velferðarríkið
Hver munu verða helstu áherslu-
atriði í stefnumótun Framsóknar-
flokksins í alþingiskosningunum að
ári?
- Ég tel að við verðum að leggja
áherslu á að halda verðbólgu niðri
og gæta þess mjög vel að verðbólgu-
draugurinn rísi ekki upp á ný og að
erlendar skuldir lækki. Þær munu
vonandi lækka aðeins á þessu ári því
ég hygg að viðskiptahallinn fari
minnkandi, en í þeim efnum á eftir
að vinna mikið verk.
Við þær aðstæður sem við búum
við tel ég að leggja verði enn vaxandi
áherslu á nýsköpun í atvinnulífinu,
sem við höfum haft á oddinum, en
þar eru margir stórir hluti að gerast.
Síðast en ekki síst á það að vera
stærsta verkefni félagshyggjufólks
að standa vörð um velferðarríkið,
en til að svo megi verða þarf að auka
tekjur ríkissjóðs. Hvort það tekst
með því að ná til skattsvikaranna
sem um er talað, eða hvort hækka
þarf skattana er erfitt að segja um á
þessari stundu. Taka þarf til höndum
vegna alls konar félagslegra fram-
kvæmda, sem því miður hafa setið
mjög á hakanum undanfarin ár
vegna fjárskorts. Þetta er okkar
stefna samandregin í fáum orðum.
Stöðugt
bjartsýnni
Ýmis skilyrði eru hagstæð núna,
aflabrögð góð, markaðir ágætir, olía
lækkar og þjóðarsátt hefur tckist ■
kjaramálum. Er bjart framundan í
■slensku þjóðlífí?
- Ég verð stöðugt bjartsýnni um
framtíð þessarar þjóðar, samt með
nokkrum fyrirvörum. Okkur verður
að takast að halda verðbólgunni
niðri og draga úr erlendum skuldum,
því það er gífurleg blóðtaka að þurfa
að greiða 5-6 milljarða króna í vexti
á ári.
En ég held að framtíðarmöguleik-
ar séu miklir hér. Margir nefna
greinar eins og loðdýrarækt og ekki
síður fiskeldi. Ég er viss um að eftir
nokkur ár eða áratug getur fiskeldið
orðið á borð við sjávarútveg. Fisk-
eldi hefur aukist um 40 af hundraði
á ári í Noregi og er farið að velta þar
upphæð sem svarar 8-9 milljörðum
ísl. kr. á ári. Hér er aðstaða öll betri.
Ég óttast að vísu að viss skakkaföll
geti orðið, eins og gerist oft með
nýjar greinar. Þetta er mjög við-
kvæmur atvinnuvegur og landinn er
dálítið fljótur á sér stundum.
Svo hef ég ekki síður álit á ýmsu
því sem hér er að gerast á öðrum
sviðum, ekki síst því sem ungir
menn og konur eru að sýsla á sviði
margs konar hátækni. Það eru ótrú-
lega margir sem eru að hasla sér völl.
Og ég held að það háa menningarstig
sem við búum við eigi eftir að verða
ein af okkar meiriháttar auðlindum.
Ég hygg að það séu ekki margar.
þjóðir sem geta státað af svo stóru
hlutfalli af fólki sem talar fleiri
tungumál og er orðið vel að sér á
ýmsum sviðum stærðfræði og há-
tækni, eins og margt af okkar unga
fólki er í dag.
Árangur að
koma í ljós
En erfíðleikar steðja að á öðruni
sviðum, húsbyggjendur eru í vanda,
kvótinn er umdeildur og landbúnað-
urinn í klípu. Hvað er til ráða?
- Mikið hefur verið unnið að
þessum málum og þau eru ekki látin
sitja á hakanum. Margir mikilverð-
ustu málaflokkar heyra undir fram-
sóknarráðherrana og oft er því kast-
að að við látum lítið á okkur bera.
Sannleikurinn er sá að Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur yfir að ráða svo
yfirgnæfandi fjölmiðlakrafti þar sem
er Morgunblaðið og DV og sjónvarp
og útvarp meira og minna en við
höfum ekki annað en okkar litla
blað. Okkar verk eru ekki básúnuð
út þótt við förum með ýmsa stærstu
málaflokkanna innan ríkisstjórnar-
innar. Fyrir utan heildaryfirstjórn
efnahagsmála, förum við með
sjávarútvegsmálin, landbúnaðar-
málin og félagsmálin, en undir þau
heyra húsnæðismál, málefni fatlaðra
og margt fleira.
f sjávarútveginum eru miklar deil-
ur um kvótann og það hlaut alltaf að
vera, en það var mikill meirihluti
hagsmunaaðila sem vildi þetta form
á stjórnun fiskveiða. Ég er viss um
að sagan mun sýna að sjávarútvegs-
ráðherra hafi haldið á þessum mál-
um af festu og þeim myndarbrag að
árangurinn er þegar farinn að koma
í Ijós.
Sama er að segja um húsnæðismál-
in. Þar hafa útlán aukist úr 2 af
hundraði þjóðartekna 1982 í 3.6
1985 og enn er verið að auka við.
Verja á 800 millj. kr. til þeirra sem
urðu fyrir misgengi á þessu sviði á
erfiðleikaárunum 1982-83 og mér er
vel kunnugt um að þetta hefur
bjargað mörgum. Hins vegar hafa
sumir beinlínis reist sér hurðarás um
öxl og lent í fjárhagsvandræðum
eftir öðrum leiðum
Landbúnað-
urinn
áhyggjuefni
- Það er ástæða til að hafa miklar
áhyggjur af landbúnaðarmálunum.
Miklu auðveldara hefði verið fyrir
Framsóknarflokkinn að þurfa ekki
að koma nálægt þeirri breytingu sem
þar er óhjákvæmileg og gera verður
hvort sem mönnum líkar betur eða
ver. Þjóð sem skuldar um 50 af
hundraði þjóðarframleiðslu erlendis
flytur ekki nokkra vöru úr landi með
því að greiða með henni 70-80 af
hundraði. Það er ekki hægt. Ein-
hversstaðar verður að taka lán fyrir
slíkum útflutningsbótum og það
hækkar erlendar skuldir. Dæmið
gengur ekki upp. Draga verður úr
, framleiðslu.
Ég hef miklar áhyggjur af því að
neysla t.d. lambakjöts hefur dregist
saman hérlendis og þarf að gera
stórátak til að snúa þeirri þróun við.
Landbúnaðarráðherra hefurorðið
að taka á þessum málum og fram-
kvæma viðkvæma og að mörgu leyti
sársaukafulla breytingu á þann máta
að sem flestir verði fyrir hvað
minnstum skakkaföllum. En það
verða alltaf einhverjir sem eiga um
sárt að binda.
Þarna er náttúrlega haft mjög
náið samráð við samtök bænda, en'
ég held að skoða verði þessi mál enn
betur og reyna að finna leiðir til að
draga úr erfiðleikunum.
Mörg byggðarlög á landinu þar
sem búin eru í lágmarki þola bók-
staflega ekki nokkurn samdrátt, t.d.
í sauðfjárræktinni. Ég nefni Stranda-
sýslu og Norður-Þingeyjarsýslu. Til
þess verður að taka tillit, ef ætlunin
er á annað borð að viðhalda byggð
á slíkum svæðum.
f landbúnaðinum eru margir mjög
viðkvæmir málaflokkar sem að sjálf-
sögðu verða mjög til umræðu í næstu
kosningabaráttu, en ég er sannfærð-
ur um að þegar málin er skoðuð af
sanngirni þá munu menn sjá að
þarna hefur verið tekið á af þeirri
réttsýni sem búast má við.
Stöndum vörð
um það sem
áunnist hefur
Hverjar telur þú sigurlíkur
framsóknarmanna í sveitarstjórnar-
kosningunum síðar í þessum mánuði
og munu úrslit þeirra hafa einhver
áhrif á landsmálapólifíkina?
- í sveitarstjórnum eru að sjálf-
sögðu staðbundin deilumál og stað-
bundin stefnumál sem hafa mikil
áhrif á útkomu kosninganna á hverj-
um stað. En ég vil leggja áherslu á
við frambjóðendur Framsóknar-
flokksins, að þeir kynni vel grund-
vallarsjónarmið flokksins, sem eiga
alveg eins við í sveitarstjórnarmálum
og þjóðmálum. Sveitarstjórnunum
sjálfum ber einnig að stuðla að
jafnræði og öryggi og að varðveita
velferðarkerfið eins og það snýr að
sveitarstjórnunum einnig að halda
uppi félagslegum framkvæmdum.
Ég held að e.t.v. hafi sjaldan verið
meiri þörf á en nú að félagshyggju-
menn haldi vörð um það sem áunnist
hefur í velferðarríki til lands og
sjávar, bæði í sveitarstjórnum og á
landsvísu. Án þess þó og steypa
sveitarstjórnum eða stjórnvöldum í
öll mál. Einstaklingurinn á líka sinn
rétt og skyldur.
Það gerir enginn betur en Fram-
sóknarflokkurinn að rata þessa milli-
leið.
Heldur þú að úrslit sveitarstjórn-
arkosninganna geti koniið til nieð að
hafa áhrif á stjórnarsamstarfíð og
væntanlegar þingkosningar?
- Ég hygg að mjög líklegt sé að
stjórnarflokkarnir meti stöðu sína
eitthvað á grundvelli sveitarstjórnar-
kosninganna. Hjá því verður aldrei
komist.
Mín skoðun er hins vegar sú, að
alþingiskosningar eigi að ráðasf af
öðrum sjónarmiðum. _ qó