Tíminn - 10.05.1986, Blaðsíða 16

iníffiíT
Auglýsing
um aðalskoðun bifreiða, bifhjóla og léttra
bifhjóla í Seltjarnarneskaupstað og Kjósar-,
Kjalarnes- og Mosfellshreppum 1986
Skoðun fer fram sem hér segir:
Seltjarnarnes:
Þriðjudagur 20. maí
Miðvikudagur 21. maí
Fimmtudagur 22. maí
Skoðun fer fram við félagsheimilið á Seltjarnarnesi
Kjósar-, Kjalarnes- og Mosfellshreppar:
Mánudagur 26. maí
Þriðjudagur 27. maí
Miðvikudagur 28. maí
Fimmtudagur 29. maí
Skoðun fer fram við Hlégarð í Mosfellshreppi.
Skoðað verður frá kl. 8.00-12.00 og 13.00-16.00, alla
framantalda daga á báðum skoðunarstöðunum.
Festivagnar, tengivagnar og farþegabyrgi skulu fylgja
bifreiðum til skoðunar. Við skoðun skulu ökumenn
leggja fram fullgild ökuskírteini. Sýna ber skilríki fyrir
því að bifreiðagjöld séu greidd, að vátrygging fyrir
hverja bifreið sé í gildi og að bifreiðin hafi verið Ijósastillt
eftir 1. ágúst s.l. Athygli skal vakin á því að skráningar-
númer skulu vera læsileg.
Vænræki einhver að koma ökutæki sínu til skoðun-
ar á auglýstum tíma, verður hann látinn sæta
sektum samkvæmt umferðarlögum og ökutækið
tekið úr umferð hvar sem til þess næst.
Þetta tilkynnist öllum þeim, sem hlut eiga að máli.
Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi,
Sýslumaðurinn í Kjósarsýslu
7. maí 1986
Einar Ingimundarson
Ritari
Utanríkisráðuneytið óskar að ráða starfsmann til
aðannasttelex- ogtelefaxþjónustu í ráðuneytinu.
Til greina kemur að skipta starfinu þannig að um
tvö hálfs dags störf verði að ræða.
Launakjör eru samkvæmt launakerfi ríkisins.
Eiginhandarumsóknir með upplýsingum um aldur,
menntun og fyrri störf, sendist utanríkisráðuneyt-
inu, Hverfisgötu 115,105 Reykjavík, fyrir 21. þ.m.
Utanríkisráðuneytið
9. maí 1986
m LAUSAR STÖÐUR HJÁ
UrJ REYKJAVIKURBORG
Reykjavíkurborg vill ráða starfsfólk til eftirtalinna
starfa. Starfskjör samkvæmt kjarasamningum.
Viðskiptafræðingur
Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar óskar að
ráða viðskiptafræðing í fjármála- og rekstrardeild.
Hér er um að ræða nýja stöðu sem mun hafa að
viðfangsefnum innra eftirlit varðandi fjárhagsað-
stoð og umsjón með rekstri stofnana í þágu
aldraðra ásamt verkefnum á sviði tölvuvæðingar.
Þetta er fjölbreytt starf sem gefur góða reynslu og
vinnuaðstaða er góð.
Upplýsingar gefur yfirmaður fjármála- og rekstrar-
deildar í síma 25500.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds
Reykjavíkurborgar Pósthússtræti 9, 5. hæð á
sérstökum umsóknareyðublöðum sem þar fást
fyrir kl. 16.00 þriðjudaginn 20. maí nk.
Kópavogsbúar
Munið kaffisölu Mæðrastyrksnefnd-
ar kl. 16.00 sunnudag í Félagsheimil-
inu.
Kvenfélagasamband Kópavogs
16 Tíminn
llliíllllllllllllllHlllllll MINNING
Laugardagur 10. maí 1986
Pétur Lárusson
Fæddur 23. mars 1892
Dáinn 4. maí 1986
Þann 4. maí s.l. andaðist á sjúkra-
húsinu í Keflavík Pétur Lárusson til
heimilis að Suðurgötu 15, Keflavík.
Pétur var Skagfirðingur, ólst upp í
Skarði, Skarðshreppi, Skagafjarðar-
sýslu í stórum systkinahóp, en for-
eldrar hans voru Sigrfður Björg
Sveinsdóttir og Lárus Stefánsson. A
æskuárum hans voru oft erfið lífs-
skilyrði og urðu börn þess tfma að
vinna hörðum höndum og oft eins og
geta hvers og eins leyfði. Þessi
uppeldisáhrif mörkuðu sterk og á-
kveðin viðhorf hans til lífsins.
Pétur giftist eftirlifandi konu sinni
Kristínu Danivaldsdóttur frá Litla-
Vatnsskarði í Austur-Húnavatns-
sýslu 1926. Þau hófu búskap á Ing-
veldarstöðum í Skarðshreppi og
bjuggu þar í eitt ár, en fluttu þá að
Steini í sama hreppi, þar sem þau
bjuggu til 1946, að þau brugðu búi
og fluttust til Keflavíkur, þar sem
þau byggðu myndarlegt hús að Sól-
vallagötu 32. Börn þeirra eru: Hilm-
ar Pétursson fasteignasali, Jóhann
Pétursson skipstjóri, Kristján Pét-
ursson deildarstj., Páll Pétursson
fiskiðnfræðingur og Unnur Péturs-
dóttir læknir, en þau tvö síðast
nefndu eru búsett í Bandaríkjunum.
Pétur starfaði mörg ár við skipa-
smíðar í Keflavík, en síðustu starfs-
árin var hann húsvörður við barna-
skólann að Skólavegi í Keflavík.
Hundruð ungmenna og kennara á
Suðurnesjum minnast veru sinnar
hjá Pétri í skólanum. Hann leit á
börnin, sem þau væru hans eigin.
hlýja, gleði og sérstök umönnun f
umgengni við þau var með þeim
hætti, að þau kölluöu hann ata. A
merkisafmælum fékk hann fjölda
afmæliskveðja frá þessum ungmenn-
um, þau héldu tryggð við hann þó
mörg þeirra væru komin til fullorð-
insára. Foreldrar þessara barna og
kennarar skólans kunnu vel að meta
þessa frábæru umhyggju hans fyrir
börnunum ekki síst í slæmum vetrar-
veðrum, þá varð Pétur ávallt að vera
vissum að þau kæmust heim til sín.
Samviskusemi, heiðarleiki og
hjálpsemi áttu ríkan þátt í hans
lífsstarfi. Engum mátti hann skulda
neitt, allt varð að greiðast á skilvísan
hátt. Pétur var kraftakarl, hand-
verksmaður góður og víkingur til
frá Skarði
verka. Haft var að orði hve frábær-
lega hann sá um viðhald og umsjón
gamla Barnaskólans í Keflavík.
Pétur unni íþróttum og var áhuga-
maður um allt sem laut að heilbrigð-
um lífsháttum, enda bindindismað-
ur. Allt fram í andlátið reyndi hann
sem best að fylgjast með íþróttum,
heilbrigð sál í hraustum líkama var
kjörorð hans, enda vel þess meðvit-
andi af eigin reynslu uni gildi þess.
Kristín kona hans var honum
traustur förunautur á langri lífsleið.
Á þeirra heimiii ríkti gestrisni og
einstakur hlýhugur mætti hverjum
þeim, sem að garði bar. Þau eignuð-
ust marga góða vini, sem alltaf héldu
tryggð við þau. Að eiga slíka konu
að lífsförunaut var Pétri ómetanlegt
sérstaklega á erfiðum tímum þeirra
fyrstu búskaparára og nú síðustu
mánuðina reyndi hún eftir bestu
getu að heimsækja hann nær daglega
á sjúkrahúsið, enda þótt hún ætti við
sjúkleika að stríða.
Pétur var alla tíð mikill framsókn-
armaður, hann trúði á hugsjónir og
starfsemi samvinnustefnunnar.
Hann fylgdist vel með pólitík og gat
verið harður andstæðingur ef honum
fannst ódrengilega vegið að flokks-
mönnum sínum. Hann gegndi ýms-
um trúnaðarstörfum fyrirFramsókn-
arflokkinn á yngri árum m.a. var
hann einn af stofnendum Framsókn-
arflokksins í Skarðshreppi.
Allir ættingjar og vinir þeirra
hjóna, sem átt hafa langa og gæfu-
ríka samleið með þeim sakna þessa
dugmikla heiðursmanns, en minn-
ingarnar um hann standa áfram og
þær eiga eftir að varða veginn urn
langa framtíð. Kristínu móður-
ömmu og langömmu vottum við
okkar innilegustu samúð og óskum
henni blessunar.
Ættingjar
í dag er til grafar borinn Pétur
Lárusson húsvörður, Suðurgötu 15,
Keflavík. Með honum er genginn
mikill og merkur starfsmaður.
Það er ekki ætlun okkar að rekja
æviferil hans hér, heldur að minnast
góðs manns og ötuls starfsmanns,
sem við hjónin áttum kost á að
kynnast og starfa með þegar hann
var húsvörður í gamla skólanum við
Skólaveg.
Pétur var mikill félagshyggjumað-
ur, glaðlyndur og hjartahlýr, vor-
maður í þessa orðs fyllstu merkingu.
Hann var mikill ræktunarmaður,
sem gladdist yfir gróandanum og
naut þess að rækta og hlúa að
nýgræðingi, hvar sem hann var að
finna. Hann naut þess að fylgjast
með vorkomunni og sjá náttúruna
lifna að nýju. Nýgræðingur vorsins
er bóndanum jafnan svo mikilvægur.
í jarðrækt og búskap voru rætur lífs
hans. En Pétur fann að það er fleiru
hægt að hlúa að en nýgræðingi
jarðar. Sem húsvörður skóla, með
ungviðið í kringum sig, var hann
kominn í starf, sem hentaði ræktun-
armanninum, sem vildi byggja upp
og hlúa að ungviði sem var að vaxa
og þroskast. Hér naut hann sín þó á
öðru sviði væri. Hann var ætíð
reiðubúinn að veita aðstoð, hlýr og
uppörvandi sem faðir eða afi við alla
sem til hans leituðu. Fyrir kennara
og stjórnendur skóla er mikilvægt að
hafa slíkan mann sér til aðstoðar,
hjálpsaman og hjartahlýjan. Pétur
lagði metnað sinn í það að bregðast
aldrei í neinu sem honum var til
trúað, enda bar skólahúsið sem hann
sá um, þess ljósan vott. Gott væri að
eiga marga slíka menn.
Við hjónin kveðjum hann með
virðingu og þakklæti. Við vottum
hans ágætu eiginkonu, Kristínu
Danivalsdóttur, okkar dýpstu samúð
og svo og börnum hans, mökum
þeirra og afkomendum.
Aðalbjörg Guðmundsdóttir
Rögnvaldur J. Sæmundsson
Unnur Jónsdóttir
Fædd 26. ágúst 1923
Dáin 29. apríl 1986.
Fregnin um lát Unnar barst mér
eins og kaldur skuggi á björtum
vordegi. En minningarnar um Unni
verða alltaf bjartar. Þær eru tengdar
vori æsku minnar.
Ég minnist Unnar þegar hún var
kaupakona hjá foreldrum mínum á
æskuheimili mínu Dröngum á
Skógarströnd. Hún var björt eins og
sólargeisli með ljóst, liðað hárið
niður á bak. Hún var létt í spori og
kvik í hreyfingum. Bjartur hlátur og
ljómandi lífsgleði fylgdi henni hvar
sem hún fór. Okkur krökkunum var
hún ætíð sem besti félagi og vinur.
Það var alltaf tilhlökkunarefni þegar
von var á Unni til lengri eða skemmri
dvalar.
Unnur var dóttir hjónanna Jóns
Laxdal og Kristjönu Ingiríðar Kristj-
ánsdóttur. Hún var elst af 7 systkin-
um og eina stúlkan í hópnum. Má
því nærri geta að snemma hefur hún
þurft að taka til hendi með 6 yngri
bræður sér við hlið. Það hefur þá
komið sér vel að Unnur var létt á
fæti og viljug til verka.
Það er ekki ætlun mín að rekja hér
æviferil Unnar. Því miður urðu spor
hennar ekki alltaf létt um dagana því
hún átti um margra ára skeið við
vanheilsu að stríða.
Ég vil aðeins þakka Unni með
þessum fátæklegu línum fyrir þær
stundir sem við áttum saman. Einnig
vil ég flytja kveðjur og þakklæti
foreldra minna fyrir vináttu og
tryggð fyrr og síðar. Móður Unnar,
bræðrum og fjölskyldum þeirra
sendum við samúðarkveðjur.
Ég vil ljúka þessum orðum mínum
með broti úr Viðlagi eftir Guðfinnu
Jónsdóttur frá Hömrum.
Úr djúpinu stígur Ijóðsins Ijóð,
er lygnir við strönd og grœði.
Þótt skyggnist um heima skuggans örn
og skýjum vestursins blœði,
má heyra vonfagurt vængjatak,
- það er viðlag í dagsins kvœði.
Þá kveður sér hljóðs vort hjartaslag
í heilagri bœn og trega,
þá kveða álftir í sárum söng
við silfurblik ölduvega.
Og allt er í viðlagsins gimstein greypt
og geymist þar eilíflega.
Úr djúpinu stígur lífsins Ijóð
og leiftrar i kvöldsins hljóði.
Er skyggnist um heiminn Heljar örn
og himinninn grœtur blóði
fœr mannssálin hvítan vœng og veit:
Hún er viðlag í drottins Ijóði.
Guð blessi minningu Unnar.
Krístjana E. Guðmundsdóttir
frá Dröngum.
Hver veit nœr reynist of þung sú dögg sem drýpur,
sem drýpur svöl á krónu fíngerðs blóms?
Hver skynjar hugarstríð þess á kné krýpur,
í köldu húmi í fjötrum skapadóms.
Hve sárt, er bresta í hörpu bjartir strengir
og brosmild sunna felur sig bak við ský.
Hve sárt, er í þjáning, fœst ei líknsemd lengur,
og leggst á brjóstið harmur þungur sem blý.
Á œfimorgni fórstu til fundar við vorið
með fögnuð í lutg og trú á bjartan dag.
Að blómum lékstu, sem breiddu sig yfir sporið
og brosandi gáfu vonir um gœfuhag.
En oft er stutt milli skins og skúra falla,
og sköpin dulúðug, órœð og breytileg.
Tjaldið fellur, - við þáttaskil klukkur kalla
kominn er morgunn, - og lagt á hinn nýja veg.
Hugir vina þér fylgja til friðarheima,
fegursta vori heilsa þú nú mátt.
Víðernið opnast, - um gróðurlönd geislar streyma
- í geislanna brosi veitist fró og sátt.
(1. maí, 1986, Jórunn Ólafsdóttir)
Kveðja frá vinum á Sjúkrahóteli Rauða kross Íslands