Morgunblaðið - 28.11.2007, Blaðsíða 19

hreyfing
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. NÓVEMBER 2007 19
Kristján Bersi Ólafsson skrifar:„Matthías Þórðarson
þjóðminjavörður gaf á sínum tíma
út heildarsafn með verkum Jónasar
Hallgrímssonar ásamt ævisögu
hans. Þegar sú bók kom út orti Jón
Helgason um hana þessa vísu:
Íslensku skáldin ástmey firrt
angurmædd súpa á glasi.
Lognast svo út af lítilsvirt
frá lífsins argaþrasi.
Um þeirra leiði er ekkert hirt,
allt er þar kafið grasi.
– Síðast er þeirra saga birt
samin af Matthíasi.
Matthías kom aftur við sögu
Jónasar löngu síðar þegar
heimflutningur jarðneskra leifa
skáldsins komst á dagskrá. Í því
máli kom Sigurjón Pétursson á
Álafossi einnig mikið við sögu en
hann tók kassann með beinunum
ófrjálsri hendi og fór með hann
norður í Öxnadal. Þá orti Ólafur
Briem á Laugarvatni þessa vísu í
framhaldi af vísu Jóns:
Bjuggu menn engan bautastein
bragarins æðsta þjóni.
Hvorki bar lauf né heldur grein
haugurinn illa gróni.
Seinna menn fóru og sóttu hans bein
og sendu þau heim að Fróni.
Standa þau nú í stofu ein,
stolin af Sigurjóni.“
VÍSNAHORNIÐ
Af beinum og ástmey
pebl@mbl.is
Eftir Björgu Sveinsdóttur
Ég hef mjög ákveðnar skoðanir áþví hvernig sundbolur „til að
synda í“ á að vera. Hann á að ná yfir
mjaðmasvæðið, hafa breiða hlýra
sem alls ekki falla niður af öxlunum,
hann á ekki að vera með klofsaum,
og helst verður að vera eitthvað sem
heldur honum saman hátt í bakið.
Svo er það efnið.
Sú var tíðin að venjulegur sund-
bolur varð gegnsær á viðkvæmum
stöðum á einu ári. Ég var lengi
óhress með litla endingu þeirra eða
uns ég keypti mér sundbol úr „end-
urance“-efni. Þá fór ég fyrst að
sakna efnis sem teygðist óendanlega
þegar það var blautt. Ég stóð mig
jafnvel að því að gera tilraun til að
smokra mér í þurran bolinn áður en
ég fór í sturtuna til að sleppa við
barninginn við bolinn blautan, en
samviskan … Enn þremur árum síð-
ar sér ekki á efninu. Allir eru í nýj-
ustu tísku og ekki ég.
Við nákvæma skoðun má sjá að
saumar eru farnir að daprast og gott
ef ekki eru komnir blettir á bakið
eftir sumarfríið og vatnshelda sól-
arvörn nr. 60. Ég ákvað að velja mér
nýjan bol. Að lokum stóð valið milli
tveggja, sem voru svipaðir útlits
nema annar var úr mjúku, vel teygj-
anlegu efni, nokkuð heill, og hinn var
með miklu af grennandi saumum að
framan og stillanlegum hlýrum og
það stóð Speedo sculpture á honum.
Þótt sá mjúki væri þægilegri var ég
jú formaðri í hinum síðarnefnda og
hugsaði ég með mér að úr því að efn-
ið væri ekki „endurance“ þá yrði
þægilegt að komast í bolinn blautan
þrátt fyrir aðskorið sniðið.
Svo hófst sundferðin í nýja boln-
um. Það var fínt að fara í bolinn
blautan í sturtunni, ekkert mál með
það. En hvað var þetta … hmm? Bol-
urinn byrjaði að safna í sig vatni og
belgjast út milli fóta mér og svo að
síga að aftan. Í snarhasti sleppti ég
vatninu út, dreif mig úr bolnum og
leitaði að plasti sem væri skýring, en
það var ekkert plast. Ég vatt bolinn
nokkrum sinnum og fór í hann aftur,
líklegast var of mikil steining í efn-
inu. Alveg sama. Jaa, þetta hlýtur að
lagast í klórvatninu, hann mýkist
upp, bolir eru auðvitað ekkert hann-
aðir til að standa í þeim í sturtu,
hvað veit ég? Það er gaman að vera í
formandi sundbol. Svo hóf ég sundið.
Um leið og ég ýtti mér frá bakkan-
um upplifði ég alveg nýja tilfinningu.
Það var eins og köld laugin fyllti
sundbolinn, og það sama gerðist í
næsta sundtaki og einnig þarnæsta.
Sundtökin voru eitthvað svo mátt-
laus, ég komst ekkert áfram. Ég
synti baksund og hugsaði að þetta
væri bara ekki svona. Hver hefur
heyrt um svona? Bolurinn virkaði
fínt í baksundi. Ég prufaði aftur
bringusund; sama. Ég stytti í hlýr-
unum uns hálsmálið var komið upp
undir höku. Alveg sama. Bolurinn
belgdist út og þegar ég kíkti niður
var ljóst að ég leit út fyrir að vera í
skálastærð D+ og nokkuð fram-
stæð. Ég þreifaði um magann og
togaði í efnið og viti menn, bolurinn
var tvöfaldur að framan. Ég ákvað
að hugsa mjög jákvæðar hugsanir.
Sko, þetta er eins og að synda með
dragsegl, ný uppfinning, bara eins
og að hlaupa með lóð á fótum. Ný
æfing og til að bæta sundstílinn að
kreista að sér frambungurnar í öðru
hvoru sundtaki. En á 5. ferð þraut
mig s.s. orkuna sem dugir vanalega í
10 ferðir í Kópavogslaug og hætti.
Þegar upp úr kom leit ég í speg-
ilinn og hugsaði hvort gott útlitið
væri þess virði að upplifa svona
sundferð aftur, en það sem blasti við
var að öll „formun“ var úr sögunni.
Þegar heim kom skoðaði ég miðann
sem fylgdi bolnum mjög vel. Á glær-
um miða var eitthvað D og undir því
með litlum stöfum cup. Síðar sagði
mér einhver að þetta væri eins og
með push up-sokkabuxur. Svona boli
þyrfti að kaupa a.m.k. 2 númerum of
litla. Ég hef reynt að bjóða systrum
mínum bolinn sem sundlaugar-
bakkabol en þær fara bara að hlæja.
Með dragsegl í sundi
Teikning/Andrés
Enn stækkar
Iðnaðargeirinn með skráningu
SCF Technologies
omxgroup.com/nordicexchange
Fjarskipti
UpplýsingatækniVeiturHráefni
Nauðsynjavörur
Neysluvörur Orkuvinnsla Heilbrigðisgeiri
Iðnaður
Fjármálaþjónusta
Við bjóðum SCF Technologies velkomið í Nordic
Exchange. SCF Technologies þróar og selur einstaka
háþrýstitækni sem er notuð til að endurbæta ýmis
konar afurðir og auka framleiðni. SCF Technologies
verður skráð í Noridc Exchange í Kaupmannahöfn
þann 28. nóvember. SCF Technologies flokkast sem
smærra félag og tilheyrir Iðnaðargeira.