Menntamál - 01.03.1935, Blaðsíða 68

66
MENNTAMÁL
Tóiilistarmeiining.
Formáli. Skólamenntun er nú orÖin
þáttur í uppeldi alls almennings, i staÖ-
inn fyrir aÖ vera áður undirbúningur
einungis fyrir embættismenn. ÞaÖ ligg-
ur í augum uppi, að því fleiri viðhorf
sem biða þeirra, sem í skólana ganga,
þess fjölbreyttari verða kennsluaðferð-
irnar að vera. Það er líka svo, að nýj-
ar kennsluaðferðir ryðja sér til rúms,
og er þess líka farið að gæta hjá okkur
hér á landi. Nú er reynt að skrifa náms-
bækur fyrir börn, í stað ])ess að tálga
holdið af bókunum handa lærðu skólunum, og fá svo börnun-
um beinagrindina. Svo er námið gert að starfi, miklu meira eu
verið hefir. Þó að það valdi deilum, getur það þó varla dulizt,
þegar betur er að gáð, að hér er um framför að ræða. Enda
gætir breytinganna í svo að segja öllum námsgreinum. Þó
er ein námsgrein hér hjá okkur, sem enn er kennd með líku
lagi og fyr. Það er söngurinn. Sönglistin hefir verið nefnd
drottning listanna, og hún á að vera það í skólunum eins og
annars staðar. En i skólunum okkar hefir söngurinn verið
hornreka. Hann hefir jafnvel ekki verið talinn með öðrum
almennilegum námsgreinum. Kennaraefnum hefir verið það
í sjálfsvald sett, hvort þeir byggju sig undir að geta kennt
söng eða ekki, en allar aðrar námsgreinar verða þeir að geta
kennt, og eru þær þó svo margar að ýmsum þykir nóg um,
])ví að vitanlega eru undirstöðunámsgreinar lestur, skrift og
reikningur og ekki fleiri. Þær eru lyklarnir að öllu bóknámi.
Það er erfitt, og ekki hægt, að gefa mönnum á unga aldri
inn þann skammt af sögú, landafræði, náttúrufræði o. s. frv.,
sem nægir þeim alla æfi. En jafnhliða sjálfsagðri æfingu í
lestri, skrift og reikningi er hægt að opna þessa heima fyrir
Páll Halldórsson.