Kirkjuritið - 01.04.1947, Side 19

Kirkjuritið.
Biblíumyndir.
105
Nei. Að „liuldum dómi Guðs“ tók græna Iréð við
storminum.
Hið græna tréð var lirakið og hrist,
hér af það visna blómgaðist.
Yér stöndum liér frammi fyrir hinni miklu ráðgátu,
Gyðingum hneyksli, beiðingjum heimsku.
„Gyðingar“ nútímans, margir liinir ábugasömu menn
um „andleg mál“, lineykslast á boðskap krossins: Sak-
laus devr fyrir sekan, hvaða réttlæti er i því? Græna tréð
er „hrakið og hrist“ fyrir það visna, til þess að það megi
blómgast. Þetta er hneykslanleg albeimsstjórn.
En „beiðingi“ nútímans, hinn áhugalausi, fellst ekki
á þetta. Þetta er ekkert bneyksli, segir bann, þetta er
bara heimska, klára vitleysa. Við þekkjum lífsins og
þróunarinnar lögmál, að sá „fittasti“, sá fleygasti og fær-
asti lifir, en sjálfsfórnarinn er bjáni. Hann fellur eins og
hann á skilið.
Ég liorfi á þessar myndir i röð, og textana á móti: Hin
lieilaga kvöldmáltíð, — Jesús í Getsemane, — Sálarstríð
Jesú, — Svikakoss Júdasar, — Húðstrýkingin, — Þvrni-
krýningin, — Sjáið manninn, — Jesús lmigur undir kross-
inum, — og svo sjálf krossfestingin.
Hnevksli. — Heimska.
Postulinri segir nei, heldur „kraftur Guðs og speki
Guðs“.
Hér er erfitt að ræða með rökum, enda þurfum vér
ekki að færa rök frekar en barnið þarf að rökstyðja löng-
un sína lieim til mömmu.
Píningarsaga Jesú Krists gefur eftir því, livernig vér
leitum.
Hramblátum gefur hún steina fyrir brauð. Hún gefur
spekimönnum þessarar aldar fagra sögu af manni, sem
kom með ljómandi fallega kenningu og lét líf sitt heldur
en bregðast köllun sinni, sögu, sem ekki tekur fram öðr-
rim sögum liliðstæðum. Dauði Jesú er lítið fegurri en
Kirkjuritið. 8