Kirkjuritið - 01.04.1947, Qupperneq 31

Kirkjuritið.
Frumgróðinn.
117
unnar, en hin til myrkurs og dauða, svívirðingar og glöl-
unar“. Fyrir starf ötulla boðbera sannleikans, sem fctað
iiafa í fótspor ]>ess ótrauða frumherja sannleiksleitarinn-
ar, hefur það áunnizt, að kenningin um eilífa útskúfun
er nú af flestum talin meðal þeirra ljótu lærdóma, sem
áður þjökuðu samvizkum mannanna. Þótt lieyrast kunni
enn einstök rödd, sem vísar meðhræðruin sínum nið-
ur til þess neðsta og heitasta, og þá helzt úr liópi nokk-
urra þeirra, sem til andlegrar forystu þykjast fallnir, þá
er sú rödd, sem betur fer lijáróma i hoðskap íslenzku
kirkjunnar og fær ekki almennan hljómgrunn meðal
íslenzks safnaðarfólks yfirleitt. Vér skoðum nú lifið al-
mcnnt sem eina heild, bæði liérna megin og hinum meg-
in við fortjald dauðans, og berum í brjósti þá von lil
cilífrar elsku almáttugs Guðs, að liann muni að lokum
draga alla til sín, með ómótstæðilegu afli kærleika síns.
Vér vitum, að eflir dauðann er maðurinn til að byrja
með harla líkur því, sem sálarþroski hans var fyrir dauð-
ann, og að margra muni híða þar hörð harátta og erfið
leil upp til meira ljóss og nánara samræmis við lögmál
elskunnar, og vér treystum því, að í þeirri leit muni
mönnum gefast leiðsögn kærleiksríkra hjálpenda, er finna
sæluna í þvi að leggja sig niður við að hjálpa þeim, sem
skemmra eru á veg komnir. Þannig verður dauðastundin
oss ekki eins skelfileg, og von vor til framlífsins bjartari,
en um leið vakin hvöt til þess, að verja vel jarðlífinu til
undirbúnings undir liið komanda, þar sem vér vitum, að
hver verður að sæla afleiðingum breytni sinnar, hver sem
hún hefir verið, og ekkert nema fvrirgefandi elska í sam-
i’æmi við elsku alföðurins getur opnað mönnunum lcið
til að hagnýta sér fyrirgefandi hjálp Guðs, sem æ stend-
Ur til hoða hverjum þeim, er þegið getur.
Þannig hirtist oss framháldslífið, sem Kristur hefur
sannað fyrir oss í upprisu sinni sem frumgróði liinna
sofnuðu, í ljósi liinnar björtu samtíðar vorrar. Vér meg-
um sannarlega gleðjast á páskahátíðinni, og iofa Guð