Kirkjuritið - 01.04.1947, Qupperneq 48

April-Júni.
Séra Ásmundur Gíslason præp. hon.
f. 21. ág. 1872, d. 4. febr. 1947.
Það var vinum séra Ásnumd-
ar mikil gleði, að bók Iians „Á
ferð“ kom fvrir almennings-
sjónir nokkru áður en hann
kvaddi þennan heim. í bóK
þessari er mörgu lýst á hinn
fegursta bátt. En bókin lýsir
einnig mjög vel höfundinum.
Það greip mig gleðikennd, er
ég Jas kaflann, er nefnist
„Skógurinn". Eg las með at-
liygli, og var sem ég heyrði
um leið liinn þróttmikla og
milda róm séra Ásmundar. Eg
kannaðist svo vel við séra
Séra Ásmundur Gislason
præp. hon.
Ásmund, er liann lalar um gamla manninn, sem situr í
skjóli trjánna og hvílir sig i mjúkri laufhrúgunni. „Það
sækja að lionum gamlar minningar. Þótt margar þeirra
séu dapurlegar, blika þó alllaf einhverjar skærar stjörn-
ur gegnum skýjarofin, sem varpa birtu á umhverfið fyrir
augum bans.“
Þarna sé ég séra Ásmund. Hann sá alltaf skærar stjörn-
ur blika gegnum skýjarofin. Þessvegna var gleðin alllaf
i fylgd með honum, og bros vináttu lians varpaði birtu
á braut bans og samferðamennina.
Með gleði bar hann fram játninguna: „Állt bið fagra
er augað lítur, andinn hvað sem dýrðlegt veit, alla sælu’
er hjartað blýtur, lierra, skóp þín elskan heit.“
Angu lians litu fegurð vorsins og sumarsins. En hann