Kirkjuritið - 01.04.1947, Qupperneq 86

172
Benjamín Kristjánsson:
Apríl-Júní.
rifta meyjarmálunum. Átti hann fjölda barna viö ýms-
um konum, er öll voru fríð og vel mennt1) Sonur hans
var Páll, djákn, er drukknaði fyrir norðan Stað í Noregi
1216 og mjög var harmdauður frændum sínum. Allir
iiafa þeir frændur numið lærdóm sinn í Odda og senni-
lega fleiri ættingjar, eins og t. d. Ólafur prestur Þorvarðs-
son, dóttursonur Sæmundar fróða, Eyjólfur Jónsson Loð-
mundssonar frá Odda, Kriströður prestur Einarsson, son-
arsonur Jóns Loftssonar, og Jón Ormsson Breiðbælings,
sem veginn var með föður sínum. Vilhjálmur Sæmunds-
son (d. 1273) hjó móti Haraldi, bróður sínum, í Odda,
og getur Sturhmgu saga hans nokkrum sinnnum, lielzt
við vopnaburð, og telur hann góðan bónda, sem þá bræð-
ur aðra. Vitum vér það aðeins af annálum og Árna
biskups sögu, að hann liafi prestur verið. Má vera, að
liann hafi ekki lekið upp kirkjuþjónustu fyrr en á efri
árum. En þetta sýnir, að líklegt er, að ýmsir fleiri Odda-
verjar hafi verið klerklærðir, þó að Sturlunga saga geti
ekki um það. Sjálfsagt hefir Snorri Sturluson numið all-
an prestlærdóm í Odda, þótt eigi sé þvi á lofti haldið af
honum né öðrum. En sýnt þvkir af ritum lians, að hann
liafi kunnað latinu og ef til vill grísku. Um hitt bera þessi
ril þó ennþá gleggri vott, hversu vel liann hefir kvnnt
sér þar norræna goðafræði, skáldskap, málfræði og sögu
Noregskonunga, og væri þess naumast að vænta, nema
þar hafi verið safnað sem flestum gögnum um þá liluti
og þeir gaumgæfnir af mikilli alúð. Hafa þeir bróður-
synir Snorra: Ólafur livítaskáld, sem var djákn að vigslu
og hinn lærðasti maður, og Sturla Þórðarson lögmaður,
sennilega báðir numið hjá lionum, og verður seint ofmet-
inn sá menningar- og bókmenntaarfur, sem rekja má
beint eða óbeint til skóla Oddaverja.
Enn settist fræðimaður af kyni Oddaverja á Oddastað,
þegar Árni biskup Þorláksson fékk Grími presti Hólm-
i) Sturl. II, 32; Bisk. I, 487.