Kirkjuritið - 01.04.1947, Qupperneq 95

Kirkjuritið.
Akraneskirkja 50 ára.
181
iniir liöfðu sótt, féll til grunna. Nú kom til hennar kasta,
að lihia að hinum særða við veginn,' er fallið liafði í ræn-
ingja liendur.
Þú kirkja Guðs í stormi slödd
Drag upp þín segl, og hátt við hún
lát hefjast krossins sigurrún.
Undir gunnfána sínum, merki liins heilaga kross, siglir
kirkjan um mannlífsins iiöf, lil þess að hjarga skipsbrots-
mönnunum mörgu, er hrutu bát sinn við feigðarklctt
sjálfselskunnar og ísjaka efnishyggjunnar, sem þjóðskáld-
M. J. kallaði vonarsnauðu vizkuna.
A liverjum sunnudegi kalla klukkur þessa Guðshúss
lJig til sín. Gegndu kalli þinnar andlegu móður og þakk-
aðu Drottni hoðið með gleði og seg af lijartans fögnuði:
i dag her mér að dvelja í liúsi þínu.
Nú hefur hlýja sóknarkirkjan þín sína aðra aldarhelft.
Og enn er það lilutverk hennar að ljá orði Krists, sakra-
mentinu og helgum athöfnum rúm, kyrrð og frið og lil-
beiðslustemningu, þar sem skarkali lieimsins er útilolc-
aður og mannsálirnar fá tækifæri til samstillingar við
hljónia, ljós og' líf æðri tilveru. — Og nú spyr þú sjálfan
l)Jg í dag: Hvað get ég gert fyrir kirkjuna mína? Hvaða
afinælisgjöf hezta get ég fært henni? Þá, að ég verði svo
goður sonur hennar eða dóttir i hlýðni og þjónustu, að
liún niegi verða hlutverki sínu vaxin, að færa mennina
1Jær Guði og mennina nær hvern öðrum í kristilegu
|Ji'æðralagi, að ég megi láta uppbyggjast sem lifandi steinn
1 andlegt liús.
Urottinn blessi þig, kirkja mín, afmælisharnið finnnt-
l|ga — og nú
„Drag upp þín segl, og liátt við hún
lát hefjast krossins sigurrún.“
Sigurjón Guðjónsson.