Búnaðarrit - 01.01.1945, Side 19
BÚNAÐARRIT
15
rétti nágrönnum sínum oft hjálparhönd, er einhvern
vanda bur að höndum á því sviði. Yfirleitt var það
mjög áberandi þáttur í fari Magnúsar sem bónda að
svna fulla viðleitni að hjálpa sér sjálfur af manndómi
og kjarki Um leið var það metnaður hans, að það ætti
bændastéttin að gera í sem flestu og á sem viðtæk-
astan hátt.
Hin síðari ár hafði Magnús tvö útbú, fyrst austur
i Flóa, keypti þar jarðarpart og ól þar geldneyti og
ungviði til þess að létta á heyjum og högum á Blika-
stöðum. Síðar rak hann nýbýlið Melavelli i Sogamýri
við Reykjavík. Rak hann það á þann hátt sem mjög
tiðkast umhverfis borgir erlendis. Hafði þar mest-
megnis fullmjólkandi kýr, en skipti við heimabúið um
gripi og fóður, eftir því sem hentaði. Ekki var trútt
um, að sumir menn hentu gaman að þessum búnaðar-
háttum, en fróðlegt er um það að hugsa, því að slíkur
skiptirekstur er einmitt það úrræði, er nota hefði átt
við mjólkurfrainleiðslu í nágrenni Reykjavíkur til
mikilla muna. Ef sá háttur hefði verið upp tekinn í
stórum stíl í tæka tíð, væri nú framleiðsla mjólkur í
nágrenni Reykjavíkur sennilega blómlegri heldur en
raun er á orðin.
V.
Ætla mætti, að með þessum hætti hafi búskapur
þeirra Blikastaðahjóna orðið þrotlaust strit, allt geng-
ið upp í vinnukergju og eril. Svo var þó ekki. Magnús
vildi, að vel væri unnið og reglulega, en um leið vildi
hann og sá fyrir því, að svo væri í hendur verkamanna
búið, að þeir gætu afkastað miklu og vel unnu starfi.
Sjálfur var hann mikill verkmaður, að hverju sem
hann gekk, og ótrauður að taka hin þyngstu tök með
mönnum sínum, — kom erfiði aldrei með lilédrægni
eða húsbóndavaldi af sér yfir á aðra. Þetta fundu flest-
ir, sem með honum unnu og fyrir hann, og virtu það.