Búnaðarrit - 01.01.1945, Page 99
BÚNAÐARRIT
95
desemher 1939. Fyrr á þvi ári hafði ég haft tækifæri til
þess að kynna mér nokkuð slíka starfsemi í nágranna-
löndunum og útvega nauðsynleg verkfæri til þess að
sæða sauðfé.
15. des. 1939 var hafizt handa. Sæði var tekið úr
Fagraness-Gul, 1. fl. verðlaunahrúti af þingeysku kvni,
eign Jóhanns Kristjánssonar bónda að Þóroddsstöðum
við Reykjavík. 6 ær frá Grafarholti í Mosfellssveit, sem
reynzt höfðu verið „að ganga“ þá um daginn, voru frjó-
dældar innan 1 klukkustundar frá frjótöku. Árangur
varð sá, að ærnar höfnuðust allar.
Síðan var undirbúinn leiðangur austur að Hrafnkels-
stöðum í Hrunamannahreppi, og flutt þangað sæði úr
þessum fyrrnefnda hrúti frá Þóroddsstöðum.
Á Mosfelli í Grímsnesi var um þessar mundir til
verðlaunahrútur af stofni, sem reynzt hafði vel gegn
mæðiveiki um nokkurra ára skeið, þrátt fyrir það að
aðrir fjárstofnar, sem til höfðu verið á bænum, strá-
féllu úr mæðiveiki. Þetta var talið heppilegasta kynið,
sem til náðist, og ákveðið að reyna að l'lytja þennan
stofn yfir á Skeið, Hreppa og jafnvel víðar, ef þess
væri nokkur kostur.
Voru nú farnar 3 ferðir að Mosfelli og í hvert
skipti teknir 4—6 sæðisskammtar úr Mosfells-Gul, en
svo var hrúturinn nefndur, gengið frá sæðinu til
geymslu og síðan lialdið af stað yfir í Hreppa eða
Skeið og frjódæling framkvæmd þar. Þessar ferðir
stóðu yfir í 12—18 klst. í hvert skipti. Aðstaða til
þessara starfa var að ýmsu leyti erfið og auk þess við
byrjunarörðugleika að etja. Var það til mikils léttis,
að heimilisfólkið á Mosfelli veitli ómetanlega aðstoð
við framkvæmd verksins, og svipað var að segja um
þá bæi, þar sem frjódæling fór fram. Alls staðar studdi
fólkið viðleitni þessa af fremsta megni.
Tafla II sýnir árangurinn af sæðisflulningum þess-
Um: