Búnaðarrit - 01.01.1945, Page 225
BÚNAÐARRIT
221
hrútum, þaðan. Það er mikil kynfesta í Eyhildarholts-
fénu og mjög miklir kostir, og það virðist vera í fram-
för enn, einkum virtist vöxtur hrútanna jafnari og þeir
lágfættari 1942 en 1938. Fremur fáir hrútar ættaðir frá
Eyhildarholli komu á sýningar í öðrum sveitum, og
mun það aðallega orsakast af því, að Eyhildarholt er
í fremur litlu einangrunarhólfi, sem mæðiveikivarn-
irnar banna að fé sé flútt úr eða í.
Ýmsir aðrir fjárstofnar í Skagafirði eru kostamiklir.
Hrútar frá Geldingaholti voru margir ágætir og suriiir
þeirra eklci lalcari en Eyhildarholtshrútarnir. Surnir
hrútar Jóns á Reynistað voru þolslegar, vænar og vel
gerðar kindur. Ágætir hrútar ættaðir frá Kjartansstöð-
um lengra fram af kyni Ásgeirs Jónssonar í Gottorp,
voru nokkrir sýndir, en sumir þeirra voru of gulir á
ull. Frá Valadal voru einnig sýndir góðir hrútar.
Yfirleitt eru hrútar í Skagafirði vænir og fjárrækt
þar í sýslunni með allmiklum blóma, þótt enn vanti
mikið á, að skagfirzkt fé sé jafnt og nægilega ræktað.
Austur-Húnavatnssijsla.
Tafla H gefur til kynna, hvaða hrútar hlutu I. verð-
laun í A.-Húnavatnssýslu.
Nokkrar framfarir virtust liafa orðið síðan 1938.
Fullorðnir hrútar vógu að meðaltali 85.2 kg 1938, en
90.9 kg 1942.
Eklci er hægt að benda á sérstaka fjárstofna, er beri
langt af öðrum i Austur-Húnavatnssýslu, en allmargir
mjög góðir hrútar eru til hér og hvar um sýsluna.
í Bólstaðarhlíðarhreppi voru hrútar Guðm. Sigfús-
sonar beztir, enda hefur fé lians og föður hans verið
miklum kostum búið um alllangt skeið.
í Engihlíðarhreppi voru þeir Óspakur á Neðri- Mýr-
um og Ljómi í Enni beztir, báðir mjög góðir hrútar.
Báðir I. verðlaunahrútarnir í Vindhælishreppi voru