Búnaðarrit - 01.01.1945, Síða 248

214
BÚNAÐARRIT
auknu framlagi úr ríkissjóði til jarðræktar næstu 10
árin til að koma á hjá sér og gera véltækt tún, sem
gæfi af sér allt að 000 hesta af töðu í meðalári. Þetta
fékkst ekki.
Það þarf vart að skýra það, að Iækkun landbúnaðar-
vísitölu fæst ekki með stórfelldri ræktun fárra manna
eða kaupstaða. Slíkt hefur lítil áhrif. Heldur er það
bætt aðstaða bænda-yfirleitt, sem þar kemur til greina,
og teldi ég þá leið ekki óhugsandi, — ríkið gæfi bænd-
um kost á að bæta aðstöðu sína með fullri aðstoð ríkis-
ins að ákveðnu marki á vissu árabili, og eftir þann
tíma yrði ekki tekin til greina í vísitölureikningi land-
búnaðarins aðstaða fyrir neðan það lágmark.
Það dylst ekki, að það yrði ótvírætt mikil lækkun á
vísitölu landbúnaðarins, ef ekki þyrfti að taka lakari
aðstöðu til greina hvað heyskap snertir, en hér hefur
verið benl til, og túnin væru nytjuð með nútima vél-
taekni.
Sama er að segja um aðrar jarðabætur, húsabætur
og véltækni, sem landbúnaðarmenn taka upp og geta
notað sér til aukins vinnuspárnaðar.
Allt þetta kæmi fram til lækkunar á vísitölu land-
búnaðarins, eftir þeim hætti, sem nú er upp tekinn um
verðlagningu gagnvart neytendum innanlands. Hækká
því tekjur bóndans Htið við umbætur í landbúnaðinum
af sölunni til neytenda innanlands, en verð vörunnar
lækkar á innlendum markaði.
Allar jarðabætur, sem miða að auknum afrakstri
og vinnusparnaði, verða }>vi til að kvkka verð til negt-
endanna.
En aukin þægindi, sem af umbótunum stafa, koma
i hlat bóndans og einnig lmgkvæmari sala á erlendnm
markaði.
Rélt væri að gera áætlun um, hver áhrif það hcl'ði á
visitðlu landbúnaðarins, þegar ákveðin lágmarks að-