Vera - 01.02.1989, Blaðsíða 11
Meö nýjum áherslum í kvennahreyfingunni hafa konur þó fariö
að gefa þætti saumaklúbba, eins og annarra samtaka kvenna,
meiri gaum. í þessari VERU er sjónum einkum beint að sauma-
klúbbum vegna þess aö þar birtist kannski skýrast áherslan á
samveruna, vináttuna og styrkinn sem konur sækja í hana.
Saumaklúbburinn er eina félagsformiö sem sumar konur finna sig
Tog jafnvel eina tækifæri þeirra til mannlegra samskipta utan fjöl-
skyldu og/eöa vinnu. Kvenfélög, góögerðarfélög kvenna, fagfélög
þeirra, stjórnmálasamtök og formleg hagsmunasamtök veröa aö
bíöa betri tíma. Sum þeirra síöartöldu eru keimlTk hliðstæðum
samtökum karla, en þó má finna merkilegar undantekningar, ekki
sTst ef fyrirmyndir eru ekki til staðar. Minna má á nokkurn árangur
af verl^falli „heimavinnandi" kvenna T Noregi (hér er orðið heima-
Allmörg dæmi eru til um klúbba
kvenna sem skýrt var tekið fram
færu ekki saumaklúbbar. Þeir
tu ýmsum nöfnum, svo sem
irty Old Ladies Club“ og nýrra
æmi er ,,Kvenrembufélagið“.
vinnan'di vTkkab þannig aö átt er viö konur sem taka verkefni ann-
ars staðar að, prjónaskap og fleira, og vinna heima). Samtök
kvenna geta tekið á sig annan svip en hliðstæð samtök karla, ein-
mitt vegna reynsluleysis þeirra í hefbundnum félagsmálum. Kon-
ur eru ekki eins bundnar af grónum hefðum og karlar. Uppbygging
formlegra samtaka kvenna er ITka oft töluvert frábrugðin þvT sem
gerist T hefðbundnum karlafélögum.
I þessari samantekt hefur meðal annars verið stuðst við rann-
sóknir Harrietar Holter, sem nefnd var í upphafi þessarar greinar.
Þótt lítið hafi verið skrifað um samtök og félagsnet kvenna má þó
vTöa sjá viðleitni T þá átt að skoða og skilgreina þátt félagsnetsins
í lífi kvenna og menningu. í nokkrar þessar heimilda hefur verið
gluggað lauslega auk þess sem ýmsar góðar konur hafa lagt mál-
inu lið, Þessi umfjöllun VERU verður vonandi til að beina athygli
einhverra að félagsneti kvenna.
Anna Ólafsdóttir Björnsson.
Klúbbinn sækja konurnar,
kátar herma sögurnar.
Gin upp glenna gráðugar,
greipum spenna terturnar.
Konur við kaffidrykkju og hannyrðir. Ekki er óliklegt, að verið sé að undir-
búa einhverja fjáröflun til velferðarmála.
Konur eru ekki eins bundnar af grónum hefðum og karlar. Uppbygging
formlegra samtaka kvenna er lika oft frábrugðin þvi sem gerist í karlafélög-
um. Kvennaframboð og Kvennalisti eru dæmi um þetta.
Félagsmerki ,,Dirty Old
Ladies“, kvennaklúbbs
þar sem bannað var að
vera með handavinnu og
átján striðstertur, en lagt
upp úr notalegum félags-
skap og góðum veiting-
um en ekki of fyrirhafnar-
miklum.
11