Vera - 01.02.1989, Side 13

Vinkonurnar úr saumaklúbbnum í 1. bekk i menntó
,,Nei nei — engin samkeppni eöa slíkt. Þetta er eins og annaö
hjá klúbbnum, óformlegt og engar kröfur um magn. En aö sjálf-
sögöu erum viö misgóðar aö skella upp veisluboröi. En þiö eruð
svo heppnar í kvöld því á þessu heimili er alltaf eitthvaö nýtt og
spennandi á boöstólum."
Þetta voru orö aö sönnu. Sest var til borös og við töldum rétt
aö skrásetja ekki meira af samtölum, heldur sitja meö þessum
skemmtilegu konum og njóta þessa gómsæta meðlætis sem viö
höföum þráö frá þvíaö barið varaö útidyrunum. Okkur finnst þaö
hinsvegar tilheyra eftir þetta viðtal aö birta eina uppskrift — sem
jafnframt mun verða fyrsta uppskriftin í Kvenfrelsisblaöinu Veru
(og þó víöar væri leitað T samskonar blöðum).
Og hér birtist svo uppskriftin, meö kærri þökk fyrir ánægjulega
kvöldstund við Þrastahóla.
Veröi ykkur að góöu.
Karamelluterta:
3 egg
1 bolli sykur
1 bolli saxaðar möndlur
Vi bolli súkkulaöi
1 bolli kornflex
1 tsk lyftiduft
Eggin og sykurinn þeytt saman. Þurrefnum blandaö saman viö.
Bakaðir 2 botnar (ca. 22 cm í þvermál) viö 200 gráöur í 20 mín.
Karamellukrem.
S.H./G.Ö.
13
... og þá
KLÖBBI
um og uppskriftunum (og hér koma hláturrokur...) En þiö skuluð
ekki láta ykkur detta í hug aö við séum einhver ómeðvitaður hóp-
ur. — Aö sjálfsögöu kryfjum viö minniháttar mál eins og heims-
málin — og þar meö talið valdajafnvægi austurs og vesturs, efna-
hagsvandann, hafnargerð að ógleymdum skattamálum. Og aö
sjálfsögðu liggja lausnirnar á borðinu, því eins og þiö Verukonur
vitiö þá blundar auövitað byltingin í saumaklúbbunum — og hún
étur aö sjálfsögöu ekki börnin sín."
Hafið þiö aldrei fengið nóg af hver annarri?
,,Nei — þaö er nú svo skrítið, aö þörfin fyrir að hittast er alltaf
til staðar, því meira sem liggur á okkur T starfi því meiri er þörfin
fyrir að slappa af. Þetta er nefnilega sá vettvangur sem viö köstum
af okkur hamnum og erum algjörlega viö sjálfar. Hér þurfum viö
ekki aö vera T neinum hlutverkum. Viö erum sem sagt alveg skil-
yrðislausar gagnvart hver annarri. Þaö er okkur einnig mjög mikil-
vægt aö sækja stuöning til hvor annarrar ef einhver persónuleg
vandamál koma uppá. Þá tölum viö einnig saman tvær og tvær og
auðvitað eru ITka mismikil tengsl á milli okkar eins og T öllum öör-
um vinkvennahópum. En viö vitum ITka jafnframtað ef slTkt kemur
uppá — þá stöndum viö saman sem ein væri og styöjum hvor
aðra."
Þegar hér var komið sögu, þá fórum viö aö gjóa augunum T átt
að kaffiborðinu. Þar var þetta indælis meðlæti. Stóra stundin var
að renna upp, viö orðnarsvangarog hápunkturallra saumaklúbba
á næsta leiti.
Viö vildum forvitnast um hversu mikið þessi klúbbur legöi upp
úr veitingum. Við höfðum auövitað heyrt að I sumum klúbbum
væri um algjöra samkeppni aö ræða — en hvaö segja þær: