Freyr - 01.03.2000, Qupperneq 40

að þeim búum þar sem úrbóta er
þörf.
- Veita ráð um stærð og staðsetn-
ingar hauggeymsla.
- Veita ráð um nýtingu á landi bú-
anna með tilliti til hámarksnotk-
unar búfjáráburðar.
- Veita ráð um staðsetningu og
nýtingu húsa með tilliti til lykt-
armengunar.
- Beita sér fyrir notkun á búfjár-
áburði til landgræðslu og skóg-
ræktar þar sem það getur átt við.
- Veita ráð um hverja aðra nýtingu
búfjáráburðar sem hagkvæm og
gagnleg kann að vera.
- Hvetja bændur til að uppfylla
reglugerðina að öllu leyti sem
allra fyrst.
- Beitaöðrumráðumsemþykjatil
þess fallin að koma þessum mál-
um í gott horf.
Á undanfömum ámm hefur verið
unnið að setningu reglugerða um
aðbúnað og heilbrigði búfjár og var
því lokið nú eftir áramót með út-
gáfu á reglum um aðbúnað sauðfjár
og geitfjár. Það hefur komið stöð-
ugt betur í ljós að góður aðbúnaður
búfjár stuðlar að betra heilbrigði
þeirra og þar með aukinni hollustu
og öryggi afurðanna. Jafnframt
skipar þetta meira jafnræði meðal
framleiðenda.
Vönduð vinnubrögð á þessum
sviðum stuðla að ánægðari neyt-
endum og hagkvæmari búrekstri
þegar til lengri tíma er litið. Urbæt-
ur sem gripið er til í kjölfar nei-
kvæðrar umfjöllunar áfalla og verð-
lækkana em dýrari þegar upp er
staðið.
Samþykkt samhljóða.
Útflutningsmiðstöð
landbúnaðarins
Búnaðarþing 2000 beinir því til
stjómar BÍ að kanna hvort stofnun
Utflutningsmiðstöðvar fyrir land-
búnaðinn geti leitt til frekari hag-
ræðingar og markvissari leiða til
markaðssetningar á íslenskum
landbúnaðarafurðum á erlendum
mörkuðum. Með þeim hætti má
nýta betur þá fjármuni sem notaðir
em til markaðssetningar.
í þessu sambandi minnir búnað-
arþing á ályktun um kjötsölu og
sláturhúsamál frá búnaðarþingi
1996, sbr. fylgiskjal Fl.
Samþykkt samhljóða.
Kjaranefnd
Fasteigna- og
brunabótamat í dreifbýli
Búnaðarþing skorar á stjómvöld
að leiðrétta hið fyrsta það grófa
misrétti sem felst í álagningu fast-
eignagjalda á landsbyggðinni, þar
sem gjaldstofninn er uppfærður til
markaðsverðs fasteigna á höfuð-
borgarsvæðinu. Um leið þarf að
endurskoða tekjustofna sveitarfé-
laga með tilliti til þeirrar lækkunar
á tekjum sem leiðrétting fasteigna-
gjaldanna leiðir til.
Þá beinir búnaðarþing því til
Fasteignamats ríkisins að hefja
þegar vinnu við nýtt brunabótamat
á fasteignum í sveitum á gmndvelli
þeirra breytinga sem gerðar vom á
lögum nr. 48/1994 um bmnatrygg-
ingar með lögum nr. 34/1999. End-
urmatinu verði hraðað svo sem
kostur er.
Greinargerð:
Með lögum um tekjustofna sveit-
arfélaga 1989 var sveitarfélögum
utan höfuðborgarsvæðisins veitt
heimild til að reikna fasteignaskatta
af skattstofni sem miðast við fast-
eignaverð í Reykjavík og nágranna-
sveitarfélögum óháð raunvemlegu
markaðsvirði fasteignanna.
Almennt er fasteignamat gmnd-
völlur að álagningu eignarskatta og
á höfuðborgarsvæðinu eru fast-
eignaskattar reiknaðir af sama
stofni, sem almennt er ætlað að
endurspegla markaðsverð fasteign-
anna. Á landsbyggðinni er skatt-
stofninn fundinn með því að marg-
falda fasteignamat viðkomandi
eignar til samræmis við það sem
vera myndi, ef eignin væri staðsett í
Reykjavík. Skatturinn er því reikn-
aður af margföldu raunverulegu
verðmæti, og því augljósara er
ranglætið, sem fasteignaverð á höf-
uðborgarsvæðinu hefur rokið upp
að undanfömu en lækkað að sama
skapi víðast hvar úti á landi.
í þessu fyrirkomulagi, sem bygg-
ist á 11 ára lagaheimild, kemur
fram ríkur vilji til að jafna tekju-
möguleika sveitarfélaga, auk þess
sem til þess mun hafa verið vitnað,
að hliðstæðar eignir þyrftu hlið-
stæða þjónustu sveitarfélagsins
hvar sem þær væm staðsettar.
Enginn vafi leikur á því að fast-
eignaskattur er skattur í skilningi
laga en ekki þjónustugjald, og það
hlýtur í það minnsta að orka tví-
mælis, hvort það standist gmnd-
vallarreglur stjómarskrár að við-
hafa mismunandi mat á fasteignum
eftir staðsetningu, þannig að sumir
þegnar landsins greiði skatt af raun-
verulegu verðmæti en aðrir af
margföldu verðmæti. Þessi mis-
munun er eitt lóð á þá vogarskál að
auka mun á lífskjörum fólks á
landsbyggðinni og höfuðborgar-
svæðinu.
Það er engu að síður ljóst, að fjár-
hagur margra sveitarfélaga á lands-
byggðinni stendur veikt, og því er
nauðsynlegt, um leið og álagning
fasteignaskatta verður leiðrétt, að
ákvarða sveitarfélögunum aukna
hlutdeild í opinberri skattheimtu.
Bændasamtökin hafa undanfarin
ár gagnrýnt framkvæmd brunabóta-
mats á húseignum, í sveitum, sér-
staklega eftir að endurmat fasteigna
hófst eftir lagasetningu 1994 og
leiddi almennt til stórhækkaðra ið-
gjalda, einkum á atvinnuhúsnæði.
Gagnrýnin beindist annars vegar að
því, að við brunabótamatið skyldi
ekkert tillit tekið til aldurs, ástands
eða nýtingar hlutaðeigandi hús-
eigna og hins vegar að virðisauka-
skattur skuli vera hluti af hinu
metna verðmæti, en hann myndar
að sjálfsögðu ekki kostnað við
byggingu atvinnuhúsnæðis.
Viðskiptaráðherra skipaði nefnd
1997 til að endurskoða viðeigandi
40 - FREYR 2/2000