Læknablaðið - 01.08.1959, Blaðsíða 14
8
um set og er i allt spýtt inn 30
—40 ml. af deyfiefninu. Veit
maður þá, að plexus hlýtur að
liggja í gegnum deyfilyfsvegg-
inn og því að dofna, þó ekki
hafi lánazt að hitta hann sjálf-
an. Hugsanlegt er líka, að nálin
liafi farið í gegnum taugarnar
þó ékki komi sársauki, hefir
hún þá liitt á hre>'fiþræði eina,
en ekki tilfinningabrautir.
Stundum kemur það fyrir,
þegar leitað ér fram að slagæð-
inni að stungið er á lienni, kem-
ur þá blóð úr nálinni, en ekki
kemur það að sök sé mjó nál
notuð. Hún er þá dregin út og
stungið inn litlu aftar. Ætíð
þarf að gæta þess, áður en spýtt
er inn, að sjúga upp i spraut-
una, svo maður geti varazt að
dæla inn í æð.
Komið getur fyrir, að nálin
LÆKNABLAÐIÐ
fari frarn hjá rifinu og inn í
pleurahol eða lunga og komi
loftbrjóst. Haldi maður nálinni
rnilli I. og III. fingurs og loki
henni með vísifingursgómi, er
lítil liætta á loftbrjósti (6.
mynd).
Þægilegast er að láta sjl. sitja
uppi, eða liggja uppi við herða-
dýnu svo liann hálfsitji uppi,
láta liann snúa liöfðinu frá
þeirri hlið, sem á að deyfa, láta
handlegg hanga og öxlina síga
niður, lmikast þá viðbein niður
á við og færist frá plexus. Lvfti
sjúkl. öxlinni, færist viðbein upp
á við og leggst vfir tauga-
strenginn, svo ekki verður að
honum komizt. Stundum hættir
sjúkl. við yfirliði, ef hann situr
uppi, má þá láta liann liggja
útaf. Er þá gott að leggja smá-
kodda undir herðar, láta liann
snúa h.öfði frá deyfingarstað og
gæta þess vel að viðbein sé dreg-
ið niður.
Gott er að nota hendur til
skiptis við ástunguna, eftir því
hvorn plexus skal deyfa. Sé um
vinstri handlegg að ræða, er gotl
að standa við vinstri hlið sjúkl.
og stinga með hægri hendi, en
skuli devfa þann liægri, er gott
að standa við hægri hlið og nota
vinstri hendi til stungunnar.
Þetta er auðlært, ef bvrjað er
á því strax, þó menn séu ekki
annars jafnvígir á báðar liendur,
en að sjálfsögðu er hægt að
nota sömu liöndina beggja meg-
in, ef mönnum er fyrirmunað
að nýta hina.
6. mynd.