Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 29

stÖr (C. nigrá) og sums staðar lítið eitt af hálmgresi (Calamagrostis neg-
lectá). Athugunarblettur Tab. IV. 5 er í þriðja gróðurstiginu. Þar eru
byrjunartegundirnar horfnar að mestu eða öllu. Klófífan er drottn-
andi, og hálmgresi áberandi, allmikið er af stinnustör (Carex Bigelo-
wii). Með öðrum orðum, hér er fullmyndaður brokflói, klófífu-hálm-
gresishverfi, sem rnjög er útbreitt í Hvítárnesi eins og áður er lýst. Á
lágum rimum, sem sums staðar eru við leirurnar, verður stinnastör (C.
Bigeloiuii) oft ríkjandi, stundum dálítið blandin grávíði (Salix glaucá),
enda eru þeir að jafnaði þurrari en flóasvæðið fyrir ofan.
Sömu myndunarröð gróðurlenda og hér hefur verið lýst má rekja
á Kaldadal við Brunnavatn eins og fyrr er getið. Þar byrjar vatnsnarfa-
gras við vatnið á leirunum, sem hverfur yfir í hrafnafífu-skriðlíngresis
hverfi og það síðan yfir í brokflóa.
Eftir þessum athugunum að dænta, mun mega fullyrða, að þar sem
flæðimýri skapast á leirblöndnu undirlagi í hálendinu, með þeim hætti,
sem nú hefur verið lýst, verði lokastigið brokflói. Hins vegar verði gul-
stararflói, þar sem vatnið staðnar ekki til fulls. Sé sandurinn tiltölu-
lega hreinn er klóelfting (Equisetum arvense) oft fyrsta tegundin, sem
nemur land, en síðan kemur hrafnafífan til sögunnar, það gróðurhverfi
mun í hálendinu oftast breytast í hálmgresis-mýri á þurrari stöðunum
en í brokflóa, þar sem blautast er. Á láglendi breytist það hins vegar
í gulstararflæðimýri. Eftirfarandi tafla sýnir afstöðu og þróun þessara
gróðurlenda:
Vatnsnarfagias hverfi
Catabrosa aquatica soc.
T
Hrafnafífu hverfi
Erioph. Scheuhzeri soc.
A
Klóelftingar hverfi
Equis. arvense soc.
>
Gulstararflói
C. Lyngbyei flói
Brokflói
Erioph. angustifolium soc.
A
Hálmgresis hverfi
Cal. neglecta soc.
Gulstarar flæðimýri
C. Lyngbyei soc.
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 27