Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 74

Peltigera spuria (Ach.) D. C. var. erumpens Harm.
Fremur smávaxin skóf, flosug, gráleit eða brúnleit með gráum, duft-
kenndum útbrotum á efra borði og auðþekkt á þeim (sjá 4. mynd).
Meðan skófin er ung, er hún hosulaga og útbrotin mjög smá, rauðleit
að lit. Hefur hér á landi yfirleitt engar askhirzlur. Víða um land, bæði
á fjöllum og á láglendi.
Peltigera lepidophora (Nyl.) Vain.
Mjög smávaxin, 1—2 crn í þvermál og brún að lit. Yfirborðið er al-
sett örsmáum kúlulaga sepum, 0.1—0.3 mm í þvermál (stækkunargler!).
Tegundin er auðþekkt á þessu. Fljótt á litið líkist hún oft ungum ein-
tökum af undanfarinni tegund, en í stækkunargleri má greinilega sjá,
hvort lieldur er um útbrot eða sepa að ræða. P. lepidophora virðist vera
fremur fátíð, að minnsta kosti við Eyjafjörð; þar fundin aðeins á ein-
um stað af Lynge, sem einnig safnaði henni frá Kleifarvatni á Reykja-
nesi, Hvassafelli í Mýrasýslu, í Vaglaskógi og í Mývatnssveit, þar sem
hún er algeng. Auk þessa hef ég fundið hana í Herðubreiðarlindum,
og í nágrenni Landmannahellis. Virðist sem þessi tegund sé útbreidd-
ari inni í landi og á miðhálendinu en á annesjum.
Peltigera praetextata (Flk.) Vain.
Allstór skóf, brúnleit að lit, yfirborðið matt, jaðrarnir mjög hrokkn-
ir. Jaðrar skófarinnar og sprungur á yfirborðinu eru alsettar smáum
sepum, og virðast því sprungubarmarnir fljótt á litið ofurlítið upp-
hleyptir. Fundin hér og hvar um landið, einkum á Vesturlandi og
Austurlandi, en getur ekki talizt algeng.
7 o o o
Peltigera polydactyla (Neck.) Hoffm.
Stórvaxin tegund, fallega blágræn í vætu en blágrá í þurrki. Yfir-
borðið slétt og greinilega gljáandi, einkum í þurrki. Askhirzlurnar eru
undnar, oftast mjög margar á fingurleitum, uppréttum bleðlum, sem
eru allþéttstæðir. Á neðra borði eru greinilegar æðar, sem ná víðast
alveg út á jaðarinn. Fundin á nokkrum stöðum um landið.
Peltigera polydactyloides Nyl.
Lík síðastnefndri tegund, nema æðar eru ógreinilegar á neðra borði,
72 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði