Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 54

lyngjafna, engjamunablóm, bergsteinbrjót, skriðstör, gulan steinsmára,
akursjóð, baunagras, fuglaertur og umfeðmingsgras.
Þá eru nokkrir slæðingar nefndir í flórulistanum, en það er vitan-
lega ætíð hending ein livar þeir skjóta upp kollinum. Einn þeirra, akur-
bleikjan, hefur þó vaxið hér mörg ár samfleytt, nokkuð víða en þó eink-
um í kartöflugörðum.
Á bæjarlandi Siglufjarðar er hætt við að geti orðið töluverðar breyt-
ingar á gróðurfari þegar t. d. nýjar byggingar rísa upp. Þar sem nú er
tunnuverksmiðjan var votlent og mikill gróður áður en hún var byggð.
Meðal tegunda sem þar uxu má nefna gulstör, lófót, varpafitjung og
vatnsnarfagras, En skógræktargirðingarnar í Hólsdal veita mikla vernd
ýmsum gróðri. Þar getur því verið skemmtilegt að litast um.
Gróður er hér yfirleitt smávaxinn og víða strjáll og er það sízt að
undra á slíkum útkjálkum sem hér eru. Veðurfarið er oftast kalt og oft
vorar seint. Meðalhiti heitasta mánaðar ársins, júlímánaðar, er líklega
oftast nær undir 10 stigum. Meðaltal 13 ára athugana á Siglunesi, sem
ég hef hér fyrir framan mig, sýnir, að meðalhiti hans liefur verið að-
eins 9.02 stig. Þetta telst kuldabeltisloftslag. Á sama tírna reyndist með-
alhiti ágústmánaðar heldur meiri eða 9.16 stig. Meðaltalið, sem hér er
minnst á, nær yfir árin 1937—1951 að tveimur árum undanskildum, er
athuganir virðast hafa fallið niður.
Einni plöntu gaf ég nafn. Er það akurvindill, Convolvulus arvénsis
(L.) M. B. Ég tel heppilegra að helzt allar plöntur, sem finnast hér á
landi, fái sem fyrst íslenzk nöfn og þyrfti nafngiftarnefnd, ef einhver
er til, að taka það atriði til athugunar.
Þá hef ég tekið skógarkerfilinn með í flórulistann, af því ég tel, að
það megi taka hann inn í flóruna eins og frænda lians spánarkerfilinn.
TEGUNDASKRÁ
Ophioglossáceae, Naðurtunguætt.
1. Tungljurt, Botrýchium lunaria (L.) Sw. — Hittist hér og þar.
Polypodiaceae, Tófugrasætt.
2. Tófugras, Cystópteris fragilis (L.) Bernh. — Nokkuð víða en er alls staðar sinávaxið.
3. Dílaburkni, Dryopteris austriaca Woyn. — F. á 1 st. í Hólsdal, einn brt'tskur í urðar-
gjótu upp með ánni að austanverðu í dalnum.
4. Þrílaufungur, D. I.innaeana C. Chr. — Víða.
52 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræði