Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.02.1964, Blaðsíða 114

T.edun, Braya, Les<iucrella, Eutreraa o. fl.
Allmörg kyn eru mun tegundaauðugri á
Grænlandi en á íslandi, t. d. Potentilla,
Draba, Dryas, Saxifrag-a, Pedicularis.
Af síðastnefnda kyninu eru t. d. átta
tegundir á Grænlandi en aðeins ein tegund
hér.
Ohjákvæmilega vekur Grænlandsflóran
raann til uraþenkingar um það, hvort is-
lcnzka flóran sé nægilega vel könnuð, hvort
ekki kttnni að finnast hér einhverjar þær
tegundir, sem lýst cr i Flóru Grænlands,
og ekki er vitað uin hér. Einkum á þetta
við um arktfsku plönturnar, sem flestar
hverjar ættu að geta þrifizt hér á háfjöll-
um, og raunar ætti ekkert að vera því til
fyrirstöðu að allar grænlenzku plönturnar
finnist hér, nema ef ske kynni að sumuttt
þeirra þætti hér of heitt. Þó er hugsanlegt,
að sumar þeirra séu bundnar við incgin-
landsloftslag, sem tæpast er hér fyrir hendi
í jafn ríkum rnæli og á norðurhluta Græn-
lands. Sjálfsagt liggja þó oftast einhverjar
sögulegar orsakir til grundvallar þeint mis-
mun, scm er á flórum landanna. Sem dæmi
tná tiefna það, að fslatis svæði af svokallaðri
túndrugcrð, þ. e. slétt láglendi, liafa senni-
lega ekki verið til staðar á ísöldinni hér á
landi, en hafa hins vcgar vcrið algeng á
Norður-Grænlandi. í þessu felst skýringin
á því, að ýmsar túndruplöntur finnast hér
ekki.
Enda ]>ót okkur verði nti kannske ekki
niikið ágengt í að þefa uppi Grænlenzkar
plöntur hér, þá er hitt þó víst, að Græn-
landsflóran getur orðið okkur gott hjálpar-
gagn \ið greiningar á íslenzkum plöntum.
Grænlandsflóran er gullbók, sem allir ís-
lenzkir grasaunnendur ættu að eignast hið
bráðasta.
Helgi HctUgrimsson.
North Atlantie Biota and tlieir History. A
Symposuin held at the University of Iceland,
Reykjavík, July 1962, under tlie Auspices
of the University of Iceland and the Mu-
seum of Natural History. Edited by Áskell
Löve and Doris Liive. Oxford 1963.
Sumarið 1962 var haldið í Reykjavík
þing náttúrufræðinga frá löndunum við
norðanvert Atlantshaf. Tilgangur þessarar
samkundu var fyrst og fremst sá, að bera
saman bækur grasafræðinga, jarðfræðinga
og dýrafræðinga um plöntu- og dýralíf í
löndum þessum, athuga núverandi út-
breiðslu tcgundanna og hin sögulegu rök.
sem liggja til grundvallar þessari úl-
breiðslu.
Það er löngu kunn staðreynd, að eftir
því sem norðar dregur í nýja og gamla
heiminum, þeim mun meiri verður líking
dýra og plöntulífs beggja megin hafsins, og
á eyjum þess. Þetta fyrirbrigði hefur ofi
valdið mönnum heilabrotum og oftast ver-
ið skýrt á Jiann veg. að landsamband, svo-
kallaðar landbrýr, hlyti að hafa verið á
milli Norður-Evrópu og Ameríku í ekki
mjög fjarlægri foríð. Ein slík landbrú er
talin hafa legið um ísland. F.kki hafa þó
allir verið jafn vissir um þcssar landbrýr
og sumir hafa jafnvel afneitað þeim með
öllu.
Það mun, á vissan hátt, hafa verið til-
gangur ráðstefnunnar, að taka afstöðu til
þessa gamla deilumáls, enda snerust um-
ræður oftlega um það. Engin niðurstaða
fékkst þó í því efni, sem varla var heldur
að vænta.
Alls voru haldnir á ráðstefnunni 26 fræði-
legir fyrirlestrar, og hafa Jieir nú verið
prentaðir og gefnir úl í áðurnefndri bók,
sein er rúmar 400 blaðsíður nteð allmörgum
myndum. Þá hafa og allar umræður á ráð-
stefnunni verið fjölritaðar og gefnar út í
sérstöku riti.
Engin tök eru á, að rekja cfni þcssara
fyrirlestra hér, en óhætt má segja að þeir
séu hinir fróðlegustu.
Af íslenzkum vísindamönnum héldu þess-
ir fyrirlestra á [jinginu: Eyþór Einarsson,
Þorleifur Einarsson, Trausti F.inarsson, Sig-
iirður Þórarinsson og Steindór Steindórs-
son.
Áskell Löve, prófessor í Montreal, hafði
forgöngu um að kveðja til þessarar ráð-
stefnu, og skipuleggja hana. Hann liefur
einnig, ásanrt konu sinni, séð um útkomu
bókarinnar.
Efni þessarar góðu bókar snertir okkur
íslendinga meira en flestar aðrar þjóðir,
og því á bókin erindi til allra sem hafa
álniga á íslenzkri náttúrufræði.
Helgi Hallgrimsson.
112 Flóra - tímarit um íslenzka grasafræbi