Félagsbréf - 01.12.1958, Blaðsíða 35

JÓN ÚR VÖR
Um hlutverk skáldsins
og skyldur þess
Höfundur var beSinn aS rekja
ritferil sinn, segja frá upp-
runa Ijóða sinna og rœ&a um
hlutverk skáldsins og skyldur.
UPPRUNI
17" VÆÐI initt um sumardaginn
í þorpinu birtist fyrst í Rauð-
um pennum fyrir 23 árum. Þetta
rit var þá að hefja göngu sína, var
það mikill bókmenntaviðburður,
að því stóðu og lögðu til efni ýms-
ir kunnustu rithöfundar landsins.
Það þótti ekki lítil upphefð 18 ára
pilti að vera settur meðal spá-
mannanna og vakti kvæðið því
meiri eftirtekt en annars hefði
orðið.
Þetta var fyrsta ljóðið, sem ég
liafði sent frá mér. Viðtökurnar
voru góðar. Ég mátti vel við una.
Ég hafði snemma farið að yrkja
og átti miklar syrpur. Þetta voru
aðallega vísur um fuglana fyrir
vestan, skrýtna kalla, fátækt fólk,
baráttuljóð verkamanna. Þá voru
líka í tízku angurværar stemn-
ingar um förukonur og flækinga,
fólk, sem lent liafði í miklurn æv-
intýrum, misskilin gáfnaljós og
skáld. — Þegar ég fór nú með
auknum þroska að gaumgæfa
þessi yrkisefni komst ég að raun
um, að fuglalífið í heimahögum
mínum á Patreksfirði væri æði
fábreytt og að af þessu farand-
liyski liafði ég raunar aldrei haft
neinar spurnir, ferðamenn á þess-
um slóðum höfðu jafnan verið
ósköp liversdagslegir.
Aftur á móti var það síður en
svo, að tíðindalaust væri í kring-
um mig. Ég var fæddur í verka-
mannastétt og ólst upp á liörðustu
kreppuárunum. Maður var varla
fyrr vaxinn iir grasi, en við tók
harðvítug barátta við hlið feðra
okkar fyrir lífsbjörginni. Allt
landið logaði í vinnudeilum og
verkföllum. Ég ætla ekki að rekja
þá sögu hér. Þegar ég var kom-
inn yfir fermingu var það mitt
einkavandamál að komast suður
yfir vetrartímann. Ég þurfti með
Samtal þetta áttu þeir Knútur Brún og NjörSur NjarSvík viS Jón úr
Vör, í útvarpsþættinum „SkáldiS og IjóSiS“ á síSast liSnu vori.
SamtaliS birtist hér lítillega breytt.